به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا به نقل از فارس، در سمپوزیوم میازیس که با حضور صاحب نظران، اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی که در موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور برگزار شد، اقدامات انجام شده و راهکارهای عملی کنترل و مهار عامل میازیس در گوزن‌های زرد ایرانی با تاکید بر تلفات اخیر گوزن زرد ایرانی در پارک ملی کرخه بررسی شد.
حدود 77 گونه جانوری در ایران در فهرست سرخ IUCN سال 2012 قرار دارد
در این سمپوزیوم حسین محمدی با اشاره به اینکه 197 گونه پستاندار، 535 گونه پرنده، 224 گونه خزنده، 160 گونه ماهی آب‌های داخلی و 20 گونه دوزیست در ایران زیست می‌کنند، اظهار داشت: حدود 77 گونه جانوری در ایران در فهرست سرخ IUCN سال 2012 قرار دارد.
وی با اعلام اینکه پستانداران ایران با تهدیدات بیشتری مواجه هستند، گفت: گورخر آسیایی، پلنگ، فوک خزر و گوزن زرد جز گونه‌های در خطر انقراض قرار گرفته است.
مدیر کل دفتر حیات وحش و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: علفخواران از جمله پازن، آهو و گوسفند وحشی در فهرست سرخ IUCN گونه‌های آسیب پذیر محسوب می‌شوند.
وی با اشاره به اینکه فون مهره داران با تهدید‌های ملی، منطقه‌ا‌ی و فرامنطقه‌ای مواجه است، گفت: تخریب و جزیره‌ای شدن زیستگاه‌ها و جمعیت حیات وحش، عدم رعایت حق آبه‌ها، ورود انواع آلودگی‌ها به اکوسیستم‌ها، ورود گونه‌های غیر بومی، شکار غیر مجاز، تردد دام بیشتر از ظرفیت زیستگاه، عدم توجه به ارزش‌های گونه در فرآیند توسعه، کمبود آمار و اطلاعات در زمینه حیات وحش، تجارت گونه‌های جانوری، تغییرات آب و هوا و شیوع انواع بیماری‌های نوظهور از جمله تهدید‌های تنوع زیستی مهره داران کشور است.
محمدی با اشاره به اینکه از 45 گونه گوزن در دنیا، 3 گونه در ایران زیست می‌کنند، گفت: در 500 سال گذشته گوزن زرد در غرب ایران تا عراق تا سوریه، فلسطین اشغالی و حاشیه مدیترانه پراکنش داشته و زیست داشته است اما به دلیل تخریب زیستگاه و شکار بی رویه در یک قرن اخیر به منطقه زاگرس ایران محدود می‌گردد و در 50 سال اخیر زیستگاه گوزن زرد ایرانی فقط در بیشه زار‌ها دز و کرخه این گونه وجود دارد.
مدیر کل دفتر حیات وحش و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: با نقل و انتقال گوزن زرد از دشت ناز و جزیره اشک به زیستگاه‌های مستقل در سال‌های 87-86، هم اکنون تعداد گوزن ها500 رأس برآورد می‌شود و با بازگرداندن گوزن زرد به زیستگاه مادری در دز و کرخه قبل از انتشار عامل میازیس،حدود 40-35 راس گوزن زرد در منطقه دز و 60 راس در کرخه زیست می‌کردند.
کاهش 35 در صدی پوشش جنگلی در منطقه دز و کرخه
وی از کاهش 35 در صدی پوشش جنگلی در منطقه دز و کرخه خبر داد و گفت: بر اساس مطالعات انجام شده، سطح بسیاری از این جنگل‌ها به مناطق کشاورزی و جنگل‌های مخروبه تبدیل شده است.
محمدی همچنین از کاهش 80-70 در صدی سطوح منابع آبی در منطقه دز و کرخه خبر داد و گفت: ایجاد سدها دلیل اصلی کاهش پوشش جنگلی و تبدیل شدن منطقه به جنگل‌های مخروبه است.
وی با اشاره به تشکیل کارگروه بررسی عامل میازیس در گوزن‌های زرد ایرانی در سازمان حفاظت محیط زیست گفت: با حضور اساتید دانشگاهی و ارگان‌های مسوول پروتکلی برای پیشگیری میاز در منطقه تدوین می‌شود.
به گفته مدیر کل دفتر حیات وحش و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست، 11 گونه و زیر گونه از گاوسانان و علفخواران نیز در معرض تهدید آفت میاز در مناطق زیستگاه خود هستند.
محمدی از انتشار فراخوان همکاری متخصصین و کارشناسان برای کنترل و مهار میاز خبر داد و گفت: تلاش خواهیم کرد آخرین بازماندگان گوزن زرد ایرانی را حفظ کنیم.
گفتنی است، این سمپوزیوم با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور و انجمن حشره شناسی ایران برگزار و رییس انجمن حشره شناسی ایران، معاون محیط زیست طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست استان خوزستان، رئیس اداره بررسی‌های بیماری های دامی اداره کل دامپزشکی استان خوزستان از دیگر سخنرانان این سمپوزیوم بودند.
