هربار زلزله ای در گوش و کنار کشورمان رخ می دهد مسوولان به این فکر می افتند که باید برای تهران هم فکری کرد و مراکز امدادی را برای آمادگی مقابله با چنین حوادثی تجهیز کرد، غافل از اینکه در تهران بسیاری از مراکزی که باید هنگام وقوع حوادث در مدیریت بحران ایفای نقش کنند، خودشان فرسوده هستند.
به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا(داناخبر)، رییس کمیسیون عمران شورای شهر تهران با بیان اینکه تهران 130 بیمارستان دارد،گفت: بیمارستان ها که به عنوان مثال یکی از مراکز امدادی مهم هنگام وقوع حوادث محسوب می شود،عمر بنای 50 درصد از این بیمارستان‌ها را بیش از 30 سال دانست، بنابراین این مراکز امدادی فرسوده محسوب می شوند.
پاسخ مشابه مسوولان درباره آمادگی تهران در برابر زلزله: دعا کنیم در تهران زلزله نیاید!
مساله بافت فرسوده در تهران به اذعان همه مسوولان امر در دولت و مدیریت شهری با سایر شهرها متفاوت است. موضوعی که موجب می‌شود محمدباقر قالیباف شهردار تهران، مهدی چمران رییس شورای شهر تهران و حسن قدمی رییس سازمان مدیریت بحران کشور هنگامی که در برابر این پرسش که میزان آمادگی تهران برای وقوع زلزله احتمالی چقدر است؟ قرار می‌گیرند، همگی یک جمله مشترک را در مقدمه پاسخ خود ذکر می‌کنند: دعا کنیم در تهران زلزله نیاید!
حمزه شکیب با اشاره به وجود 6000 مدرسه تحت پوشش وزارت آموزش و پرورش در تهران، اظهار کرد: 3700 مدرسه در این میان نیازمند تخریب، نوسازی و مقاوم‌سازی است و این در حالیست که با استفاده از بودجه چهار میلیارد دلاری دولت تا کنون 370 مدرسه نوسازی شده است.
وی در ادامه، به نواقص اجرای برنامه جامع کاهش خطرپذیری لرزه‌ای شهر تهران که در سال 87 مصوب شده است، اشاره کرد و گفت: بر اساس این برنامه جامع مقرر شد که بر مقاوم‌سازی لرزه‌ای المان‌های جدید نظارت شود تا حداقل خیالمان بابت ساختمان‌های جدید راحت باشد. اما با وجود قول‌هایی که شهرداری و حتی شخص شهردار تهران در این باره داده بود، در عمل کاری انجام نشد.
شکیب اعتقاد دارد که اگر اراده‌ای برای رسیدگی به این موضوعات وجود داشته باشد، کار هر اندازه هم که دشوار باشد شهرداری آن را انجام می‌دهد، کما اینکه پروژه‌های سنگین هزار میلیارد تومانی هم اکنون در حال اجراست، اما نظارت‌ها و مطالعاتی که شاید یکی دو میلیارد تومان بیشتر بودجه لازم ندارد، بر زمین می‌ماند.
وی اعتقاد دارد که اگر زلزله‌ای در تهران رخ دهد، همه مسوولان مدیریت شهری اعم از شهرداری و شورای شهر در کشته شدن نفوس مردم شریک هستند.
شهر تهران با وجود 3268 هکتار بافت فرسوده از گذشته هم در صدر آمار میزان بافت‌های فرسوده شهری قرار داشت. اما سال گذشته بابررسی نقشه‌های بافت فرسوده، این میزان با 66 درصد افزایش به حدود 5100 هکتار رسید. البته نقشه‌های تدقیق بافت فرسوده پایتخت هنوز در انتظار تصویب نهایی در کمیسیون ماده 5 شهرداری است.
آنگونه که علیرضا جعفری، مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران گفته است، در طول چند سال اخیر 800 هکتار از مساحت بافت‌های فرسوده پایتخت کاسته شده است که بخشی از آن حاصل نوسازی و بخش دیگر ناشی از عبور پروژه‌های عمرانی و بزرگراهی از دل این بافت‌هاست.
