خبرنگار گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) برای پی بردن به این سوال ها و مشکلات پیش روی مخترعان و شرکت های دانش بنیان گفت و گویی با دکتر علی اصغر پیله ور، عضو هیات علمی دانشگاه بجنورد، رییس پارک علم و فناوری خراسان شمالی ترتیب داده است که در ادامه می آید.
در حال حاضر پارک علم و فناوری خراسان شمالی چه دستاوردهایی کسب کرده و چقدر از سهم تولیدات داخلی و خارجی را به خود اختصاص داده است؟
شرکت های ما تازه مستقر و جذب شده اند. به همین دلیل محصولات آنها در حال نمونه سازی است بنابراین ما هنوز به حدی نرسیده ایم که فروشی داشته باشیم و سهمی از تولیدات داخلی و خارجی را به خود اختصاص بدهیم. ان شاء ا... اگر این محصولات به تولید انبوه برسند و چرخه تولید گسترده شود، سهم مشخصی از تولیدات داخلی و خارجی را به خود اختصاص خواهیم داد اما با این وجود ما توانسته ایم در این مدت در چند جشنواره و نمایشگاه بین المللی شرکت کنیم. کسب رتبه سوم پارک ما در نمایشگاه بین المللی ترکمنستان از بین 40 کشور شرکت کننده برای پارک تازه تاسیس ما دستاورد بزرگی محسوب می شود. برگزاری جشنواره های ملی کشاورزی نیز از دیگر دستاوردهای ما طی این دو سال است. دی ماه امسال نیز برپایی نمایشگاه بین المللی محصولات کشاورزی را در برنامه کاری خودمان داریم؛ این نمایشگاه 18 تا 21 دی ماه در نمایشگاه بین المللی تهران برگزار خواهد شد.
هم اکنون این پارک زمینه اشتغال چند شرکت دانش بنیان و مخترع را فراهم کرده است؟
یکی از کارهای اصلی پارک های علم و فناوری، پذیرش شرکت های فناور و جذب افراد مخترع است. ما نیز طی یک سال و نیم از تاسیس مان موفق به راه اندازی مرکز رشد بجنورد و شیروان شده ایم. در حال حاضر پذیرش افراد مشخص شده و شرکت هایی نیز در آن مستقر شده اند. ما با راه اندازی و پذیرش این شرکت ها توانسته ایم تاکنون زمینه اشتغال مستقیم100 نفر و 20 شرکت دانش بنیان حوزه های آی تی، صنعت، کشاورزی و صنایع غذایی را فراهم کنیم. 80 درصد افرادی که جذب این مراکز شده اند دارای تحصیلات دانشگاهی و عالی هستند. ان شاء ا... با ایجاد مرکز رشد شهرستان صنعتی اسفراین تا پایان مهر ماه نیز گام جدیدی برای توسعه مراکز رشد و جذب و حمایت شرکت ها برخواهیم داشت.
در مجموع پارک علم و فناوری خراسان شمالی برای پیشبرد تمام طرح های ملی و حمایت از مخترعان این استان چه مشکلات عمده ای پیش روی خود دارد؟
یک بخش کمک های مالی است که باید از طرف دولت (معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری ) صورت بگیرد. متاسفانه حدود یک سال و نیم است که این حمایت ها قطع شده است. پارک های تازه تاسیسی مانند پارک علم و فناوری خراسان شمالی نیز که تنها یک سال و نیم از راه اندازی آن می گذرد مشکلی با محدودیت فضا ندارند مثلا ما هر شرکت مراجعه کننده ای که شرایط لازم را داشته باشند، پذیرش می کنیم. عمده مشکلات ما حمایت های مالی است چون یکی از وظایف پارک ها حمایت مالی از شرکت های دانش بنیان است یعنی ما باید به این شرکت ها وامی با سود کمتر از4 درصد بدهیم تا محصولات شان را به تولید انبوه برسانند و پس از آن که دیگر نیازی به پارک نداشتند خودشان تشکیل کارگاه و کارخانه بدهند.
به حمایت تان از مخترعان اشاره کردید، این نوع حمایت ها چه طور صورت می گیرد؟
ما سه نوع حمایت داریم. یک سری حمایت ها از شرکت های تولیدی و خدمات فنی است که دارای گردش مالی مناسب هستند (شرکت هایی که توان مالی دارند) این شرکت ها در پارک مستقر می شوند. دسته دوم حمایت هایی است که از واحد های فناور ( مراکز رشد) برای تولید نمونه اولیه، صنعتی و تبدیل به یک واحد حقوقی می شود. این واحد ها نیز زیر نظر پارک ها هستند. دسته سوم حمایت های ما از افراد صاحب ایده است. ما به این افراد کمک می کنیم تا محصولاتشان را بسازند و در نمایشگاه ها و همایش ها شرکت کنند. این افراد نیز در کانون های شکوفایی خلاقیت ما مستقر می شوند.
برای پیشبرد اهداف تان چه توقعی از دولت دارید؟
پارک های تازه تاسیس مانند پارک خراسان جنوبی برای پیشبرد اهداف و استقرارشان نیاز به حمایت های بیشتر محلی و در سطح کلان دولتی دارند؛ حمایت های محلی شامل چگونه مستقر شدن شرکت ها و اختصاص فضا از سوی استانداری و نهادها و سازمان های استانی است. حمایت های کلان نیز نیازمند توجه بیشتر دولت در زمینه ایجاد شبکه فناور، بلوغ پارک ها و زیر ساخت های تجاری سازی محصولات است تا شرکت های مستقر در پارک بتوانند چرخه دانش و فناوری را توسعه دهند و این دانش را تبدیل به ثروت کنند. الان پارک هایی مثل اصفهان و خراسان که عمر تاسیس شان 15- 20 سال است و گردش مالی فراوانی دارند نیازی به کمک های دولتی ندارند اما پارک هایی مانند پارک ما که زیر ساخت های ضعیف دارد نیاز به حمایت های بیشتر دولت دارند. وقتی این پارک ها در این زمینه تقویت شدند درگام های بعدی خودشان تولید ثروت می کنند و نیازی به کمک های دولت نخواهند داشت.
گفت و گو از: فرزانه صدقی
