والدین مؤثرترین افرادی هستند که می توانند نزاع های موجود در خانواده را برطرف کنند و رشد و تکامل فردی و اجتماعی اعضای خانواده را ارتقاء بخشند.
فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ همانطور که می دانید وجود کشمکش و اختلاف بین اعضای کوچک ترین هسته ی اجتماعی یعنی خانواده امری عادی است.
والدین مؤثرترین افرادی هستند که می توانند نزاع های موجود در خانواده را برطرف کنند و رشد و تکامل فردی و اجتماعی اعضای خانواده را ارتقاء بخشند.
علل مشاجرات در خانواده
عدم توجه و نادیده گرفتن نیاز های اساسی فرزندان
تلاش برای جلب توجه والدین
مقایسه کودکان توسط والدین
رفتار ناعادلانه ی والدین
برتری جویی و رقابت طلبی
تفاوت های جنسیتی
دخالت بی جای پدر و مادر در اختلافات جزئی بین فرزندان
بیکاری و متراکم شدن انرژی و بلا تکلیفی
برچسب زدن به کودکان
نقش والدین در حل مشاجرات
در حالت مشاجره ی عادی ، والدین باید سعی کنند که آن را نادیده گرفته و به کودکان فرصت دهند که خودشان به راه حل برسند.
بهتر است والدین در صورتی در دعوا و اختلاف بین فرزندان مداخله کنند که احتمال خطر و آسیب جدی وجود داشته باشد.
در آن صورت ضمن اینکه آن ها را از هم جدا می کنید ، هرکدام را به اتاق مجزایی بفرستید تا سطح بالای عصبانیت شان فروکش کند.
در وضعیتی که بچه ها خودشان نمی توانند مشکل شان را حل کنند و کمک بزرگترها را می طلبند:
جلسه ای با حضور خودشان ترتیب دهید و احساسات و نگرانی های هرکدام را بنویسید.
به آن ها فرصت دهید که از خودشان دفاع کنند.
از آن ها دعوت کنید تا راه حلی ارائه دهند و نظرات و اندیشه های خودرا ابراز کنند.
بهترین و مناسب ترین راه حل را یادداشت کرده و در مورد آن تصمیم گیری کنید.
فراموش نکنید که بچه ها در خلال این برخورد ها می توانند چیز های زیادی را در مورد مسائل زندگی بیاموزند.
اینکه چگونه مذاکره کنند ، با مسائل برخورد کنند ، تفاوت های افراد را درک کنند و هم چنین یاد بگیرند چگونه با آن ها زندگی کنند.
بنابراین می توان گفت والدین با مدیریت صحیح این مشاجرات می توانند رشد اجتماعی فرزندان شان را تقویت کرده و آن را ارتقاء بخشند.
راهکارهای مقابله ای
پذیرش هیجانات کودک و کمک به او در جهت آزادسازی آن
کودکان نیاز دارند که احساسات شان را نسبت به هم بروز دهند. بنابراین ضمن اینکه لازم است به عنوان والدین ، این احساسات را بپذیریم ، باید به کودکان مان در جهت آزادسازی درست و به جای این احساسات کمک کنیم.
ازمقایسه کردن فرزندان باهم جدا پرهیز کنید.
کودکان نیاز ندارند که با آن ها یکسان رفتار شود بلکه باید با آن ها به گونه ای منحصربفرد رفتار کنید.
به جای اینکه نیاز هارا یکسان برآورده کنید ، به هرکس به اندازه ی نیازش بدهید.
به جای اینکه به طور یکسان برای فرزندان تان وقت بگذارید ، وقت تان را براساس نیاز فرزندان تان تقسیم کنید.