سال 91 به تبع گران شدن قیمت مصالح، شوکی برای بازار مسکن به دنبال داشت که نوسازی بافت‌های فرسوده را هم تحت تاثیر قرار داد. ضمن اینکه از سوی دیگر اغلب واجدان شرایط دریافت وام نوسازی بافت فرسوده، پشت نوبت ماندند.
در کیفیت ساخت‌وساز جزو 30 کشور آخر جهان هستیم!
شکیب با تاکید بر اینکه در دانش مهندسی زلزله جزو پنج کشور برتر جهان هستیم، در عین حال گفت: علیرغم این ظرفیت علمی، از نظر آنچه که در حال ساختن است جزو 30 کشور آخر جهان هستیم!
رییس کمیسیون عمران شورای شهر تهران با انتقاد از عملکرد سازمان مدیریت بحران شهر تهران، اظهار کرد: این سازمان به انجام برخی اقدامات در سطح محدود بسنده کرده است، در حالی که برخی کارها پول و اعتبار آنچنانی نمی‌خواهد و تنها نیازمند مدیریت برای استفاده از ظرفیت‌های موجود هستیم.
وی تاکید کرد که مختصات کار در نظام جمهوری اسلامی با شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت همخوانی ندارد و باید با هدف خدمت به مردم مسئولیت بپذیریم و دغدغه داشته باشیم. بنابراین نمی‌توان هیچ توجیهی را برای کوتاهی شهرداری در نوسازی بافت‌های فرسوده پذیرفت.
چرا مشکل بافت‌های فرسوده تهران حل نشده باقی مانده است؟
مدیریت شهری در طول چند سال اخیر راهکارهایی را برای حل مشکل بافت‌های فرسوده دنبال کرد که تقریبا بی‌نتیجه بوده است. شهرداری از یک سو با پذیرفتن مسوولیت اجرایی در بافت‌های فرسوده تلاش کرد بخشی از این معضل را مستقیما چاره کند. اما سوء مدیریت و فقدان طرح‌های با توجیه اقتصادی مناسب موجب شد که این دسته از اقدامات شهرداری تهران نظیر طرح مسکن متری، خانه به‌جای خانه و انتشار اوراق مشارکت در بافت‌های فرسوده ناموفق باشد و حتی شهرداری بابت برخی از آنها زیان هم بدهد!
از سوی دیگر با رایگان شدن هزینه‌های صدور پروانه در بافت‌های فرسوده، عامل انگیزشی برای نوسازی مردمی بافت‌های فرسوده ایجاد شد. اما از آنجا که ساکنان این بافت‌ها اغلب توان اقتصادی نوسازی را نداشتند و برای برخورداری از وام دولتی هم باید پشت نوبت می‌ماندند، نتوانستند از این امتیاز بهره بگیرند. سرمایه‌گذاران بخش خصوصی هم بدلیل فقدان زیرساخت‌های توسعه‌ای در مناطق جنوبی و فرسوده تهران، تمایل چندانی به سرمایه‌گذاری در این حوزه نشان نداده‌اند. بنابراین به نظر می‌رسد راهکار اساسی برای نوسازی بافت‌های فرسوده تهران این است که شهرداری وظایف خود را در حوزه‌های ماموریتی متعددی همچون عمرانی، راه‌سازی، خدمات شهری و فرهنگی با تعهد بیشتری دنبال کند و با رفع مشکلات زیرساختی توسعه، زمینه جذب سرمایه‌گذاری در بخش مسکن را در بافت‌های فرسوده فراهم کند.
«چه زلزله بیاید و چه نیاید، بافت‌های فرسوده شهری باید احیا شود.» این عبارت بدیهی را نیکزاد وزیر راه و شهرسازی گفته است. اما مهم‌تر از تاکید بر ضرورت نوسازی بافت‌های فرسوده، پیاده‌سازی راهکارهایی برای توسعه نوسازی بافت‌های فرسوده شهری به‌ویژه در پایتخت است و برای این منظور باید دولت و شهرداری در کنار هم، خلاءهایی که مانع جذب سرمایه در این مناطق است را برطرف کنند./پایان پیام
