به گزارش گروه انرژی داناخبر، حمید حسینی، عضو هیات رییسه اتاق بازرگانی تهران در مورد مطرح کردن بحث استیضاح وزیرنفت از سوی تعدادی از نمایندگان به روزنامه شرق گفت: خیلی متوجه منظور نمایندگان منتقد نمیشوم، همین ماجرای کرسنت را روز رای اعتماد هم مطرح کردند و نمایندگان به زنگنه رای دادند، حالا عدهای دایه مهربانتر از مادر شدهاند.
وی ادامه داد: بر کسی پوشیده نیست که ظریف و زنگنه در شرایط کنونی سیاسی و اقتصادی کشور لوکوموتیو دولت هستند و اگر امور مرتبط با وزارتخانه متبوعشان خوب پیش رود، چرخ دیگر وزارتخانهها نیز میچرخد. حالا با در نظر گرفتن این واقعیت متوجه نگرانی برخی نمایندگان نمیشوم. عدهای ظریف را تحت فشار قرار میدهند و عدهای هم مدام بر قرارداد کرسنت تاکید میکنند. متاسفانه برخی بیشتر به فکر کارشکنی در امور کابینهاند تا همراهی. برخی هم میخواهند زنگنه را وادار به کرنش کنند اما او مدیر برجستهای است که اتفاقا سبک مدیریتی خاص خودش را دارد. شیوه مدیریتی او در برههای از تاریخ ایران جواب داده و حالا هم خیلیها به توانمندی مدیریتی او امید بستهاند.
او همچنین تاکید کرد: آنچه امروز در قالب تمدن نفتی در عسلویه وجود دارد، حاصل ایده و تلاش زنگنه و دیگر مدیران نفتی است و به همین خاطر منتقدان او باید با در نظر گرفتن کارنامه کاری او اینطور وارد معرکه شوند.
حسینی افزود: البته صدای آنها بیشتر از تعدادشان است و بلندگوهایی دارند و بسیار هیاهو میکنند، مدام سوال مطرح کرده و تهدید به استیضاح میکنند، اما این دوستان باید بدانند که نمایندگان مجلس در روز استیضاح با وجود فضاسازی پر رنگ همین طیف از نمایندگان به زنگنه رای بالایی دادند.
وی اظهار کرد: حالا چرا برخی بر قراردادی که 15 سال از تاریخ آن می گذرد و دیوان عالی هم رای بر بسته شدن پرونده داده، تاکید میکنند؟ تهدید آنها در قالب استیضاح نشان میدهد که چیزی برای ارایه ندارند و اگر چیزی در چنته داشتند همان روز رای اعتماد رو میکردند. گروهی به دنبال سهم خواهی هستند و زنگنه هم اهل باج دادن نیست.
او درباره اینکه منظورتان از این گروه که به دنبال سهمخواهی هستند، چیست، گفت: نمیخواهم کسی را متهم کنم اما به هر حال برخی نهادهای شبه دولتی به دنبال امتیاز هستند.
چرا در دوره احمدینژاد به «کرسنت» نپرداختند؟
حسین امیریخامکانی، سخنگوی کمیسیون انرژی هم منتقد پرداختن به ماجرای کرسنت گفت: قطعا نباید توقع داشت که با یکی، دو ماه پرونده کرسنت در دوره زنگنه جمع شود. اتفاقا برخی دوستان که امروز انتقاد میکنند، در دولت احمدینژاد مسوول بودند و باید پاسخ دهند که چرا به این پرونده آن موقع رسیدگی نشد. به هر شکل در دولت احمدینژاد با تاکید بر مبارزه با مفاسد اقتصادی و دانه درشتها هشت سالی فرصت بود تا تکلیف کرسنت مشخص شود. چرا هیچ جمعبندی در آن دوره صورت نگرفت. خب این نشان میدهد که اگر مسالهای بوده احتمالا مساله را جمع میکردند.
