الگوی توسعه کشورهای آسه آن و نقش ویژه اقتصاد دانش‌بنیان

این نوع اقتصاد برای آسیا کلیدی محسوب می شود تا از طریق ان پتانسیل کامل خود را محقق کند. و از طرف دیگر از تله درآمد متوسط که در دیگر مناطق در حال توسعه رخ می دهد اجتناب کند. ساختمان اقتصاد دانش بنیان نیازمند کیفیت و دسترسی بالاتر در آموزش و پرورش، زیرساخت های اطلاعاتی قدرتمند، تحقیق و توسعه بهتر، نوآوری، نهادهای اقتصادی و استقلال در همکاری و به اشتراک گذاری اطلاعات است.

کشورهای عضو انجمن ملل جنوب شرق آسیا، یا آسه آن، در سال های اخیر رشد چشمگیری بالاتر از میانگین جهانی داشته اند. اما یک نگاه گذرا به رتبه بندی آنها درگزارش رقابت جهانی2012-13 نشان می دهد که همه ان کشورها غیر از سنگاپور در حال تلاش برای ایجاد یک اقتصاد دانش بنیان هستند. به جز سنگاپور، هیچ کدام از انها متاثر از نوآوری نیستند.

توسعه مهارت ها
برای کشورهای آسه آن، کارهای زیادی باید در زمینه آموزش و پرورش و توسعه مهارت ها، آمادگی تکنولوژیکی و نوآوری انجام شود. شکاف در کیفیت آموزش و پرورش، در پیوند با نرخ ثبت نام ناخالص کمتر از 50٪ به عنوان موانع جدی در این میان محسوب می شود . علاوه بر این، سنگاپور در میان 50 دانشگاه برتر جهان از حیث آمادگی تکنولوژیکی قرار ندارد. به جز سنگاپور، مالزی و اندونزی و بقیه کشور های آسه آن وضعیت بغرنج است.
موفقیت در سنگاپور، با توجه به ابعاد کوچک و منابع طبیعی محدود در جهان قابل توجه بوده است. این دولت در حال حاضر جزو رقابتی ترین اقتصاد های دنیاست. نگاهی گذرا به شاخص اقتصاد دانش بنیان نشان می دهد سنگاپور در میانه کشورهای OECDاست اماگزارش رقابت جهانینشان می دهد این کشور گوی سبقت را از کشورهای دیگر از حیث همکاری اقتصادی و توسعه ربوده است.

رقابت
همانطور که کشورهای همسایه بیشتر بر مبنای دانش اقتصاد خود را به پیش می برند، رقابت برای یک حوزه نسبتا کوچک از کارگران ماهر افزایش خواهد یافت. در واقع یک چالش بالقوه برای تفکر نوآورانه به وجود خواهد امد. توانایی برای دسترسی به آموزش با کیفیت بالا و راه عبور از این محدویت مسیر آینده خواهد بود.
ساختمان اقتصاد دانش بنیان برای تکمیل شدن نیاز به کالا، سرمایه گذاری و نیروی کار ماهر و امکانات ارتباطی بیشتر خواهد داشت. و این به این معنی است که کشورهای آسه آن نیازمند شروع طراحی مجدد برنامه های توسعه خود و همکاری منطقه ای هستند. کشورها نیاز دارند تا با سرمایه گذاری در زیرساخت ها برای تسهیل خلق و انتشار دانش و ساخت بخش دولتی فعال که همکاری با بخش خصوصی دارد، برای پرورش دانش و نوآوری اقدام نمایند. باید فراتر از میراث سرمایه گذاری گذشته توسعه زیرساخت های ساختمان دانش انجام گیرد.

اقتصاد دانش‌بنیان و درونی شدن دانش
تبدیل شدن به یک اقتصاد دانش بنیان به این معنی است که دانش درونی شده است و در اقتصاد منتشر شده است. این امر تنها از طریق تولید کالاها و خدمات دانش بنیان می تواند رخ دهد. نمونه های چین و هند این موضوع را به روشنی اثبات کرده اند.  نیروی کار تحصیلکرده و ماهر بسیار مهم است. در منطقه ای که در آن میانگین ​​آموزش دیدن افراد به زحمت به هشت سال می رسد و نرخ اشتغال غیر رسمی بالا است چالش بزرگی در این امر وجود دارد. سرمایه گذاری در موسسات، تقویت پیوندهای دانشگاه و صنعت و ارتقای مشارکت نهادی برون مرزی می تواند فرصت های بیشتری را ایجاد کند. کشورهای آسه آن نمایشگاه بالقوه برای دستیابی به رشد بیشترند. اما آنها برای حفظ این گسترش باید عناصر مهم اقتصاد دانش بنیان را بشناسند و بر انها سرمایه گذاری کنند.