به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا حسین راغفر در گفتگو با جماران، به تبیین اهمیت صادرات در توسعه کشور پرداخت و اظهار داشت: روشن است که برای صادرات باید تولید صورت گیرد. در نتیجه در درجه اول باید از تولید ملی حمایت شود و دولت حامی بخش‌های تولیدی و صادرات آن باشد. کشورهای زیادی از همین طریق توانستند اقتصاد کشور خود را تقویت کنند و در حال حاضر کشور صادرکننده خطاب شوند. کشورهایی که تازگی صنعتی شده‌اند از همین راه توانستند اقتصاد خود را بهبود ببخشند و موفق شوند.
وی افزود: صادرات، موتور محرک اقتصادی کشورها به شمار می‌رود. در مورد کشور ما هم این امر نقش برجسته‌ای ایفا میکند. البته به دلیل اینکه کشور ما در زمره کشورهای تازه صنعتی شده قرار دارد، فرصت‌های بیشتری را پیش رو دارد. ایران با توجه به ویژگی‌های خاصی که دارد یکی از استثنایی‌ترین کشورهای دنیا محسوب می‌شود.
8 سال نوسان قیمت یعنی آسیب اقتصاد
راغفر در مورد صادرات در کشور ایران نظر متفاوتی نسبت به سایر کشورهای تازه صنعتی شده دارد. وی می‌گوید: نوسان نرخ ارز و همچنین نابه‌سامانی در حوزه اقتصادی باعث بروز مشکلات اقتصادی و اجتماعی در ایران شده است که این موضوع در 8 سال اخیر به وفور مشاهده می‌شد. متاسفانه در این مدت شاهد رانت‌هایی بودیم که بسیاری از افراد از این طریق به درآمد‌های زیادی دست پیدا کرده‌اند. روابط ناسالم در کشور حاکم است و این موضوع آسیب جدی به اقتصاد کشور می‌زند. راغفر معتقد است که توسعه صادرات مانند توسعه بخش‌های دیگر نیست که بتوان با یکی دو روز برنامه‌ریزی حل شود. وی گفت: اگر بخواهیم این مشکل رفع شود باید این مشکل را از ریشه حل کنیم و فساد زدایی کنیم. عملکرد دولت‌ها در این مدت چنین چیزی را نشان نمی‌دهد. بیشتر دولت‌ها به بخش خرد جامعه نگاه می‌کردند و از بخش‌های کلان جامعه غافل شدند.
فرار سرمایه در سال‌های اخیر
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: باید انگیزه تولید کننده زیاد شود اما در داخل حمایتی صورت نمی‌گیرد و ماحصل این موضوع چیزی جز فرار سرمایه از کشور نیست که از این موارد در سال‌های اخیر زیاد به چشم خورد. در چنین فضایی مسلما نوساناتی به وجود می‌آید که اقتصاد جامعه را به چالش می‌کشد. باید امکان رقابت برای فعالان بخش خصوصی ایجاد شود و دولت روی فعالیت آن‌ها نظارت کند و اگر جایی لازم بود از آن‌ها حمایت کند.
باید از زد و بندها جلوگیری شود
راغفر افزود: جلوگیری از زد و بندها به عزم دولت بستگی دارد. دولت می‌تواند با شناسایی مشکلات و بیان طرح‌های گوناگون و تبئین سیاست‌های مختلف ، فشار افکار عمومی را کاهش دهد. در دولت‌های نهم و دهم فسادهای بزرگی در اقصاد صورت گرفت که هر روز یکی از آن‌ها سر باز میکند. البته در این موضوع تا حدودی ضعف دستگاه‌های قضایی را هم نشان می‌دهد و این موضوع در 15 سال گذشته نمایان است. در بین سال‌های 85 تا 91 ارزهایی به برخی از افراد تخصیص داده شد که کالای خود را وارد یا صادر کنند اما این فعالیت‌ها تنها ظاهر قضیه بود و هیچ کالایی جابه‌جا نشد. چه بسا اینکه کالای مورد نظر اصلا در داخل تولید نشده بود و این یعنی ضعف بزرگ اقتصادی که دولت وقت متولی آن بود. در صورتی که خود باید مهره اصلی و حامی صادرکننده‌ها برای بهبود فضای کشور باشد.
نقش ارز در صادرات
وی در پایان گفت: به طور طبیعی قیمت ارز روی صادرات نقش مهمی را ایفا میکند و هرچه قیمت آن بیشتر باشد صادرکننده به طبع خوشحال‌تر است. اما دولت اخیرا برنامه‌ای را تدوین کرده است که این موضوع خیلی به نفع اقتصاد نخواهد بود. این قانون بدین گونه بود که هر فردی که ارز از کشور خارج کرد باید به همان نسبت ارز وارد کشور کند و دولت جدید به دنبال نقض آن است. این بحث می‌تواند آسیب دیگری در این بخش وارد کند.