بنابه این گزارش مسعود میرکاظمی، پیشتر درباره اینکه چرا پرونده کرسنت را در دوره ریاستش بر وزارت نفت جمعبندی نکرده، گفته بود: در آن موقع پرونده با دستور ریاستجمهوری به بخش حقوقی این نهاد ارجاع شده بود.
وی ادامه داد: بر کسی پوشیده نیست که ظریف و زنگنه در شرایط کنونی سیاسی و اقتصادی کشور لوکوموتیو دولت هستند و اگر امور مرتبط با وزارتخانه متبوعشان خوب پیش رود، چرخ دیگر وزارتخانهها نیز میچرخد. حالا با در نظر گرفتن این واقعیت متوجه نگرانی برخی نمایندگان نمیشوم. عدهای ظریف را تحت فشار قرار میدهند و عدهای هم مدام بر قرارداد کرسنت تاکید میکنند. متاسفانه برخی بیشتر به فکر کارشکنی در امور کابینهاند تا همراهی. برخی هم میخواهند زنگنه را وادار به کرنش کنند اما او مدیر برجستهای است که اتفاقا سبک مدیریتی خاص خودش را دارد. شیوه مدیریتی او در برههای از تاریخ ایران جواب داده و حالا هم خیلیها به توانمندی مدیریتی او امید بستهاند.
او همچنین تاکید کرد: آنچه امروز در قالب تمدن نفتی در عسلویه وجود دارد، حاصل ایده و تلاش زنگنه و دیگر مدیران نفتی است و به همین خاطر منتقدان او باید با در نظر گرفتن کارنامه کاری او اینطور وارد معرکه شوند.
حسینی افزود: البته صدای آنها بیشتر از تعدادشان است و بلندگوهایی دارند و بسیار هیاهو میکنند، مدام سوال مطرح کرده و تهدید به استیضاح میکنند، اما این دوستان باید بدانند که نمایندگان مجلس در روز استیضاح با وجود فضاسازی پر رنگ همین طیف از نمایندگان به زنگنه رای بالایی دادند.
وی اظهار کرد: حالا چرا برخی بر قراردادی که 15 سال از تاریخ آن می گذرد و دیوان عالی هم رای بر بسته شدن پرونده داده، تاکید میکنند؟ تهدید آنها در قالب استیضاح نشان میدهد که چیزی برای ارایه ندارند و اگر چیزی در چنته داشتند همان روز رای اعتماد رو میکردند. گروهی به دنبال سهم خواهی هستند و زنگنه هم اهل باج دادن نیست.
او درباره اینکه منظورتان از این گروه که به دنبال سهمخواهی هستند، چیست، گفت: نمیخواهم کسی را متهم کنم اما به هر حال برخی نهادهای شبه دولتی به دنبال امتیاز هستند.
چرا در دوره احمدینژاد به «کرسنت» نپرداختند؟
حسین امیریخامکانی، سخنگوی کمیسیون انرژی هم منتقد پرداختن به ماجرای کرسنت گفت: قطعا نباید توقع داشت که با یکی، دو ماه پرونده کرسنت در دوره زنگنه جمع شود. اتفاقا برخی دوستان که امروز انتقاد میکنند، در دولت احمدینژاد مسوول بودند و باید پاسخ دهند که چرا به این پرونده آن موقع رسیدگی نشد. به هر شکل در دولت احمدینژاد با تاکید بر مبارزه با مفاسد اقتصادی و دانه درشتها هشت سالی فرصت بود تا تکلیف کرسنت مشخص شود. چرا هیچ جمعبندی در آن دوره صورت نگرفت. خب این نشان میدهد که اگر مسالهای بوده احتمالا مساله را جمع میکردند.
بنابه این گزارش مسعود میرکاظمی، پیشتر درباره اینکه چرا پرونده کرسنت را در دوره ریاستش بر وزارت نفت جمعبندی نکرده، گفته بود: در آن موقع پرونده با دستور ریاستجمهوری به بخش حقوقی این نهاد ارجاع شده بود.