به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا و به نقل از ایرنا،
وی افزود: هنوز در مراحل ابتدایی هستیم و مذاکرات چندجانبه و دوجانبه پیشرفت داشته
است اما بخش اصلی این روند، گفت و گوهای دوجانبه میان ایران و آمریکا است.
کراکر در پاسخ به سوال بی بی سی مبنی بر این که آیا رییس جمهوری آمریکا می تواند این گفت و گوها را با این وضع پیش ببرد؟ اظهارکرد: ما در یک کشور دموکراتیک زندگی می کنیم، سناتورها یا اعضای مجلس نمایندگان صرف نظر از حزبی که به آن تعلق دارند، دیدگاه خاص خود را بیان می کنند و گاهی با رییس جمهوری هم حزب خود، موافق نیستند.
وی ادامه داد: من در امضای چند نامه مشارکت کردم که از آنها بخواهم این روش را دنبال نکنند و امیدوارم این پیام ها به سنا برسد و از اشتباه آنها در این زمینه جلوگیری کند چون به اعتقاد من افزایش تحریم ها در این شرایط اشتباه است.
کراکر در پاسخ به سوال دیگر مبنی بر این که آیا آمریکا اکنون می تواند اعتماد ایران را در این مقطع جلب کند؟ گفت: اگر این گفت و گوها به جلو برود، چه در زمینه پرونده هسته ای یا درباره مسایل گسترده تر ما باید میان خود سطحی از اعتماد ایجاد کنیم؛ اعتماد یک جاده دو طرفه است و بسیاری هم در آمریکا به نیت ایران شک دارند.
وی افزود: ما صبر می کنیم تا مشخص شود آیا ایران به توافقنامه ای که با 1+5 امضا کرده، پایبند می ماند یا نه؛ اعتماد آن هم بعد از 30 سال رابطه تلخ میان دو کشور یک شبه به دست نمی آید، بنابراین این موضوع زمان می برد اما راهش گفت و گو با حسن نیت است و دو طرف هم باید تلاش کنند.
سفیر سابق آمریکا در افغانستان و عراق در پاسخ به این سوال که آیا ایران و آمریکا می توانند در مورد مساله سوریه یک زمینه مشترک پیدا کنند؟ اظهارکرد: به نظر ارزش آن را دارد که این موضوع امتحان شود.
وی با بیان این که شاید پیشرفت گفت و گوها در یک زمینه باعث توافق نظر در زمینه های دیگر هم بشود، گفت: نظر من این است که ایران باید به کنفرانس ژنو دعوت شود چون جایگاه مهمی در یک سوی این نبرد دارد، طرفی که البته آمریکا و غرب آن را نمی پسندند.
او اضافه کرد: نباید فراموش کنیم تنها راه برای پایان خونریزی ها، مذاکره است و طرف های درگیر مستقیما نمی توانند با هم حرف بزنند و به میانجی هایی مانند آمریکا، کشورهای اروپایی، ترکیه، ایران، روسیه و دیگر کشورها نیاز دارند؛ من فکر می کنم برای خاتمه بحران سوریه باید به طور جدی تلاش کنیم و به نظر نمی رسد بدون ایران موفق شویم.
کراکر در پاسخ به سوال مبنی بر این که آیا در زمینه سوریه مشخصا منافع مشترکی میان ایران و آمریکا وجود دارد؟ گفت: سوریه به دنبال منافع هیچ کدام از طرف ها نیست، ایران با حمایت از یک منصب بر سر یک طرف سرمایه گذاری سنگینی کرده است.
وی افزود: در طرف دیگر مخالفان سنی قرار گرفته اند که به شدت به چنین روشی اعتراض دارند، موضوعی که نه به نفع ایران، نه به نفع آمریکا و نه هیچ کشور دیگر در جهان است، حالا مساله اینجاست که ما چطور می توانیم به راه حلی برسیم که برای همه قابل قبول باشد، شاید با متوقف کردن گروه های تندرو و فراهم کردن زمینه برای نیروهای میانه رو تر در هر دو طرف منازعه بتوان با کمک جامعه جهانی از جمله ایران و آمریکا به این وضعیت پایان داد.
سفیر سابق آمریکا در افغانستان و عراق در پاسخ به این که چقدر به آینده این گفت و گوها بویژه بعد از این دوره شش ماهه خوشبین هستید؟ گفت: من نه می خواهم خوشبین باشم و نه بدبین، بلکه خواهان دیدن واقعیت موجود هستم؛ فکر می کنم گفت و گوها پیشرفت خوبی داشته و این روند سریع یا آسان نخواهد بود اما امیدوارم پیامدهای مثبتی برای دو طرف داشته باشد.
