به گزارش گروه راهبرد داناخبر، موضوع تشنگى و عطش امام حسين(ع) و اصحابشان در كربلا حقيقتي است كه نه تنها مورخان از آن ياد كرده اند بلكه امام زمان (عج) نيز در زيارت ناحيه مقدسه به آن اشاره نموده، ميفرمايند: «فَمَنَعُوكَ الماءَ وَ وُرُودَه»؛ «پس آب و ورود بر آن را بر تو ممنوع كردند».
آیا یکی از ویژگی های واقعه کربلا کمبود آب است؟
براى كسى كه اندكى در منابع تاريخى و ادبى سير كند، ترديدى باقى نمى ماند كه يكى از ويژگىهاى واقعه عاشورا، محدوديت آب براى اهل بيت(ع) بوده است. مدت زمان محاصره و قطع راه ارتباط با آب از روز هفتم محرم بوده است و در اين فاصله امام حسين(ع) به طرق گوناگون آب مورد نياز اردوی خويش را تامين ميكرده است.
جالب اینجاست که بدانید در هیچ یک از منابع تاریخی که به روایتگر لحظه لحظه واقعه کربلا بوده اند، اثری از اینکه امام و یارانش در سه روز محاصره و منع آب، برای وضو یا طهارت تیمم کرده باشند. هرچند همین منابع از عطش و تشنگی امام، فرزندان و یارانشان خبر داده اند.
آب چاه های کربلا شور است
پاسخ این سوال را باید در اطلاعات جغرافیایی و حقیقی محل واقعه جستجو کرد. سرزمین کربلا شوره زاری است که اگر در آن چاهی نیز حفر شود، آب آن قابل استفاده برای شرب نیست. آبی که از شدت شوری به تلخی می زند و حتی در زمان حاضر نیز با وجود تصفیه های متعدد تلخ و بد طعم است. شاید برایتان اتفاق افتاده باشد که جرعه ای از آب دریا نوشیده باشید، اگر با آن دریا می توان رفع عطش نمود، با آب چاه های کربلا نیز می توان!
نکته دیگر اینکه واقعه کربلا، واقعه ای است که در آن امام علیه السلام برای اتمام حجت با طرف مقابل از قدرتهای الهی خود در آن استفاده ننموده و برای آموزش مراتب اوج تسلیم خود، مطابق قواعد طبیعی رفتار نموده اند. هرچند گاه گاهی برای افزایش یقین اطرافیان و توجه طرف مقابل چشمه هایی از کرامات خویش را نشان داده اند.
چنانچه بنابر روايت «ابن اعثم» و «ابن شهراشوب»، امام حسين(ع) در جلوي خيمه چاهي حفر كرد كه آب گوارايي داشت. ابن اعثم در اين باره اظهار مي دارد كه: «چون عطش بر ايشان غالب گشت، حسين(ع) تبري برگرفت و از سمت خيمه زنان، نوزده گام به سوي قبله رفت، و زمين را كند. چشمه آبي ظاهر شد، آبي گوارا و شيرين. سپس به اصحابش دستور داد آب بخورند و مشكها را پر كنند».
اين مطلب از گزارشي كه براي عبيدالله بن زياد فرستادهاند به خوبي معلوم ميشود. او طي نامهاي به عمر سعد مينويسد: «اما بعد به من چنان رسانيده اند كه حسين و ياران او چاه كنده و آب بر ميدارند، لذا آنان را هيچ فروماندگي نيست. چون بر مضمون نامه وقوف يابي بايد كه حسين و ياران او را از كندن چاه منع كني و نگذاري كه به آب دست يابند».
اگر امام علیه السلام در کربلا به شیوه ای فراتر از قوانین معمول رفتار می نمود، امروز اوج تسلیم و رضای آن حضرت و شدت پستی دشمنان اهل بیت و رفتار غیر انسانی آنان برای ما روشن نبود.
