ظاهر بهتر ریو یا امنیت بیشتر تندر؟

به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانا(داناخبر)، در بررسی ظاهری این دو خودرو، نمی توان هیچ کدام از این دو خودرو را زیبا دانست. ضعف های طراحی در هر دو خودرو مشهود است ولی شاید تعجب کنید اگر بشنوید که تندر در تاریخ طراحی صنعتی جایگاهی در خور و در حد خودروهایی همچون بیتل، مینی و … دارد. دانستن این موضوع شاید بتواند چهره قوطی کبریتی آن را برایتان تحمل پذیرتر کند.

هدف گذاری طراحان تندر خودرویی با قیمت زیر ۸۰۰۰ یورو بوده که در ضمن، جا دار و امن هم باشد.

این رویه بیشترین تاثیر منفی را در ظاهرخودرو داشته است. طراحان برای کاهش هزینه تولید از هیچ کوششی فروگذار نکرده اند، کاهش انحنای قالب‌ها باعث کاهش مستقیم هزینه تولید قالب ها شده است.

دلیل بدون انحنا بودن شیشه ها و درهای جانبی هم همین صرفه جویی است نه کج سلیقگی طراح؛ از طرف دیگر تولید قرینه قطعاتی چون آیینه جانبی و زه های خودرو نیاز به ساخت قالب های مجزا را منتفی کرده اما ماحصل همه این نوآوری ها کاهش ارزش‌های زیبایی شناختی این خودرو بوده است. با این که این داستان برای طراحان خودرو جالب است ولی نمی تواند خریداران را درباره ظاهر نامعقول این خودرو مجاب کند.

ظاهر ریو نیز اگرچه بی نقص نیست اما این نقایص را می‌توان در بسیاری از خودروهای این رده پیدا کرد که بی تردید حساسیت زیادی را در مصرف کننده عام بر نمی انگیزد.

طراحی خودرو

با باز کردن در دو خودرو، ورق کاملا بر می گردد، راننده در دو خودرو با دو فضای متفاوت مواجه است.

صندلی های تندر طراحی به مراتب بهتری از ریو دارند، تنظیم صندلی ها راحت است و به خاطر ارتفاع زیاد سقف افراد بلند قد را به راحتی در خود جای می‌دهد.

جنس داشبورد حس کیفیت یک خودروی اروپایی را به شما منتقل می‌کند.

استفاده از نشانگرهای الکترونیکی بنزین و دمای آب در نوع خود و در خودروهای داخلی بی نظیر است، اما نکته اعجاب برانگیز نبود منطقه قرمز دور موتور در تندر است که جای تعجب دارد.

در نقطه مقابل جنس داشبورد ریو بسیار ضعیف تر است، صندلی ها خشک ترند، اگرچه سقفش از تندر کوتاه تر است، با این حال ارتفاع سقف برای جامعه ایرانی قابل قبول است.

به مدد حذف کیسه هوا، ریو فضای بیشتری در داشبورد برای گذاشتن اشیا دارد.

در هر دو این خودروها در هنگام گرفتن فرمان فاصله دستگیره های درب از شما آنقدر زیاد است که نمی توانید از آن به عنوان تکیه گاه آرنجتان استفاده کنید و این موضوع در مسافرت های طولانی بسیار دردناک خواهد بود. وجود تنظیمات دما و کولر در هر دو این خودروها در پشت دسته دنده در جای خود توجیه ناپذیر است.

بزرگترین ضعف ریو در طراحی ارگونومیک کابین است که بیشتر به درد کره ای های ریزاندام می خورد.

در همین راستا سر دنده بسیار کوچک طراحی شده که شاید فقط به درد خانم های ایرانی بخورد. گریپ اهرم های راهنما در ریو نامناسب است و شعاع حرکتی آن نسبت به خودروهای دیگر بسیار کم است. البته غربیلک فرمان نیز از این قاعده مستثنا نیست و به دلیل ضخامت کم، از خوشدستی آن کاسته شده است.

