به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا(داناخبر)، آرتروز شايع ترين بيماری مفصل در انسان است و بيانگر نارسايی مفاصل است و آرتروز زانو علت عمده ناتوانی مزمن در ميان افراد مسن محسوب می شود.
عوامل بروز آرتروز:
-ميزان بروز آرتروز با مسایل ژنتيکی و نژادی ارتباط دارد. بررسي ها نشان می‌دهد که احتمال ابتلا به اين بيماري در خانمها بيشتر است.
-سن بالا: بزرگترين عامل خطرساز برای آرتروز سن است. به طوری که در زنان با سن کمتر از 45 سال فقط 2% و در سنين بين 64-45 سال ميزان شيوع 30% بوده است و در زنان بالای 65 سال اين ميزان 68% است.
-ضربه: ضربه‌های شديد و استفاده مکرر ازمفصل نيز از عوامل خطر ساز مهم جهت آرتروز هستند. بی کفايتی رباط متقاطع قدامی و آسيب منيسک منجر به آرتروز زانو می شود. اگرچه آسيب غضروف مفصل ممکن است در هر زمان طی آسيب يا بعد از آن به وجود آيد، در صورت استفاده از مفصل مبتلا (مثلا از قبل شکسته) حتی غضروف طبيعی نيز در صورت ناپايدار بودن مفصل از بين می رود.
-چاقی: از عوامل خطر آرتروز در زانو و دست است. تحقيقات نشان داده که کاهش وزن به ميزان 5 کيلوگرم احتمال به وجود آمدن آرتروز علامتدار زانو را 50% کاهش می دهد.
علت آرتروز:ويژگی اصلی پاتولوژی آرتروز از بين رفتن پيشرونده غضروف مفصلی است. با وجود اين آرتروز تنها بيماری بافت غضروفی نيست بلکه بيماری يک عضو (مفصل) است که درآن همه بافت ها شامل استخوان زير غضروف، منيسک، رباط ها و قسمت عصبی- عضلانی و غضروف گرفتار می شوند.
علايم آرتروز:استئوآرتريت غالبا به صورت درد عمیق در مفصل مبتلا بروز پیدا می کند که اين درد با کارکرد مفصل تشديد و با استراحت برطرف می شود، اما با پيشرفت بيماری ممکن است درد دایمی باشد. سفتی و خشکی مفصل مبتلا در هنگام بيدار شدن از خواب يا بعد از مدتی دوره بی فعاليتی و بی تحرکی ممکن است بارز باشد. اما پس از تقريبا 30 دقيقه تسکين پيدا می کند. بيمار ممکن است برای حرکت مفاصل خود با مشکل مواجه شود و قادر نباشد آنها را خم و راست کند.
