به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) و به نقل از جام جم، در بسیاری از سازمان‌های دولتی، نیروهای زیادی وجود
دارند که وجودشان هیچ گرهی از مشکلات اساسی مجموعه باز نمی‌کند.
14 میلیون کارمند زاید
چند هفته قبل، رییس مجلس شورای اسلامی در اظهارنظری تامل‌برانگیز عنوان کرد که 14 میلیون از 20 میلیون نیروی شاغل جامعه در زمره نیروهای زاید قرار دارند.
این حرف به این معنی است که هم‌اکنون 70 درصد از
نیروهای شاغل جامعه، بازدهی لازم برای توسعه کشور را ندارند و به زبان خودمانی‌تر،
بود و نبودشان فرق چندانی به حال کشور ندارد.
تعداد کارمندان کشور
براساس آخرین آمارهای وزارت کار، حدود چهار میلیون
و 300 هزار نفر از این نیروهای شاغل در بخش عمومی کار می‌کنند که اغلب آنها به عنوان
کارمند در سازمان‌ها فعالیت دارند.
میزان کار مفید در ادارات
اتفاقا بیشترین انتقادها نسبت به کم‌بازده بودن
نیروهای شاغل جامعه به همین گروه کارمندان بخش‌های عمومی برمی‌گردد؛ طوری که براساس
آمارها گفته می‌شود ساعت کار مفید اداره‌های دولتی در ایران، روزی فقط 22 دقیقه است.
تفاوت فاحش با کشورهای توسعه یافته
مرکز پژوهش‌های مجلس هم که تاکید دارد ساعت کار
مفید در همه بخش‌های دولتی و خصوصی به زحمت به دو ساعت می‌رسد که البته این ساعت کار
مفید در بخش‌های خصوصی، بالاتر از میانگین اعلام شده است ولی همچنان ساعت کار مفید
در فضای اشتغال ایران (800 ساعت کار مفید در سال) با کشورهایی مثل ژاپن (2420 ساعت
کار مفید در سال) یا حتی با کشور کمتر توسعه یافته‌ای مثل ترکیه (1330 ساعت کار مفید
در سال) اختلاف فاحشی دارد.
تعداد زیاد شغل در ادارات
یکی از شاخصه‌های رایج سازمان‌های دولتی در ایران، تعریف کردن تعداد انبوه مشاغل غیرضروری است و گاهی در این کار آنقدر افراط می‌کنند که پس از گذشت چند سال، تعداد نیروهای یک سازمان چند برابر می‌شود؛ نیروهایی که کمیت‌شان قابل توجه است، اما از کیفیت کاری مطلوبی برخوردار نیستند.
این نیروهای کم‌بازده به این دلیل در اداره‌ها حضور
دارند که فقط حضور داشته باشند و درآمدی کسب کنند. حتی اگر تعداد کارمندان سازمان‌های
رسمی ـ منهای فعالان عرصه آموزش و تعلیم ـ به یک‌پنجم میزان فعلی کاهش پیدا کند، باز
هم هیچ تاثیر منفی برای سازمان‌ها ایجاد نخواهد شد و حتی احتمال دارد چرخ آن اداره‌ها
راحت‌تر هم بچرخد.
تنبیه و تشویق وجود ندارد
نبود سیستم تشویق و تنبیه در محل کار، رفته رفته موجب بی‌انگیزگی کارکنان مستعد و خلاق می‌شود و در بلندمدت، بسیاری از آنها تبدیل به کارمندی خنثی و بی‌بازده می‌شوند.
یعنی وقتی کار خوب و بد شما در یک مجموعه کاری به چشم نمی‌آید و همه را با یک چوب می‌زنند، در این شرایط دلیل منطقی چندانی وجود ندارد که شما برای پیشرفت مجموعه به آب و آتش بزنید.
جای خالی نیروهای کارآفرین
تشویق به کارآفرینی و نوآوری، ازجمله موثرترین راه‌ها برای افزایش بازدهی نیروها در مجموعه‌های دولتی و خصوصی است، اما در کشور ما کمترین حمایت از افراد کارآفرین در فضای اشتغال به عمل می‌آید.
در فضای اشتغالی که از کارآفرینی حمایت شود و برای
ایده‌های نو اهمیت قایل شوند، فضای اشتغال به رکود و رخوت کشیده نمی‌شود و مجموعه‌های
کاری به سمت و سوی تولید و بازدهی بیشتر حرکت می‌کنند.
خصوصی سازی؛ راه علاج
در بسیاری از مجموعه‌های کاری در ایران، اگر یک
مجموعه کاری به اوج سوددهی یا اوج ضرردهی برسد، این اتفاق هیچ تاثیری در میزان حقوق
کارکنان ندارد و آنها همچنان حقوق و دستمزدهای سابق را دریافت خواهند کرد.
در سیستم‌های خصوصی، چون بحث سود در میان است، افراد
کم‌بازده جایی در مجموعه ندارند و نظارت بر عملکرد کارکنان دقیق‌تر است اما در سیستم‌های
دولتی، نظارت چندانی بر فعالیت اعضا نمی‌شود و نیروهای بدون بازدهی لازم می‌توانند
بدون کمترین مزاحمت تا سال‌های سال در مجموعه کار کنند.
واگذاری هر چه بیشتر فعالیت‌های دولتی به بخش خصوصی، راهکاری است که می‌تواند قفل کم‌بازده بودن نیروی انسانی در کشور را بشکند و فضای کسب و کار را رونق ببخشد.
