پداگوژی هنر یا علم وجودی یک معلم است. این اصطلاح عموما به استراتژیها یا راهبردهای آموزش مربوط میشود، که برخیها از آن به عنوان سبک یادگیری نیز یاد میکنند.
شروع وبینار با صحبتهای دکتر محمد حسین شریفیان (دکترای روانشناسی تربیتی از دانشگاه شهید بهشتی) میزبان این وبینار آغاز شد.
ایشان در ابتدا از سرآمدشو سخن گفتند و آن را حاصل ارائهی تیم تحقیق و توسعه بنیاد سرمد دانستند. تیم تحقیق و توسعه در کنار فعالیت و جستجو پیرامون موضوعات مختلف به این نتیجه رسید که این اتفاق و موضوعات را با معلمان و مدیرانی که دغدغه آموزش و به روز شدن را دارند در میان بگذارند .
ایشان همچنین از کسانی که پژوهشگر و فعال این حوزه هستند دعوت به همکاری کردند.
مهمان وبینار چهارم سرآمدشو دکتر طلایی عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه تربیت مدرس و مشاور سابق وزیر آموزش پرورش بودند.
ایشان صحبتهای خود را این طور آغاز کردند :
ایشان موضوع داستانوارسازی را موضوع مهمی در هندسه تعلم و تربیت دانستند ایشان آموزش را به
● برنامه درسی (ریاضی فارسی و مهارتها و ….)
● سنجش (از کجا مطمئن شویم که آموزش به نتیجه رسیده است )
● و پداگوژی (چگونه آموزش داده شود )
تقسیم کردند.
ایشان پداگوژی را هم علم و هم هنر نامیدند در واقع ترکیبی از علم تجربه شده و خلاقیت مبتنی بر علم پداگوژی را صحنه آرایی کلاس درس برای تسهیل یادگیری یادگیرنده بطوریکه یادگیری عمیق تر ماندگارتر بیشتر و سریعتری داشته باشد نامیدند .
ایشان بیان کردند که پداگوژی همواره سوال بشر بوده اینکه چگونه آموزش را بهتر کنیم .
ایشان پداگوژی را موضوعی قدیمی دانستند که از عصر باستان تاکنون سیری تحولی داشته است و گفتند که:
پداگوژی سنتی از روشهای مستقیم گفتار، جدلی، گفتگوی، سقراطی، تلقین، آموزشهای مذهبی آموزش جزمی و …. .
پداگوژی نوین از قرن هفدهم به بعد شامل روشهای الهام گرفته از طبیعت (تجربه گرا)
روشهای الهام گرفته از علم و روش علمی (تجربه گرا)
ایشان گفتند که پداگوژی همان کاری است که یک مدیر /راهبر انجام میدهد . مدیر همواره به دنبال پاسخ به این سوال است که ( چهکسی چهکاری را ظرف چهزمانی و با چهکیفیتی انجام دهد تا به هدف قصه شده نائل شویم .
پیرامون پداگوژی کتاب تاریخ پداگوژی را که ترجمهی خانم دکتر مشایخ بود و کتاب فرهنگ فرادهی و فراگیری دکتر ساکت که تاریخ پداگوژی در مسلمانان بود را معرفی کردند.
ایشان سیر اختراعات و ابتکارات در پداگوژی را اینگونه بیان کردند:
● اختراع تخته سیاه توسط معلمان
● مدیریت زمان در مدرسه
● ابداع تکالیف رونویسی
● مدیریت فضای مدرسه و کلاس
● یادگیری بچهها از طریق مشاهده و تجربه
● آموزش مبتنی بر اشیا که بر آموزش به وسیله کلمات مقدم است
در ادامه بیان کردند:
در قرن نوزدهم و بیستم علم پداگوژی مورد نقد قرار گرفته شده و در واقع پداگوژی یک علم آموزشی نام گرفت.
در همین راستا یک سری رویکرد در پداگوژی را داریم از جمله :
1. رفتارگرایی
2. شناخت گرایی
3. سازنده گرایی
4. سازنده گرایی اجتماعی
که از طریق روش علمی و تواناییهای کودک به علم آموزش کمک کردند .
ایشان در دیدگاه تاریخی-فرهنگی پداگوژی بیان کردند که آموزش امریست فرهنگی و اجتماعی و در ادامه
دو دیدگاه نظری مبنایی برای داستانوارسازی آموزش را برای کسانی که مشتاق بودند معرفی کردند
● نظریه اجتماعی-فرهنگی ویگوتسکی
● نظریه کدسازی برنشتاین
دکتر طلایی در ادامه :
داستان را برگشت به طبیعت و طبیعی بودن یادگیری انسان و غیر مدرسهای کردن آموزشها دانستند و گفتند داستان به ذات انسان برمیگردد و انسان در واقع حیوانی قصه گوست و در این باره به آموزشنامه بدرالدین جماعت در پیشینه خودمان اشاره کردند.
ایشان افزودند:داستانوارسازی در واقع آموزش موضوعات درسی در قالب یک روایت داستانی یا غیر داستانی است و کمکهایی از جمله :
● معنا بخشی به اهداف درسی
● امکان تعمیم آموختهها
● عمق بخشی به آموخته ها و در نتیجه امکان نقد و دیدگاه نظری
● کمک به مدیریت کلاس
● امکان لحا کردن تنوع علایق و نیازها
● توسعه مفاهیم
به آموزش خواهد کرد .
گستردگی و اهمیت موضوع داستانوارسازی باعث شد تا جلسهی دیگری به وبینار چهارم سرآمدشو اختصاص یابد و پایان وبینار در اوج مطلب به وبینار بعد موکول شد .
در همین راستا تمامی اطلاعات مربوط به وبینار داستانوارسازی پداگوژی 2 در پیجهای سرآمدشو اعلام خواهد شد .
پس شما معلمان، آموزگاران، و کادر آموزشی میتوانید ویدیو قسمت اول وبینار را در آپارات با نام وبینار چهارم سرآمدشو ببینید و یا با مراجعه به راههای ارتباطی همراه ما باشید تا بینندهی قسمت اول این وبینار باشید.
برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن 09981240637 یا 02122784868 تماس حاصل نمایید و همچنین در شبکههای اجتماعی تلگرام و اینستاگرام، وبینارهای سرآمدشو را دنبال کنید.