به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا مسعود
پزشکیان نماینده تبریز در مجلس طی یادداشتی در شرق به بازخورد منفی ارایه کارت های
زرد مجلس به دولت اشاره داشته است که در ادامه این یادداشت را می خوانید:
سومین کارت‌زرد به کابینه یازدهم در صحن علنی مجلس پیام خوبی برای مردم ندارد. رای مردم در انتخابات اخیر تعیین‌کننده بود و به همین‌خاطر هر کارت‌زردی که به کابینه یازدهم می‌رسد، بخشی از سرمایه اجتماعی مردم را تحت‌الشعاع قرار خواهد‌داد.
تردیدی نیست که تذکر، سوال و به‌چالش‌کشیدن دولت در قالب ابزارهای مختلف در اختیار نماینده، مساله‌ای قانونی است که حق شهروندی نماینده به‌شمار می‌آید و مردم نیز از او چنین انتظاری دارند اما شرایط کشور به‌گونه‌ای است که اولویت‌ها بسیار مورد توجه است و در میان انبوه مسایل باید تلاش شود تا زمان و فرصت در اختیار جلسه‌های علنی مجلس بیشتر به حل‌وفصل اموری اختصاص یابد که مسایل روز و در اولویت مردم است. اما آنچه روز گذشته در صحن علنی مجلس شاهد آن بودیم، مساله سیاسی‌شدن کارت‌زرد به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.
برای من که تجربه وزارت را در کارنامه دارم این مساله بارها اتفاق افتاده که به مجلس فراخوانده شوم، گاهی هم صرفا برای اجرای «قانون».
اما بر وزیر واجب است که در این مسیر بر اصول خود ایستادگی کرده و در مقابل جریان‌های سیاسی تسلیم نشود. به هر شکل هنوز چندماهی از عمر دولت نگذشته، سه کارت‌زرد نصیب وزرا شده، آن هم وزرایی که در این شرایط اقتصادی با تمام توان در تلاشند تا برای سروسامان‌دادن امور کاری کنند و گامی به پیش بردارند اما برخی کارت‌زردها رنگ‌وبوی سیاسی دارد.
متاسفانه این‌روزها در مجلس نهم، گروهی اندک بر طبل مخالفت می‌کوبند و در زمان مقرر می‌توانند گروهی دیگر از نمایندگان را با خود همراه کنند.
در این چند روز از سویی شاهد اعتراض‌های فراوان به نطق علی مطهری بودیم و حالا هم ماجرای کارت‌زرد سوم به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به چشم می‌خورد.
نکته اینکه نه‌تنها در صحن مجلس که بارها در رسانه ملی به شخصیت‌های سیاسی توهین شده و حتی برخی «دزد» خطاب شده‌اند، آن‌وقت مسوولان عزیز بفرمایند؛ کجا به این افراد تریبون داده‌اید و کجا از آنها دعوت به پاسخگویی کرده‌اید.
رویه نادرستی در سطح جامعه دیده می‌شود که اگر جلو آن از سوی برخی مسوولان گرفته نشود به تقویت جریان‌های بی‌اخلاق در جامعه منتهی خواهد شد. از یک‌سو، در فساد اقتصادی شاهد برآمدن چهره‌های میلیاردی رانتی هستیم و از سوی دیگر تهمت و افترا و سندسازی‌های موهن به چشم می‌خورد.
حالا در مجلس فرصتی برای همدلی میان دولت و نمایندگان فراهم است تا در میان مسایل و مشکلات انبوه پیش‌روی دولت یازدهم، کشور بتواند به‌سرمنزل مقصود حرکت کند.
سوال و البته انتقاد من از دوستان نماینده اصولگرا این است که در سال‌های گذشته کجا بوده‌اید و این کارت‌زردها کجا بود که حالا جعبه کارت‌زرد را روی میز گذاشته‌اید.
مگر امثال «بابک زنجانی»ها و ویژه‌خواری و فساد مالی در دولت اصولگرای محمود احمدی‌نژاد نبود و خیلی‌ها سکوت کردند و از کنار آن گذشتند؛ مگر بسیاری ناکارآمدی‌ها، توهین‌ها، بی‌اخلاقی‌ها در آن دولت مثل روز روشن اتفاق نمی‌افتاد و از کنار آن می‌گذشتید، پس حالا دلیل این مواجهه، جز اینکه تفسیر سیاسی از ماجرا شود، چه چیز دیگری است؟
اگر نمایندگان عزیز چنین روحیه منتقدانه‌ای داشتند چرا کار دولت عدالت‌محور حالا به دادگاه و قوه‌قضاییه رسیده است؟
فرصت پیش‌رو اندک است و امور در اولویت بسیار.
جامعه از مهلکه‌ای اقتصادی، سیاسی، خارج شده و نیازمند همراهی است. مردم این‌روزها کماکان با آلودگی مالی، فقر و نبود فرصت‌های برابر دست‌وپنجه نرم می‌کنند و روا نیست که ما ساعت‌ها وقت خودمان و دولت را به این امور اختصاص دهیم.
باز هم تاکید می‌کنم که نقد، ابزار قانونی نماینده است و سوال، حق او. اما می‌شود این سوال‌ها را دوستانه‌تر، در محافل خصوصی‌تر و به‌موقع‌تر مطرح کرد.
باید صبوری، تحمل و احترام به دیگری و بردباری در برابر مسایل را در دستور کار قرار دهیم و بدانیم که مردم از ما، نه کار سیاسی که انتظار عمل به مسوولیت قانونی و اخلاقی‌مان را دارند.
