ادامه دارد و گروه راهبرد- خبرگزاری دانا در گزارشی کوتاه به این مساله می پردازد:
ترکیه کشوری که بیش از صد سال جمهوریت را تجربه کرده، تا به حال چندین بار کنش های تلخ سیاسی و اجتماعی را به خود دیده است. چندیست که در فضای سیاسی و رسانه ای ایران و جهان، عده ای می خواهند گفتمان اعتراضات را مردمی در ترکیه را با مولفه ها و نمادهای میدان تحریر مصر قیاس و تنقیح کنند. این نگرش حتی در مورد جنبش اعتراضی وال استریت هم به وجود آمد و جالب آنکه عده ای با دیدن یک شعار «ارحل» که روی دیواری در وال استریت نگاشته شده بود، به این جمع بندی شتاب زده رسیدند که این اعتراض، المان های اعتراض های عربی را دارد. اما اگر بخواهیم
واقع بینانه به بحران پارک گزی (Gezi) ترکیه بنگریم، معلوم می شود که اساسا جنس این دو حرکت در دو کشور مسلمان متفاوت است و نمی توان ریشه ها و وضعیت این دو اعتراض را در یک سطح واحد
تحلیل کرد. به جرات می توان گفت که گفتمان تحریر با هیچ وسیله نقلیه ای نمی تواند مسافر تقسیم باشد. حتی معترضان ترکیه هم معتقدند جنس کار آنها انقلابی نیست. احمد هاکان روزنامه نگار روزنامه حریت در یادداشتی به این مساله پرداخته و معتقد است، گفتمان تقسیم، با روند انقلابی تحریر متفاوت است و بیان می کند: « در اعتراض به ساخت مجتمعی در پارک گزی یک نهضت پا خواهد گرفت؟ تجمع چند هزار نفری باعث انقلاب خواهد شد؟ کنش در برابر بولدوزرها می تواند جبهه مقاومت را شکل دهد؟ قطعا که نه! هیچ وقت چنین اتفاقی نخواهد افتاد. اینها تبدیل به نهضت، انقلاب و مقاومت نخواهد شد. یعنی تقسیم، تحریر نمی شود.»
هاکان با برشمردن ویژگی های معترضان و جریان هایی که به مقابله با این اعتراض برخاسته اند، ادامه می دهد: «حالا کدام یک از این جریان ها در موجودیت خود صادقند؟ و اساسا آنهایی که می خواهند تقسیم را به تحریر تبدیل کنند، رهبران این جنبش اعتراضی هستند؟ باید گفت که اقتدارگرایی به نمایش گذاشته در پارک گزی با نگرشی خاص، هر گونه عدم موفقیت 10 سال اخیر را از سوی هر حرکت اعتراضی و هر حزب مخالف را به موفقیت تبدیل کرد و هم شدت مخالفتی خود را افزود، هم نیروهای کنشگر مخالف را متشکل تر کرد. به طور خلاصه اقتدارگرایی مثل هر حوزه ای، مخالفت ها را تشدید، تاثیرات آن را گسترده تر کرد و رکوردی نو در تاریخ جمهوریت به ثبت رسید!»
در مقابل این خواسته رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه که بیش از هر کس دیگری آماج شعارهای تظاهرات کنندگان قرار داشت با بیان اینکه شرکت کنندگان در این اعتراضات به غیر از آنهایی که از روحیه ای سبز و مدافع محیط زیست برخوردارند، اکثرا از گروههای تندرو و ویران کننده هستند از خود واکنش نشان داد.
وی همچنین اظهار داشت که حکومت آنکارا در دوران حاکمیت حزب عدالت و توسعه در خلال 10 سال گذشته در حدود 2 میلیارد و 800 میلیون اصله درخت در سراسر کشور غرس کرده که این آمار در جهان بی نظیر است.
نخست وزیر همچنین با بیان اینکه ما طرفداران خودمان را که نزدیک به 50 درصد جامعه هستند به زور در خانه ها نگاه داشته ایم افزود:" ما نه قصد قتل عام درختان پارک گزی بلکه انتقال برخی از درختان این پارک را به جایی دیگر داریم"
