به گزارش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، به نقل از تسنیم، دانشآموزان عشایر بخشی از جمعیت 12 میلیونی دانشآموزان ایران زمین هستند که همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید، روانه کلاسهای درسی شدند که از حداقل امکانات آموزشی محرومند. تحصیل برای دانشآموزان عشایر آنقدرها که فکرش را میکنیم آسان و لذت بخش نیست چرا که دانشآموزان مناطق محروم روستایی و عشایری کشور سالهاست که سهم چندانی از عدالت آموزشی ندارند.
صرف نظر از این موضوع که 150 هزار کلاس درس در مناطق روستایی همچنان زمستان امسال نیز با بخاری نفتی گرم میشوند باید گفت که دانشآموزان عشایر و معلمان آنها در سال تحصیلی جدید همچنان دغدغهها و مشکلات خاص خود را دارند از تحصیل در زیر چادر و کلاسهای چند پایه گرفته تا ترک تحصیل پس از پایان مقطع ابتدایی.
امسال 170 هزار دانشآموز در بخش عشایری سال جدید تحصیلی را آغاز کردند که از این تعداد 125 هزار نفر در دوره ابتدایی تحصیل میکنند و مابقی در مقطع متوسطه اول و دوم مشغول تحصیل شدند.
1100 کلاس درس عشایری زیر چادر
تشکیل کلاس درس زیر چادر یا کپر از جمله موضوعاتی است که همچنان در میان جامعه دانشآموزی عشایری مشاهده میشود و برای سال تحصیلی جدید نیز آنگونه که عبدالرسول شکیبافر مدیر کل دفتر امور مناطق کمتر توسعه یافته و عشایر آموزش و پرورش میگوید 1100 کلاس درس عشایری در چادر برگزار میشود.
وی میافزاید: آموزش و پرورش در طول این سالها تلاش کرده است تا چادرها را جمع آوری کند و آنها را به ساختمان و کانکس تبدیل کند اما برای عشایر کوچرو در برخی مواقع مجبور هستیم تا از چادر استفاده کنیم.
آموزش و پرورش سالهاست که تلاش میکند کپرها را جمع آوری کند و به جای آن از کانکس استفاده کند اما تحصیل در این کانکسها نیز کار آسانی نیست چرا که این کانکسها نیز اگر چه از کپر بهتر بوده اما بازهم محیط مناسبی برای تدریس نیست چرا که خبری از سیستم گرمایشی و سرمایشی، وسایل ورزشی و حتی سرویس بهداشتی مناسب نیست.
ترک تحصیل در میان دانشآموزان عشایر نیز مشکل دیگری است به گونهای که اکثر این دانشآموزان پس از پایان تحصیلات در مقطع ابتدایی به دلیل نبود مدرسه راهنمایی و دبیرستان مجبور به ترک تحصیل میشوند.
عشایر و معضلی به نام ترک تحصیل
شکیبافر در این خصوص معتقد است که ترک تحصیل دانشآموزان عشایر در گذر از مقطع ابتدایی به راهنمایی بیشتر شده و در مقطع دبیرستان حادتر میشود، بخشی از دانشآموزان عشایر که تحصیلات ابتدایی را به اتمام میرسانند برای ادامه تحصیل وارد مقطع راهنمایی نمیشوند و بیشترین ترک تحصیل را از راهنمایی به متوسطه شاهد هستیم.
مدیر کل دفتر امور مناطق کمتر توسعه یافته و عشایر وزارت آموزش و پروش ادامه میدهد: در مناطق عشایری دانشآموزان عمدتا تا پایه ششم تحصیل میکنند و بعد از آن بیشتر به یک نیروی کار تبدیل میشوند، در تمام مناطق محروم عشایری و روستایی امکان تاسیس مدرسه راهنمایی وجود ندارد بنابراین دانشآموزان باید برای تحصیل در مدارس راهنمایی مسافتی طولانی را طی کنند و خانوادههای آنها نیز اجازه نمیدهند که در مدارس شبانه روزی تحصیل خود را ادامه دهند.به منظور ترک تحصیل دانشآموزان عشایر تلاش میکنیم تا مدارس شبانه روزی را توسعه داده و خانوادهها را اقناع کنیم تا اجازه دهند که فرزندانشان در مدارس شبانه روزی تحصیل کنند همچنین آموزشهای غیرحضوری نیز منجر به کاهش ترک تحصیل دانشآموزان روستایی و عشایری میشود.
حضور دانشآموزان عشایر در کلاسهای چند پایه از موضوعاتی است که نه تنها باعث افت سطح تحصیلی میشود بلکه اعتراض معلمان عشایر را نیز به همراه دارد.
شکیبافر دلیل برگزاری کلاسهای چند پایه در مناطق عشایری را کمبود نیروی انسانی و دانشآموز در مناطق عشایری دانسته و میگوید: در مناطق عشایری به عنوان مثال برای پایه پنجم 5 تا 6 دانشآموز داریم در چنین شرایطی که با کمبود نیروی انسانی مواجه هستیم مجبوریم تا کلاسها را به صورت چند پایه برگزار کنیم یعنی معلم در کلاس درس همزمان به دانشآموزان پایه اول تا سوم درس بدهد.
وی میافزاید: توانمندسازی معلمان با برگزاری دورههای آموزشی برای ارتقای بنیه علمی معلمان این مناطق برنامه دیگری است که با جدیت دنبال می شود.
حق کوچ معلمان پرداخت نمی شود
یکی از معلمانی که در مناطق عشایری شهرستان عنبرآباد استان کرمان تدریس میکند با اشاره به اینکه دو سال است حق کوچ معلمان عشایر پرداخت نمیشود، به خبرنگار تسنیم گفت: من برای دانشآموزان عشایر کوچنده تدریس میکنم و برای تدریس به دانشآموزان مجبور هستم تا همراه آنها کوچ کنم اما دو سال است که از سوی وزارت آموزش و پرورش حق کوچ ما پرداخت نمیشود.
وی افزود: 9 سال است برای دانشآموزان عشایر که در مناطق صعب العبور زندگی میکنند تدریس دارم اما در تمام این سالها حتی سرویس ایاب و ذهاب نداشتهایم، کلاسهای چندپایه مشکل دیگر معلمان عشایری است به گونهای که گاه یک معلم هر 6 پایه ابتدایی را در یک کلاس درس دارد.
اما آموزش و پرورش بودجهای برای پرداخت حق کوچ معلمان عشایر ندارد در چنین شرایطی صحبت کردن از مجهز شدن این معلمان به کیف فناوری و لب تاب کمی عجیب به نظر میرسد.
دانشآموزان مناطق محروم کشور بخشی از جامعه دانشآموزی هستند که شاید یکی از اصلیترین خواستههای آنها تحقق عدالت آموزشی و تحصیل در آرامش باشد.