به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا(دانا خبر)، مردم استان سمنان با غبار روبی مساجد و منازل به استقبال ماه مبارک رمضان می روند.
در برخی از شهرها و روستاهای استان سمنان زنان به مناسبت فرا رسیدن این ماه به سر و دست و پاهای خود حنا می بندند و این آیین همراه با ذکر صلوات و نیایش است.
در شهر مجن، شست وشوی وسایل خانه و مالیدن دوغاب گل قرمز به نمای دیوارهای کاه گلی در استقبال از رمضان صورت می گیرد و همچنین تهیه آرد برنج و گندم برای پختن حلوا.
آیین های پرطرفدار در این استان عبارتند از:مراسم شب خوانی وقت سحر، چاوشی خوانی در منطقه خوارتوران شاهرود،خواندن یک جزء قرآن در هر روز، مراسم شب های قدر، شهادت حضرت علی، شب بیست و هفت ماه رمضان و عید فطر.
مراسم شب خوانی وقت سحر (شو خوانی):
در قدیم در شب های ماه رمضان و به هنگام سحر، فردی خوش صدا بر روی پشت بام خانه خود یا مساجد، اقدام به خواندن دعا و مناجات می کرد.گاهی نیز در حین گذر از کوچه های هر محله با خواندن دعای سحر، اهالی را بیدار می کردند که این کار در اصطلاح محلی شب خوانی (شو خوانی) است.
امروزه صدای دعا و مناجات از بلندگوی مساجد به گوش می رسد ولی روش هایی مثل:کوبیدن بر روی ظروف مس و طبل، بیدار کردن اهالی یک کوچه توسط فردی از همسایگان و زدن زنگ خانه یا کوبیدن دیوار خانه های قرار گرفته در مجاورت یکدیگر نیز مرسوم است.
چاوشی خوانی در منطقه خوارتوران شاهرود:
اهالی روستای عشقوان در منطقه خورتوران شاهرود، مراسم شب خوانی را چووشی (چاوشی) گویند. اینان با پنهان شدن ستاره پل از خوردن سحری دست می کشند.
پس از صرف افطار مردان و زنان، خود را به مسجد می رسانند تا نماز جماعت بخوانند البته در برخی مساجد، نماز قبل از باز کردن افطار، اقامه می شود.
خواندن یک جزء قرآن در هر روز:
مردان و زنان، هر روز بعد از خواندن نماز ظهر و عصر به تلاوت یک جزء از قرآن مجید می پردازند.
در برخی نقاط، پس از ختم کامل قرآن، هر کس بر اساس وضع مالی اش، مقداری نبات، نقل، برنج یا گلاب به جلسه می آورد و بین حضار پخش می کند.
برخی اهالی شهر دامغان در اولین جمعه ماه مبارک رمضان در خانه های خود، نماز جعفر طیار می خواند.
غذاهای مرسوم افطار و سحر
اهالی استان سمنان در ماه رمضان برای وعده سحری از غذاهایی چون:برنج، خورشت، ته چین و آبگوشت استفاده می کنند.
به هنگام غروب آفتاب و با شنیدن صدای اذان، روزه خود را با قدری آب گرم، نمک یا خرما باز می کنند سپس غذای افطاری که شامل: کوکو، نان و پنیر وسبزی، سوپ و انواع آش است را میل می کنند.
در برخی نقاط تهیه اقلامی چون: شیر برنج، فرنی، شله زرد، حسو، لرزان، آروشه و حلوای آروشه و همچنین در دامغان پخت کشمش پلو برای اوین شب از ماه رمضان مرسوم است.
در باور اهالی چون حضرت علی برای افطار نان جو و خرما میل می کرده اند بر این اساس برخی نیز، روزه خود را با نان و خرما باز می کنند.
مراسم شب های قدر
اهالی سمنان در شب های قدر، پس از صرف افطار در مسجد محل خود، حضور یافته و با خواندن دعای جوشن کبیر، مجیر، افتتاح و ذکر مصیبت، شب زنده داری می کنند.
زنان در این شب ها خرما، نان محلی، شله زرد، بین عزاداران تقسیم می کنند.
در نقاط مختلف استان مردان و زنان در لیالی قدر، همزمان با خواندن هر بند از دعای جوشن کبیر، بر روی ظرفی از قند، نبات، خرما یا ظرف آب حاوی زعفران، دمیده و به نیت شفا و تبرک می خورند.
همچنین از دیگر رسوم، گره زدن بر روی نخ به هنگام خواندن هر بند از دعای جوشن کبیر است.همچنین دسته های عزاداری در کوچه و بازار به راه می افتند.
شب بیست و هفتم ماه رمضان
در باور برخی اهالی، نزول قرآن در این شب بوده، بنابراین تا پاسی از شب به شب زنده داری در مساجد می پردازند.
زنان سمنانی، گرمساری و دامغانی، در این روز به جهت شادی ناشی از کشته شدن قاتل ملعون امام علی (ع) به دست و پای خود حنا می بندند وهمچنین برخی گوش دختران خود را سوراخ می کنند و برایشان گوشواره می خرند.
برخی در بین نماز طهر و عصر، با اندکی پارچه، نخ و سوزن، کیسه ای کوچک دوخته و سکه ای را به نیت تبرک درون آن قرار می دهند که به کیسه مراد معروف است و تا سال دیگر نزد خود نگه می دارند.
عید فطر
در آخرین روز ماه رمضان، اهالی نقاط مختلف خود را برای فرا رسیدن عید فطر، آماده می کنند.غسل کرده، لباس تمیز و نو پوشیده و استقبال عید می روند.
رویت هلال ماه شوال، نشانی بر پایان میهمانی خداست که این امر در گذشته توسط افراد خبره به اطلاع مردم می رسید ولی امروزه توسط رسانه ها.
هنگام افطار آخرین شب از ماه رمضان، اعضای هر خانواده، فطریه خود را کنار می گذارد.
در روستای "نام نیک کالپوش" به مناسبت عید فطر، فردی که تازه پدر شده کفش های خود را وزن نموده و به همان مقدار،گندم یا برنج، به فقرا می دهد.
نماز عید فطر، همزمان با طلوع خورشید با ذکر اللهم لبیک در نقاط مختلف برپا می شود.پس از نماز، مومنان با یکدیگر، روبوسی می کنند و قبولی طاعات یکدیگر را طلب می کنند.
صله رحم، زیارت اهل قبور و اماکن مقدس از جمله آداب عید فطر است. دیگر اینکه اهالی هر محل، به دیدن کسی که تازه، عزیزی را از دست داده می روند و به اصطلاح (نو عید) می گویند. عیادت از بیماران و بردن هدیه برای نو عروسان از دیگر آداب این روز است.
این است شور و شوق مردمان استان کوچک سمنان که با تمام کوچکی اش مردمانی دارد با دلی به وسعت دریا که چون می دانند میزبان این ماه خداست به بهترین شکل به این میهمانی می روند.
