یادداشتی از مهدی محدثی
در بین هر چیزی، برگزیده‌ای وجود دارد؛ از میان موجودات، انسان به‌عنوان اشرف مخلوقات برگزیده شده؛ از میان پیامبران، رسول گرامی اسلام؛ از میان ادیان، دین مبین اسلام؛ از میان کتب آسمانی، قرآن مجید؛ از میان سنگ‌ها، حجرالاسود و از میان شب‌های تمام سال نیز، شب قدر، به‌عنوان بهترین و برترین شب شناخته شده است.
رمضان نیز فرصت مناسبی است تا در شب‌ها و سحرهای آن ، به‌ویژه در شب‌های قدر، به زندگی رنگ و بوی خدا و معنویت ببخشیم.
استاد محمدرضا حکیمی در کتاب «خورشید مغرب» درباره این شب می‌نویسد:
«... آن شبی که باید شکواییه هجران را درنوردید و به امید وصل و دیدار، بیدار نشست
و از جام ظهور «سلام» تا « مطلع فجر» سرمست بود، کدام شب است؟ شبی است که باید به
یاد روی محبوب، با دردمندی‌های عاشقانه نالید و زارید...»
شبی است که حضرت حافظ با الهام از قرآن، آن را شب وصل نامیده
است و طومار «نامه هجران» را به هم پیچیده می‌داند:
شب وصل است و طی شد نامه هَجر سلام فیه حتی مطلع الفجر
دلا در عاشقی ثابت قدم باش که در این شب نباشد کار، بی
اجر
شب قدر، شب نزول قرآن، شب نزول «فرشته‌ها» و «روح» است. شبی است که مقدرات بشر
رقم می‌خورد. شبی است که در آن شیاطین در بند هستند و راهی به سوی گمراه ساختن آدمی
ندارند.
شبی است که بنده گنهکار، با خدا از در آشتی در می‌آید و با آب توبه، تیرگی‌های گناه را از آیینه دل می‌شوید
تا نور حق بر آن بتابد و صفات الهی
در آن متجلی شود.
در این شب پرفیض و برکت، لطف خدا از زمین و آسمان بندگان را
احاطه کرده و هر کس به فراخور خویش، بهره و نصیبی از فیوضات این شب دارد؛ طبیعی
است که هرکس دلش دریاتر باشد، دریافتش نیز بیشتر است!
شبی است که در آن، انسان‌های عارف، برات آزادی از آتش جهنم
دریافت می‌کنند.
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه
براتم دادند
اما برای شناور ماندن در این اقیانوس عظیم چه باید
کرد؟
کتاب‌های زیادی درباره اعمال این شب‌ها نوشته شده است. «مفاتیح
الجنان» شیخ عباس قمی یکی از آن‌هاست و در آن اعمالی برای این شب‌ها ذکر کرده که
عبارتند از: غسل، شب زنده‌داری، لعن بر قاتلان علی(ع)، تلاوت قرآن، توبه و
استغفار، قرآن بر سر گرفتن و...
سالكان، اين شب را به رفع تكليف نمی‌گذرانند؛ با انجام این
اعمال می‌توان نام خود را در دفتر خوشبختی ثبت کرد و مورد توجه یگانه حجت
باقیمانده خدا بر روی زمین قرار گرفت. شب قدر، شبی است که بايد «دفترچه بيمه»
زندگی را به مهر «تمديد اعتبار» امام زمان (عج) ممهور ساخت.
اگر دل در اين شب، بهاری نشد، هميشه سال پائيزی و سرد است.
آنجا كه می‌توان با قطره اشكی در نيمه‌های شب، انبوه آتشی را
خاموش كرد؛ آنجا كه فرشتگان، به نزديک‌ترين مدار زمين رسيده‌اند؛ آنجا كه شياطين
در «بند» هستند؛ آنجا كه درهای جهنم بسته است و درهای بهشت باز؛ آنجا كه خواندن يک
آيه، با ختم قرآن برابری می‌كند و ...
چرا غفلت؟!
باید در این شب‌های «امتحان الهی» آب بیداری به سر و صورت خود
بزنیم و معرفت کسب کنیم تا موفق به دريافت «كارنامه قبولی» گردیم!...
شب قدر شبی است که طاعت بیداردلان و نیایش شب زنده‌داران، رنگ
دیگری به خود می‌گیرد و عاشقانه‌تر است؛ آنان با محبوب خود راز و نیاز می‌کنند و
می‌گویند:
یارب زگناه خویش شرمنده منم بر هرچه عقوبت است زیبنده منم
غفار تویی، غنی تویی، شاه تویی بدکار منم، گدا منم، بنده
منم
پس اگر سستی کردیم و نتوانستیم نام خود را از دفتر بدکاران و
گناهکاران حذف کنیم، باید انگشت حسرت به دندان بگیریم و تا شب قدر سال بعد، منتظر
بمانیم؛ اما از کجا معلوم که شب قدر دیگری را درک کنیم!
امید که خداوند در چنین شب سرنوشت‌سازی، همه بندگان را به لطف
خود بنوازد، لذت مناجات را به ما نیز بچشاند و بهترین سرنوشت‌ها را برای شیعیان و پیروان اهل بیت رقم زند. آمین
