به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا، در
آخرین روز کاری خبرگزاری دانا در سال 91، میزبان دکتر عبدالوحید فیاضی بودیم؛عضو
کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی.
گفت و گوی ما از مشکلات آموزشی91 آغاز شد تا به بودجه 92 برسد. از نظر نمایندگان مردم درباره دانشگاه آزاد، دانشگاه پیام نور و دانشگاه های غیر انتفاعی حرف زدیم تا بحث به آموزش و پرورش برسد و ارزیابی وی از طرح پرهیاهوی 3-3-6 که فیاضی به شدت از آن گلایه دارد. او معتقد است باید بودجه به سمت هزینه های پژوهشی و تولید علم پیش برود و از خرج کردن برای بروکراسی فاصله بگیریم.
گفت و گوی مفصل ما با این نماینده به زودی منتشر خواهد شد.
آقای دکتر سال گذشته، مشکلات مالی زیادی به آموزش کشور تحمیل شد. از طرفی محقق نشدن بودجه دانشگاه‌ها بود و از طرفی پول مورد نیاز برای فراهم کردن زیرساخت های لازم برای اجرایی شدن سند تحول آموزش و پرورش. با توجه به تداوم این مشکلات در سال آینده، چه راهکار‌هایی برای مدیریت صحیح بودجه به نظر شما می رسد؟
اگر دولت بتواند قابلیت ها را خوب بسنجد، می توانیم سال آینده را به خوبی بگذرانیم. گاهی با بودجه زیاد نتوانسته ایم اوضاع را به خوبی اداره کنیم زیرا مدیریت درستی وجود نداشته است. بنابراین من معتقدم، با بودجه کم هم می توان کشور را در جهت اهداف خود پیش برد. محصول وجود مدیران کارآمد و اثربخش، استفاده صحیح از منابع موجود است.
بودجه آموزشی کشور، تابعی از بودجه کلان کشور است. وقتی در تنگنای اقتصادی هستیم، به طور طبیعی آموزش هم تحت تاثیر قرار می‌گیرد. بنابراین باید اولویت ها را به دقت شناسایی کرد. مثلا در دانشگاه ها، اولویت را باید به هزینه های پژوهشی داد و از هزینه های جاری کاست. نیروی انسانی باید مدیریت شود تا بهره وری آن افزایش یابد.
آماری که دو روز پیش از آموزش و پرورش گرفتیم این بود که ، تقریبا 98 درصد بودجه امسال صرف هزینه های جاری و تامین حقوق نیروی انسانی شده است. در هیچ دستگاهی این گونه نیست. البته قبول دارم که تعداد زیادی از نیروی انسانی آموزش و پرورش را معلمان تشکیل می دهند اما در بخش های اداری هم نیروهای زیادی وجود دارند که تامین هزینه آن ها دشوار است. آموزش و پرورش و آموزش عالی باید به سمت استفاده از تکنولوژی و کاهش نیروی اداری و اجرایی پیش بروند.
وقتی 98درصد بودجه صرف دادن حقوق به نیروی انسانی می شود، برای سایر هزینه ها تنها به اندازه دودرصد بودجه قدرت مانور داریم. با این وضعیت نمی توان انتظار کار بر روی کیفیت داشت.
خب برای کاهش نیروی انسانی چه باید کرد. این را هم در نظر داشته باشید که در سال گذشته شاهد تاسیس دانشگاه فرهنگیان بودیم که اختصاصا قرار است تعداد معلمان را زیاد کند.
بله باید از این سیستم عریض و طویل دیوان سالاری فاصله بگیریم. ما درباره هدایت نیروی کار به سمت تولید پیش می رویم و می خواهیم که مردم صرفا پشت میزنشین نباشند. معلم و استاد فرق دارند. آن ها در این بخش تولید کار و دانش فعالیت می کنند. آموزش و پرورش باید هزینه های اداری را کاهش دهد. در حال حاضر آموزش و پرورش 40 هزار نیروی اداری دارد. این تعداد را به راحتی می توان کاهش داد. در وزارت علوم هم همین طور است و بخشی از کار را می توان با مکانیزه کردن کارهای اداری از دوش نیروی انسانی برداشت.
باید در روستای دور افتاده هم معلم و کلاس و کتاب به اندازه کافی وجود داشته باشد. بنابراین فعالیت دانشگاه فرهنگیان هم باید به سمت تربیت نیروهای بومی پیش برود تا بتوان به نتیجه آن امیدوار بود. این باعث می شود برای تعیین مناسب نسبت ها برنامه ریزی دقیق تری صورت گیرد. دانشگاه فرهنگیان اگر سیاق تربیت معلمی سابق خود را به فراموشی بسپارد، می تواند موفق باشد، در غیر این صورت نمی توان به تربیت نیروی متحصص در آن امیدوار بود. می دانم هدایت نیروی انسانی کار ساده ای نیست اما اگر بخواهیم بودجه آموزشی را به سمت تولید علم هدایت کنیم، نیاز داریم که به تعداد کمتری از کارمندان صرفا اداری حقوق بدهیم. /پایان پیام