هرچند در درون تندر حس بهتری دارید ولی با نگاهی به آیینه های جانبی ممکن است نظرتان عوض شود، آیینه هایی کوچک با نقاط کور فراوان که در ترافیک تهران راننده را تا مرز جنون پیش خواهند برد، البته این همه ماجرا نیست هنگامیکه خودرو را در دنده عقب قرار می دهید تازه متوجه می شوید که ارتفاع زیاد درب بار، عملا دیدی برای شما باقی نگذاشته است. علاوه بر این، با وجود ارتفاع زیاد درب بار که منجر به افزایش اسمی حجم صندوق عقب شده، فضای صندوق بار به دلیل طراحی ضعیف درب و طاقچه عقب کارایی ندارد، ضمنا برای باز کردن همین در مجبورید حتما موتور را خاموش کنید چون در حتما با کلید باز می‌شود.

تنظیم آیینه های ریو کمی سخت است چون اهرم تنظیم به صورت خطی به فرامین شما عمل نمی کند. نقطه کور خطرناکی در آیینه راننده وجود دارد که دیدن خودرویی که ۱٫۵ تا ۲ متر عقب تر از شما در خط سبقت حرکت می کند را غیر ممکن می کند، البته این مشکل با کمی دقت مشکلی پیش نخواهد آورد، دید عقب خوب است و فضای بار نیز بزرگ است.


تندر مناسب برای سفرهای جاده ای

دو خودرو از نظر قابلیت های موتوری به هم بسیار نزدیکند. نفوذ صدا به داخل کابین ریو بیشتر است و در کل این خودرو، نسبت به تندر سواری خشک تری است که البته به لطف همین سیستم تعلیق ایمنی بالاتری را در پیچ‌ها و تغییر مسیرهای ناگهانی داراست.

ترمزهای ریو عملکرد خوبی دارند ولی در ترمزهای شدید یک جور واپس زنی را از خود نشان می‌دهند که مطمئنا به دلیل عدم نصب سیستم ضد قفل ترمزهاست.

اما آزار دهنده ترین ویژگی ریو تیزی بیش از حد پدال گاز است به طوری که اگر در سطح کفی گاز را برای چند ثانیه رها و دوباره بگیرید خودرو به اصطلاح لگد می زند.

ریو علی الظاهر شتاب و سرعت بیشتری از تندر دارد ولی این تفاوت آن قدر زیاد نیست که بتوانید از قابلیت های راننده در یک مصاف رو در رو چشم پوشی کنید.

در مقابل، تندر سواری نرم تری دارد و واکنش ترمزها، به لطف سیستم ضد قفل بسیار دقیق و قابل اعتماد است به شرط آنکه در پیچ ها به ارتفاع غیر عادی خودرو توجه داشته باشید و از تغییر مسیرهای ناگهانی بپرهیزید.

وجود یک کیسه هوا در مدل مورد آزمایش و نتایج آزمایش های اروپایی همگی بیانگر ایمنی بیشتر تندر نسبت به ریو هستند.

بر اساس این گزارش، ریو از موتوری 1/5 لیتری 16 سوپاپ نیرو می گیرد که این موتور قادر است 97 اسب بخار قدرت تولید کند از سوی دیگر تندر 90 با موتوری 1/6 لیتری 16 سوپاپ توانایی تولید 105 اسب بخار قدرت را دارد.

هر دو خودرو از شتاب اولیه خوبی برخوردارند اما این تندر 90 است که در شتاب صفر تا 100 ریو را پشت سر می گذارد این در حالی است که رسیدن به سرعت 200 کیلومتر در ساعت برای ریو کار ساده ای بوده اما تندر 90 در مدت زمان طولانی به این سرعت دست خواهد یافت. گیربکس هر دو خودرو هم پنج سرعته دستی است که عملکرد خوبی دارد.

به هر حال با خرید هرکدام از این خودروها شما به جیب خود آسیب نمی رسانید و هر روز مجبور نیستید در تعمیرگاه ها سرگردان باشید.