نتیجه
با توجه به اينكه امام حسين(ع) 30تن از سواران و 20 تن از پيادگان سپاه خود را به فرماندهي برادرش حضرت عباس(ع) جهت آوردن آب به سوي فرات فرستاده و آنها با درگيري با محافظانِ شريعه فرات موفق شدند 20 مشك آب براي کودکان و ياران امام آب بياورند مي توان به اين نتايج رسيد:
1- به دلیل غیر قابل شرب بودن آب چاه، امكان استفاده از آن برای رفع تشنگی وجود نداشته و الا معنا نداشت كه امام 50 تن از ياران خود را براي آوردن تنها 20 مشك آب به سوي فرات بفرستد.
2- با رسيدن نامه عبيدالله مبني بر منع امام حسين از حفر چاه آنان با حساسيت ويژهاي تكرار نشدن اين عمل را به هر قيمت ممكن دنبال ميكردند تا آنجا كه اصحاب امام به شريعه فرات دست يافته آب بر ميدارند، اما ديگر سخني از حفر چاه در تاريخ به ميان نميآيد.
3- آنگونه هم كه براي شما نقل شده (كه با كندن 3 يا 4 متر در كربلا ميتوان به آب رسيد) نيست. زيرا امام و يارانش در شب عاشورا خندق بزرگ و عميقي را در اطراف خيمه ها حفر كردند تا به هنگام جنگ، دشمن نتواند از پشت سر به آن ها حمله كند. اگر اينگونه بود كه براي شما نقل شده بايد اين خندق مالامال از آب ميشد.
جالب است بدانيد يكي از شبكههاي ماهوارهاي در برنامه خود ميگفت: در كربلا با كندن زمين به اندازه 2 متر، به آب ميرسيم. اما پس از آنكه با اشكالات متعدد و مستند مثل نشاندادن تصوير سرداب محل دفن حضرت اباالفضل و اينكه: اگر قرار بود با 2 متر كندن زمين به آب رسيد هيچ كس در كربلا نميتوانست خانه بسازد زيرا تمام خانه ها نشست ميكرد تا چه رسد به خانه هاي چند طبقه و هتلهاي بزرگ كه نياز به پي ريزي دارند و ... در برنامه امسال خود، كمي متراژ را بالاتر برده و ميگفت: با كندن 4 متر...!
آیا یکی از ویژگی های واقعه کربلا کمبود آب است؟
براى كسى كه اندكى در منابع تاريخى و ادبى سير كند، ترديدى باقى نمى ماند كه يكى از ويژگىهاى واقعه عاشورا، محدوديت آب براى اهل بيت(ع) بوده است. مدت زمان محاصره و قطع راه ارتباط با آب از روز هفتم محرم بوده است و در اين فاصله امام حسين(ع) به طرق گوناگون آب مورد نياز اردوی خويش را تامين ميكرده است.
جالب اینجاست که بدانید در هیچ یک از منابع تاریخی که به روایتگر لحظه لحظه واقعه کربلا بوده اند، اثری از اینکه امام و یارانش در سه روز محاصره و منع آب، برای وضو یا طهارت تیمم کرده باشند. هرچند همین منابع از عطش و تشنگی امام، فرزندان و یارانشان خبر داده اند.
آب چاه های کربلا شور است
پاسخ این سوال را باید در اطلاعات جغرافیایی و حقیقی محل واقعه جستجو کرد. سرزمین کربلا شوره زاری است که اگر در آن چاهی نیز حفر شود، آب آن قابل استفاده برای شرب نیست. آبی که از شدت شوری به تلخی می زند و حتی در زمان حاضر نیز با وجود تصفیه های متعدد تلخ و بد طعم است. شاید برایتان اتفاق افتاده باشد که جرعه ای از آب دریا نوشیده باشید، اگر با آن دریا می توان رفع عطش نمود، با آب چاه های کربلا نیز می توان!
