پدر علم هیدرولوژی ایران در گفت و گو با خبرگزاری دانا:
پدر علم هیدرولوژی ایران گفت: زمانى كه ما به انتقال بين حوضه اى آب فكر مى كرديم از مسابقه و رقابت هاى ناصواب كاربرد افراطى آب در توليد محصولات پرمصرف کشاورزی خبرى نبود. البته بعدا خبردار شديم و درمقابل آن با دلايل علمى ايستاديم ولى بى نتيجه بود.
به گزارش خبرنگار گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) کاهش منابع آبی کشور و افزایش بحران آب به ویژه در مناطق مرکزی ایران، بحث انتقال بین حوضه ای آب را بیش از پیش در کانون توجه مدیران و تصمیم گیران کشور قرار داده است. بحثی که همواره با موافقت ها و مخالفت های فراوان از سوی اقشار مختلف جامعه رو به رو بوده است و حتی در مواردی هم صورت غیر کارشناسی به خود گرفته است.با این وجود هنوز پاسخ روشنی به این پرسش داده نشده است که «آیا بحث انتقال بین حوضه ای آب با در نظر گرفتن همه پیامدهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی آن به سود کشور است یا خیر؟»
دکتر حسین صدقی در این زمینه به خبرنگار خبرگزاری دانا گفت: روزگارى با این بحث موافق بودم و در برخى مطالعات مربوط به آن، به صورت جسته و گريخته مشاركت داشته ام. در سال هاى ١٣٦٠ با آگاهى از ابعاد آب به هدر رفته در حوضه هاى جنوب غرب زاگرس، فكر مى كردم زاينده رود خواهد توانست نقش يك مخزن ذخيره براى انتقال جريان هاى مازاد قابل انتقال از حوضه هاى دز و كارون و توزيع آن در سرزمين هاى تشنه مركزى را بر عهده بگیرد، ولى متأسفانه هم تغييرات غيرقابل پيش بينى اقليمى و هم دخالت هاى بى رويه و بيش از حد متعارف همه ما، وضع را دگرگون كرد.
پدر علم هیدرولوژی ایران خاطرنشان کرد: عكس العمل هاى امروز استانى و منطقه اى نشانگر بروز بحرانى است كه حالا ديگر همه را متوجه خود كرده است. زمانى كه ما به انتقال بين حوضه اى فكر مى كرديم از مسابقه و رقابت هاى ناصواب كاربرد افراطى آب در توليد محصولات پرمصرف مثل نيشكر در ابعاد غيرمعقول در خوزستان و كشت برنج در اين طرف زاگرس در اصفهان خبرى نبود. البته بعدا خبردار شديم و درمقابل آن با دلايل علمى ايستاديم ولى بى نتيجه بود!
وی در پایان تاکید کرد: الان ديگر كسى جرات موافقت با انتقال بين حوضه اى آب در ابعاد برآورد شده آن زمان را ندارد و این موضوع در حال حاضر نه امكان پذير است و نه منطقى.
