فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف چه می کنند؟/7
یک تحصیل کرده قدیمی دانشگاه صنعتی شریف، شرکت در فعالیت های اجتماعی را یکی از وظایف دانشجویان دانست و گفت تنها از این طریق است که دانشجویان پیشرفت همه جانبه خواهند داشت.
به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، معصومه
کاویانی نژاد فارغ التحصیل دوره چهارم ورودی سال 48 دانشگاه صنعتی شریف در رشته
شیمی است. وی پس از فارغ التحصیلی در مقطع کارشناسی ارشد مشغول به کار تحقیقاتی
شده است. او پس مدتی در دانشگاه جندی شاپور کار آموزشی انجام داده است.
وی در رابطه با فعالیت های خود اذعان کرد: مهم ترین فعالیت های ما درس خواندن بود، چون بهترین درس ها و استادها را داشتیم و بهترین چیزها را یادمان می دادند. البته فعالیت های ورزشی هنری نیز در کنار درس در دانشگاه برپا بود. من پس از فارغ التحصیلی مدتی کار آموزشی، کار تحقیقاتی، مدتی در کارخانه جات کار می کردم. پس از آن هم شرکتی تاسیس کردم.
وی تصریح کرد: در نهایت همه مسایل مالی را کنار گذاشتم و در حال حاضر تنها کار اجتماعی انجام می دهم و در انجمن دانشگاهی که عاشقش بودم و بهترین خاطره را از آن دارم، یعنی دانشگاه شریف کار می کنم. من عضو کمیته گردشگری هستم. در این جشن های 40 امین سالگرد در تدوین کتاب و بیوگرافی کمک می کنم. وقتی به اینجا بر می گردم، انگار یک فرد 18 ساله هستم، چون ما با خاطرات زیبایی از اینجا رفتیم. همیشه از بودن در این کار اجتماعی لذت می برم. هر چند که هر کار اجتماعی هنگامی که موعدش می رسد، سختی و استرس و مسوولیت و فشار و خستگی دارد. ولی همیشه بعد از جشن آن عشقی که به من بر باز می گردد؛ باعث می شود دوباره با انرژی بیایم و شروع کنم.
مهم ترین توصیه ای که به دانشجوها دارم این است که: فردی که با سخت ترین زحمت وارد دانشگاه صنعتی شریف بشود؛ استحقاق بهترین ها را دارد. از اینکه کوچیک ترین ناراحتی داشته باشند قلبم به درد می آید. از دانشجویان می خواهم که آنقدر مملکت و دانشگاه تان را دوست داشته باشید که در کشور بمانید و کار کنید. حتی اگر رفتید و خارج از کشور تحصیل کردید باز به وطن برگردید و ما را تنها مگذارید. در کنار درس به فعالیت های هنری نیز بپردازید. هنگامی که دانشجو بودم در این دانشگاه به ما هنر یاد می دادند با این که اینجا دانشگاه صنعتی بود. خانم ایران درودی به ما شناخت هنر درس می داد و رابطه استاد و دانشجو آن قدر نزدیک بود که ما با استادان خود تنیس بازی می کردیم.
وی در رابطه با راه حل پیشنهادی خود برای بهبود وضعیت دانشگاه ها اظهار کرد: به نظر من شرکت در یک کار اجتماعی با علم به تمام کمبود ها و ضعف هایی که وجود دارد و نگاه مثبت و رو به جلو، اثر خودش را می گذارد. مسوولین باید دانشجویان را در فعالیت اجتماعی شرکت دهند تا نیازهای روانی آن ها نیز برطرف شود.
