به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری
دانا(داناخبر)، حذف واژه کنکور از ادبیات آموزشی کشور، این روزها یکی از پر چالش
ترین بحث هایی است که با محوریت مجلس شورای اسلامی، توسط وزارتخانه آموزش و پرورش، علوم، تحقیقات و
فناوری و نیز سازمان سنجش آموزش کشور دنبال می شود.
هدف نهایی طرح سنجش و گزینش این است که انتخاب نحوه پذیرش دانشجویان را با همت آموزش و پرورش، به عهده خود دانشگاه ها بگذارد. بدون شک، در سال های آینده شاهد این خواهیم بود که شاخ غول کنکور شکسته می شود. زیرا با افزایش تعداد دانشگاه های کشور، صندلی کافی برای همه داوطلبان وجود خواهد داشت.
مصاحبه، این مصاحبه پردردسر!َ
اما از سوی دیگر، نگرانی ها برای نحوه انتخاب عادلانه دانشجویان به خصوص برای حضوردر دانشگاه های برتر کشور هنوز وجود دارد. این در حالی است که این روزها دانشگاه های کشور، در حال انجام مصاحبه برای پذیرش دانشجویان دوره دکتری خود هستند. با نگاهی به کاستی های سیستم مصاحبه در کشور، می توان خلا هایی که در آینده گریبان دانشجویان متقاضی کارشناسی و کاردانی را می گیرد نیز از حالا شناسایی کرد.
«مصاحبه» برای سنجش میزان علاقه مندی، استعداد و نیز سواد دانشجو رایج ترین شیوه پذیرش دانشجو در جهان است. هر سال و یا حتی هر نیم سال تحصیلی دانشگاه های دنیا، متقاضیان را برای ادامه تحصیل در دانشگاه های خود گاهی از سراسر جهان گزینش می کنند. این مصاحبه می تواند شفاهی و یا کتبی باشد.
در لزوم انجام مصاحبه و کاهش دخالت آزمون سراسری برای پذیرش دانشجویان دکتری شکی نیست اما، این روزها که تب «مصاحبه» در دانشگاه های کشور داغ است، دانشجویان و مسوولان گزینش در دانشگاه ها گلایه های زیادی از نحوه پذیرش دارند.
همان طور که قمصری، معاون آموزشی دانشگاه تهران دیروز اعلام کرد، این دانشگاه ناچار است از دانشجویانی برای دوره دکتری مصاحبه بگیرد که هفت و گاهی هشت برابر بیشتر از ظرفیت پذیرش این دانشگاه هستند. وضعیت در دانشگاه های دیگر هم به همین منوال است.
لطفا پارتی بازی نکنید!
برنامه ریزی برای انجام مصاحبه این دانشجویان، آن قدر دشوار است که در روزهای گذشته مدام خبر جابه جایی روز و ساعت مصاحبه از همه دانشگاه ها به گوش می رسد. از آن جایی که دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی معمولا صرفا دانشجو نیستند و گرفتاری های دیگری دارند، هماهنگ شدن با این تغییرات ناگهانی برای آن ها دشوار و استرس زا است. مخصوصا این که بسیاری از این گزینش ها بیش از یک روز طول می کشد و از آن جایی که داوطلبان تمایل دارند برای پذیرش در چند دانشگاه درخواست دهند، معمولا روزهای زیادی گرفتار رفت و آمد راهرو های دانشگاه می شوند. از مشکلات ناشی از سیستم پرداخت های اینترنتی و کندی اینترنت کشور نیز نباید گذشت.
نمی خواهیم در این مجال کوتاه از شائبه های همیشگی تقلب و یا «پارتی بازی» صحبت کنیم. بلکه بهتر است از این موضوع را از این منظر بررسی کنیم که برخی معتقدند استاد یک دانشگاه می تواند برای پذیرش، میان دانشجوی کارشناسی ارشد خود و دانشجویی که از جای دیگر می آید، دانشجوی خود را برگزیند. زیرا دانش در مقاطع تحصیلات تکمیلی یک پروسه است و نه صرفا یک دوره آموزش مهارت. برخی دیگر معتقدند وقتی دانشجویان در یک ساز و کار واحد کنکور می دهند باید در مرحله مصاحبه نیز عادلانه پذیرش شوند.
این همه بی اعتمادی و باز بحران مدارک جعلی
از همه این ها گذشته، یکی از پردردسر ترین بخش های پذیرش دانشجو در دوره دکتری در کشور ما، مساله رزومه تحصیلی است. مدارک زیادی که باید از جاهای مختلف تهیه و تکثیر شوند و به دست مصاحبه کنندگان برسند. اسکن مدارک شغلی و تحصیلی، به میزان لازم راهی طولانی برای تهیه ملزومات چندین مصاحبه در یک بازه زمانی کوتاه است.
این نکته برازنده نظام منسجم آموزش و پرورش و آموزش عالی ما نیست که از یک متقاضی دوره دکتری، اصل مدرک «دیپلم» خواسته شود. این در حالی است که در دانشگاه های بزرگ دنیا، که متقاضیان به مراتب بیشتری برای دوره تحصیلات تکمیلی خود دارند و امکانات بهتری نیز ارایه می دهند، اصل پذیرش بر مبنای «اعتماد» گذاشته شده است. شما لازم نیست ده ها کاغذ امضا شده داشته باشید تا ثابت کند جویای دانش هستید بلکه ملاک صداقت دانشجو در انتخاب راه دشوار علم آموزی است.
مراحل پذیرش در این دانشگاه ها گاه با چند مکاتبه ساده اینترنتی و نوشتن یک متن بر اساس چشم انداز دانشجو از آینده علمی خود است. این درحالی است که در کشور ما، با وجود تمام این تدابیر، هر روز خبری جعلی بودن مدرک مدیری می رسد.
آن ها که از پی احترام «می روند»
این روزها که تب مهاجرت در میان نخبگان علمی ما داغ است و آمار ها حکایت از آن دارد که در سی سال گذشته 4میلیون ایرانی تابعیت کشور دیگری را پذیرفته اند، توجه به شان علمی نخبگان ضروری تر از هر وقتی است. در میان متقاضیان دوره دکتری دانشگاه های برتر، که این روزها در راهروهای دانشگاه های کشور رفت و آمد می کنند و گاه رفتار چندان خوبی از سوی کادر علمی و اداری دانشگاه نمی بینند، بسیارند کسانی که در عین حال مشغول مکاتبه برای پذیرش بورسیه دانشگاه های کشورهای دیگر هستند. آن ها معمولا بعد از خواندن ایمیل پر از اعتماد و ادب مسولان این دانشگاه ها لبخند به لب دارند./ پایان پیام
