به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا (داناخبر)، اسکیزوفرنی بیماری مزمن و نوعی اختلال ذهنی است که طی این بیماری ممکن است فرد صداهایی را بشنود که دیگران نمی شنوند، صحنه های خیالی را ببیند و اغلب تصور می کنند افراد دیگر می توانند فکر آنها را بخوانند و افکار آنان را کنترل کنند. که در این مطلب با این بیماری بیشتر آشنا می شویم:
این بیماری اغلب منجر به انجام رفتارهای نامتعارف و غیرعادی می شود که درمان خاصی ندارد اما می توان برخی از علایم جدی آن را با درمان کنترل کرد.
علایم اسکیزوفرنی
از جمله نشانه های اسکیزوفرنی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-توهم شنیدن و یا دیدن چیزهای خیالی
-پارانویا، ترس از اینکه دیگران علیه شما توطئه می کنند
- -هذیان
از دیگر علایم این بیماری می توان به عدم لذت بردن از زندگی روزمره، عدم شرکت در فعالیت های اجتماعی و دیگر حالت های افسردگی، اشاره کرد.
چگونگی تاثیر اسکیزوفرنی بر فرد و رفتارهای وی
افراد مبتلا به این عارضه فکرهای نامتعارف و غیرعادی دارند. آنها برای سازماندهی افکار خود یا ایجاد یک رابطه منطقی، مشکل دارند. این بیماری ممکن است که رو به وخامت برود و با برخی رفتارهای ناسازگاری مانند انزوای اجتماعی، ناتوانی در کار کردن به صورت ثمربخش، نامتعارف بودن، نظافت شخصی نامناسب، فکر کردن به رفتارهای عجیب، عقاید غیرعادی و تجربیات ادراکی عجیب و غریب همراه باشد.
چه کسانی به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند؟
اسکیزوفرنی در مردان و زنان به یک میزان تاثیر می گذارد و علایم آن معمولا بین سنین 16 و 30 سالگی بروز خواهد کرد و آقایان بیشتر در سنین پایین تر به این عارضه دچار می شوند. اکثر افرادی که از این بیماری رنج می برند، سابقه خانوادگی از ابتلا به این بیماری دارند.
چه عواملی باعث ابتلا به اسکیزوفرنی می شود؟
علت دقیق ابتلا به این بیماری مشخص نیست اما به طور کلی می توان گفت که استعداد بروز این بیماری به صورت وراثتی به افراد منتقل می شود و علاوه بر این فشارهای روانی محیط و حتی تنش های زیست شناختی در بروز این بیماری دخیل است.
مطالعات نشان داده است که هر چه فرد از نظر وارثتی به بیمار نزدیک تر باشد، احتمال ابتلا به روان گسیختگی در او بیشتر می شود و حتی بیشترین تشابه در بروز بیماری، در دوقلوهایی که از نظر وراثتی کاملا به هم شبیه اند، دیده شده است. در حقیقت، احتمال اینکه یک فرد عادی در طول زندگی خود به این بیماری دچار شود یک درصد است، در حالی که این احتمال در فردی که یکی از والدینش مبتلا باشد 12 درصد و در صورت ابتلای هر دو والدین 40 درصد است.
درمان دارویی اسکیزوفرنی
از داروهای آرام بخش برای کنترل برخی از عوارض این بیماری استفاده می شود. این داروها ممکن است که عوارض جانبی نامطلوبی داشته باشند. به خصوص اگر به میزان زیاد استفاده شوند. این داروها نمی توانند به طور کامل از بروز بیماری جلوگیری کنند اما ممکن است که در کم کردن شدت و فواصل بروز بیماری موثر باشند. برخی از افراد ممکن است که در اثر مصرف این قبیل داروها عوارض جانبی ناراحت کننده ای از قبیل لرزش و افزایش وزن را تجربه کنند. داروهای اسکیزوفرنی می توانند با سایر داروها و یا مکمل ها تداخل پیدا کنند، بنابراین مصرف این دسته از داروها را باید حتما پزشک تجویز کند.
روان درمانی
مشاوره می تواند به فرد بیمار برای کنار آمدن با مشکلات رفتاری و افکار خود، کمک بسایری کند. در حقیقت، طی این روش درمانی فرد می تواند افکار و سایر علایم خود را مدیریت کند و به بهبود ارتباطات اجتماعی او کمک کند. این روش درمانی جایگزین دارو درمانی نیست بلکه این دو در کنار هم نتایج مثبتی را به دنبال خواهد داشت.