به گزارش پایگاه خبری دانا نشست نقد و بررسی کتاب تربیت در افق عاملیت با حضور نویسنده کتاب و جمعی از علاقمندان در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
این مراسم که با استقبال حضار و اساتید همراه بود از ساعت ۱۸ الی ۲۰ در خانه اندیشمندان علوم انسانی با حضور دکتر خسرو باقری (نویسنده کتاب)، دکتر فریده مشایخ (دکتری پداگوژی)، دکتر علیرضا صادق زاده ( هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس)، دکتر سعید آزادمنش ( هیات علمی دانشگاه علامه) برگزار شد.
در ابتدا دکتر آزاد منش به معرفی دکتر باقری پرداخته و معرفی کتاب را این گونه شروع کردند: در چند سال اخیر ایشان در این زمینه بخصوص کارها بسیار قوی انجام دادند این کتاب شامل مباحث بسیار گسترده و زیادی بوده و سال ها دانش و تجربه را به دنبال خویش دارد. در گذشته نقدی بر ایشان بود و آن این که کتاب ها و نوشته ها ایشان تخصصی است و نیاز به پیش نیاز علمی دارد ولی برخلاف گذشته مباحث این کتاب در ابتدا به صورت درس گفتار بوده و بعد به صورت مکتوب درآمده و کتاب شده به همین دلیل بسیار ساده ارائه شده و برای هر کسی قابل فهم می باشد.
دکتر باقری در راستای معرفی کتاب گفتند: تربیت در افق عاملیت انسان به معنا تربیت وابسته به انسان شناسی است. هر تعریفی ازتعاریف گذشته تربیت، خواه ناخواه پیش فرضی از معلولیت انسان دارد. مثلا تربیت یعنی شکل دادن در رفتار گرایی پیش فرض انسان شناسی انسان شبیه موم است، در جایی دیگر تربیت یعنی پرورش دادن پیش فرض انسان شناسی انسان را مانند دانه فرض کرده مثال هایی که ذکر شد تصویری متفاوتی از انسان است انسان را عامل پنداشته یعنی خودش اعمال خودش را خلق نمی کند
البته عمل با رفتار فرق می کند همه رفتار ها عمل نیستند.مثلا محل ظهورشان مانند رفتار ها غیر ارادی است و از طرفی حالات که ما ایجاد می کنیم و نمی تونیم ایجاد نکنیم انسان می تواند منشا اعمالی باشد بر خلاف همه موجوداتی که در هستی وجود دارند ، هوش مصنوعی عاملیت ندارد و سایه عاملیت انسان است در خال تنها موجود دارای عاملیت انسان است منظور ما فرد از عاملیت نیست بلکه بحث انسان شناسی است که به فرد و جامعه کار دارد. حتی ساختار های اجتماعی یکی از محصولات عاملیت بشر است.
انسان در نهایت محصول عمل خویشتن است. در آن زمان تربیت تنها و صرف کار مربی نیست چون توسط خود من در حال ساخته شدن است. عمل هر کس مخلوق خودش است وقتی ما انسان را عامل فرض کنیم تربیت فقط کار مربی نمی تواند باشد. اگر انسان ها جمعی عامل باشند در نتیجه برآیند کلی تعامل انسان ها می باشد. ما در تعامل عمل می کنیم. انسان عامل در جریان تعاملی حرکت می کند.
در این کتاب درباره مراحل تربیت متناسب با عاملیت انسان بحث شده است. کودک در ابتدا عامل نیست قراره است که عامل بشود. عاملیت روند خاص خودش رادارد.مانند هواپیما که اولی دور می زند بعد به سکو رسیده و پرواز می‌کند. بنده برای جذابیت کار و دادن الگو ذهنی به مخاطب مانند جدول مندلیوف اول و آخر را مشخص کرده و کم کم جاها خالی را پر می کنم در آخر قرار است بع ایستگاه اصلی عاملیت برسیم و بدین سبب ایستگاه ها فرعی خود به خود ساخته می شوند. مثال نوزاد در اول کار عاملیت از بدن مادر جدا می شود(انفکاک جسمی) مرحله بعدی استقلال بدنی و مرحله بعد مستحکم شدن در مرحله بعدی انفکاک روانی ، استقلال روانی و در آخر استقرار روانی که پایانه اصلی عاملیت می‌باشد.
