به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا(دانا خبر)، پارک ملی گلستان یا جنگل گلستان منطقه حفاظت شده ای در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی است. پارک گلستان، قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده در کشور و پناهگاهی کم نظیر برای حیات وحش است که ۱۳۵۰ گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری، از جمله نیمی از گونه های پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت خود جای دادهاست.
یک هشتم گونه های گیاهی، یک سوم گونه های پرندگان و بیش از ۵۰ درصد از گونه های پستانداران کشور در این پارک زندگی
می کنند.
۶۹گونه پستاندار وابسته به ۶ راسته، ۲۱ خانواده و ۵۰ سرده در پارک ملی گلستان شناسایی شدهاست. پلنگ و خرس قهوه ای از گوشتخواران بزرگ پارک ملی هستند. سمور جنگلی از گوشتخوارانی است که احتمالا فقط در پارک ملی گلستان زندگی می کند و بر ارزش ژنتیکی پارک افزوده است. دیگر پستانداران مهم ساکن این جنگل شامل مرال، شوکا، گراز، گربه جنگلی، تشی، آهوی ایرانی، گوسفند وحشی (قوچ و میش)، گرگ، روباه، روباه ترکمنی و بز کوهی (کل و بز) می شود. از راسته خفاشها تاکنون ۱۸ گونه در این پارک شناسایی شدهاست.
این منطقه از بهترین زیست گاههای گوسفند وحشی اوریال، بزرگترین و قدیمی ترین زیرگونه گوسفند وحشی ایران است و یکی از خالصترین جمعیتهای قوچ و میش اوریال را در خود جای دادهاست. جمعیت این حیوان در جنگل گلستان در دهه ۱۳۵۰ حدود ۱۵۰ هزار راس برآورد شدهبود که معادل نزدیک به سه چهارم کل جمعیت گوسفندان وحشی اوریال دنیا می شد.
۱۴۹گونه پرنده متعلق به ۱۵ راسته، ۴۲ تیره و ۸۹ سرده در پارک ملی گلستان شناسایی شده است که از این تعداد پرنده ۴۸ نوع در فصل بهار و تابستان در منطقه مشاهده می شود و ۶۲ گونه بومی پارک ملی هستند. مهمترین این پرندگان شامل قرقاول، کبک، تیهو، جغد خالدار، زنگولهبال، کوکر سینه سیاه، ابیا، بلدرچین، قرقی، دلیجه، سارگپه پابلند، سارگپه، عقاب دوبرار، دال سیاه، دال، عقاب دریایی دمسفید، بالابان، هما، دارکوب سیاه، بلبل، توکای باغی، سهرهها، زردپرهها، مگسگیرها، زنبورک ها و دمسرخ ها می شوند.
گیاهان اصلی پارک به دلیل وجود اقلیم های مختلف متنوع است. مهمترین گونه های گیاهی شامل بلوط، بلند مازو، ممرز، انجیلی، افرا، نمدار، خرمندی (از خانواده آبنوس)، زبان گنجشک، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، اوری، توسکا، شیردار، بارانک، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل، ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیر خشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروانکش، کلاه میرحسن، گون، چوبک، درمنه، خار شتر و ارس میشود.
از مجموع جانوران موجود در این جنگل ۱۹ گونه در خطر انقراض است که هما، بالابان، گیلانشاه خالدار و روباه ترکمنی از جمله آنهاست. مرال، شوکا، کل و بز، و قوچ و میش هم از جمله گونه هایی اند که بیشتر مورد شکار غیرمجاز قرار می گیرند.
توپوگرافی
از نظر توپوگرافى، اين پارک بى نظير از صخره هاى مرتفع آهکى تا تپه ماهورهایى با شيب و فراز کم تشکيل گرديده و از نظر اقليمى بين درياى خزر و مناطق خشک شرقى قرار گرفته است، به همين لحاظ اقليم هاى متفاوت از نواحى بسيار مرطوب تا قسمت هاى نيمهخشک را در بر مى گيرد. دامنه تغییرات ارتفاعی در این منطقه بین 450 متر و 2411 متر از سطح دریا متغیر است. حداقل ارتفاع پارک در تنگراه و حداکثر آن در قله دیورکجی 2411 متر است.
اکو توریسم
پارک ملى گلستان مىتواند مورد بازديد و گذران اوقات فراغت عموم مردم به ويژه مسافران عبورى در مسير جاده تهران - مشهد قرار گيرد. پارکينگ ها و کمپينگ هايى جهت استراحت و اقامت شبانه در اين پارک ايجاد شده است که برخى از آنان مدتهاست مورد بهرهبردارى قرار مى گيرد. از آن جمله مىتوان پارکينگهاى تنگ راه، گلستان و آبشار را نام برد که امکان دسترسى به آنها آسان و نيز از برخى جنبههاى اساسى تفرجگاهى مانند ملاحظه مناظر زيبا و بديع، بهره گيرى از هواى پاک و لطيف، امکان مشاهده انواع پرندگان و ساير جانوران حایز اهميت است.
فرصت استثنایی دیدن بلندترین آبشار فصلی (اوچر) با ارتفاع 110 متر ، بیلی کوه یکی از قله های زیبای پارک با چشم اندازی از دیوارهای صخره ای قورغون، سلوکلی بزرگترین تالاب طبیعی در ارتفاع 1358 متری پارک، سلطان هبی، دره های آلمه، آق سو، سوار باغی، آلی دالی، آدام چاغران، آدنسد، جمشید آباد، قرنگی جنگل، قزقلعه و آلو باغ، کرکولی، خشک و نگارنده، میرزا بایلو، شارلق را با بازدید از این پارک تجربه کنید.
راه های دسترسی
این پارک دارای دو ورودی غربی و شرقی است، ورودی غربی از طریق گرگان، آزاد شهر، مینو دشت و گالیکش دسترسی به پارک را امکان پذیر می کند. ورودی شرقی از مشهد، بجنورد، آشخانه به ابتدای شرق پارک میسر است. سایر راه های ارتباطی به پارک که اغلب فرعی است. به صورت شوسه و خاکی بوده و از بخش های شمالی و جنوبی به پارک وارد می شوند.