نکته دیگر اینکه واقعه کربلا، واقعه ای است که در آن امام علیه السلام برای اتمام حجت با طرف مقابل از قدرتهای الهی خود در آن استفاده ننموده و برای آموزش مراتب اوج تسلیم خود، مطابق قواعد طبیعی رفتار نموده اند. هرچند گاه گاهی برای افزایش یقین اطرافیان و توجه طرف مقابل چشمه هایی از کرامات خویش را نشان داده اند.
چنانچه بنابر روايت «ابن اعثم» و «ابن شهراشوب»، امام حسين(ع) در جلوي خيمه چاهي حفر كرد كه آب گوارايي داشت. ابن اعثم در اين باره اظهار مي دارد كه: «چون عطش بر ايشان غالب گشت، حسين(ع) تبري برگرفت و از سمت خيمه زنان، نوزده گام به سوي قبله رفت، و زمين را كند. چشمه آبي ظاهر شد، آبي گوارا و شيرين. سپس به اصحابش دستور داد آب بخورند و مشكها را پر كنند».
اين مطلب از گزارشي كه براي عبيدالله بن زياد فرستادهاند به خوبي معلوم ميشود. او طي نامهاي به عمر سعد مينويسد: «اما بعد به من چنان رسانيده اند كه حسين و ياران او چاه كنده و آب بر ميدارند، لذا آنان را هيچ فروماندگي نيست. چون بر مضمون نامه وقوف يابي بايد كه حسين و ياران او را از كندن چاه منع كني و نگذاري كه به آب دست يابند».
اگر امام علیه السلام در کربلا به شیوه ای فراتر از قوانین معمول رفتار می نمود، امروز اوج تسلیم و رضای آن حضرت و شدت پستی دشمنان اهل بیت و رفتار غیر انسانی آنان برای ما روشن نبود.
نتیجه
با توجه به اينكه امام حسين(ع) 30تن از سواران و 20 تن از پيادگان سپاه خود را به فرماندهي برادرش حضرت عباس(ع) جهت آوردن آب به سوي فرات فرستاده و آنها با درگيري با محافظانِ شريعه فرات موفق شدند 20 مشك آب براي کودکان و ياران امام آب بياورند مي توان به اين نتايج رسيد:
1- به دلیل غیر قابل شرب بودن آب چاه، امكان استفاده از آن برای رفع تشنگی وجود نداشته و الا معنا نداشت كه امام 50 تن از ياران خود را براي آوردن تنها 20 مشك آب به سوي فرات بفرستد.
2- با رسيدن نامه عبيدالله مبني بر منع امام حسين از حفر چاه آنان با حساسيت ويژهاي تكرار نشدن اين عمل را به هر قيمت ممكن دنبال ميكردند تا آنجا كه اصحاب امام به شريعه فرات دست يافته آب بر ميدارند، اما ديگر سخني از حفر چاه در تاريخ به ميان نميآيد.
3- آنگونه هم كه براي شما نقل شده (كه با كندن 3 يا 4 متر در كربلا ميتوان به آب رسيد) نيست. زيرا امام و يارانش در شب عاشورا خندق بزرگ و عميقي را در اطراف خيمه ها حفر كردند تا به هنگام جنگ، دشمن نتواند از پشت سر به آن ها حمله كند. اگر اينگونه بود كه براي شما نقل شده بايد اين خندق مالامال از آب ميشد.
جالب است بدانيد يكي از شبكههاي ماهوارهاي در برنامه خود ميگفت: در كربلا با كندن زمين به اندازه 2 متر، به آب ميرسيم. اما پس از آنكه با اشكالات متعدد و مستند مثل نشاندادن تصوير سرداب محل دفن حضرت اباالفضل و اينكه: اگر قرار بود با 2 متر كندن زمين به آب رسيد هيچ كس در كربلا نميتوانست خانه بسازد زيرا تمام خانه ها نشست ميكرد تا چه رسد به خانه هاي چند طبقه و هتلهاي بزرگ كه نياز به پي ريزي دارند و ... در برنامه امسال خود، كمي متراژ را بالاتر برده و ميگفت: با كندن 4 متر...!