در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۱۷۵۰۸۵
تاریخ انتشار: ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۴:۰۱
برخی از جریان ها با عناوین مختلف سعی در تخریب دستاوردهای مذاکرات دارند و مدام نقدهای خود را با القائاتی چون «هولوکاست هسته ای» بیان می کنند و تاکید دارند که دولت انتقادپذیر نیست. حال سوال این است که خود «دلواپسان» تا چه حد انتقادپذیرند؟

مسیر میسر «دلواپسان»گروه راهبرد خبرگزاری دانا- توافق 6 ماهه حاصل شده ایران با 6 قدرت جهانی در مورد مساله هسته ای و ادامه مذاکرات جهت دستیابی به توافق نهایی، تاکنون بازخوردهای متفاوتی در داخل و خارج داشته است که یکی از مخالفت های اساسی، همایش «دلواپسان» بود. اما واکنش ها اشخاص و جریان های سیاسی در برابر این همایش نکات بسیار ارزنده ای را در برابر دلواپسان قرار می دهد.

سه شخصیت، سه نظر

چندی پیش علاالدین بروجردی، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، جمله ای گفت که یک استدلال قوی در برابر دلواپسی «دلواپسان» بود. وی با اشاره به مذاکرات ایران باگروه 1+5 در مورد مساله هسته ای ایران و همچنین با نیم نگاهی به مخالفان نتایج این مذاکرات که به «دلواپسان» معروف شده اند، گفت: گزارشی که ما از مذاکره و برخوردهای آقای ظریف داریم، خیلی هم محکم و تهاجمی است. لبخند در مصاحبه‌ها یک مقوله است. مذاکره بسیار جدی است و چندین بار روند کار به سوی قطع مذاکره و بازگشت تیم به تهران رفت، اما این بار بسیار جدی‌تر است.

رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس در پاسخ به پرسش یکی از حضار جلسه که بر این باور بود تیم مذاکره کننده، «فاتحه نظام را خوانده‌اند»، گفت: مگر ممکن است مقام معظم رهبری برای فاتحه‌خوانی نظام، بفرمایند بروید جلو و مذاکره ادامه پیدا کند؟

علی اکبر ولایتی، مشاور رهبر معظم انقلاب در امور بین الملل

گذشته از این علی اکبر ولایتی، مشاور رهبر معظم انقلاب در امور بین الملل هم در گفت وگو با ایرنا، از تیم مذاکره فعلی حمایت و از تیم قبلی انتقاد کرد و گفت: من شیوه گذشته مذاکره را قبول نداشتم؛ مذاکره قواعد خاص خود را دارد و باید در مذاکره حوصله لازم را بکار برد و حرف طرف مقابل را شنید و حرف حق خودمان را باید بزنیم.ادامه دادن مذاکره و صبر و حوصله نشان دادن به معنای آن نیست که انسان از چارچوب و خط تعیین شده خارج شود. به هر حال من آن شیوه مذاکره را قبول نداشتم.

این دیپلمات کهنه کار در ادامه بیان کرد: روشی که اکنون مذاکره کنندگان ما دنبال می کنند، شیوه ای است که حکایت از تجربه این ها در مذاکره می کند و برای مذاکره باید افراد مجرب و با تجربه را بکارگرفت. تا آنجایی که مربوط به کار جمهوری اسلامی ایران می شود ما هم از کار خود و هم از مذاکره کنندگان مطمئن هستیم.

محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام

شاید بخش دیگر این پازل را حرف های محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام پر کند که وی در توصیه‌ای به حاشیه‌سازان و عده‌ای که خود را «دلواپسان» می‌نامند، گفت: نقد کار بسیار خوبی است ولی باید در چارچوب‌های آن عمل شود. چنانچه نقد در مسیر خودش باشد، انتقاد می‌تواند به مذاکره‌کنندگان هم کمک و هم از آنها حمایت کند.

رضایی همچنین با اشاره به حاشیه پردازی های برخی در زمینه مذاکرات هسته ای، بیان کرد: حاشیه‌پردازانی که موجب سواستفاده دشمن می‌شوند، قاعدتا مضر هستند.

***

مسیر میسر

بدون تردید افراد نزدیک به دولت، تاکنون دفاعیات زیادی از مذاکرات داشته اند که اگر نظرات بالا را ایشان داده بودند، این شائبه به وجود می آمد که دولتیان رفتارهای پروپاگاندایی دارند اما این سه شخصیت سیاسی اولا هم به اصولگرایی معروفند، هم دو تن از آنها رقیب روحانی در انتخابات ریاست جمهوری بودند و هم اینکه از جمله مشاوران مقام معظم رهبری هستند. هیچ شکی نیست که مقام معظم رهبری، نسبت به مذاکرات هسته ای حساس هستند و رهنمودهای لازم را به تیم مذاکره کننده می دهند. اما به نظر می رسد وضعیت خطرناکی از سوی برخی از «دلواپسان» در حال رقم خوردن است که اگر با این روند پیش بروند، ممکن است «از آن طرف بام» بیفتند و «اپوزیسیون دولتی دلواپسان» به خاطر داشتن دغدغه خطوط قرمز نظام، خودشان خطوط قرمز نظام را رد کنند و به «اپوزیسیون حکومتی دلواپسان» تبدیل شوند.

یکی از معظلات جامعه ما این است که همه جریان ها معتقدند نقد و نقدپذیری بسیار خوب است و برای اینکه لااقل در میدان سخن، ژست موجهی داشته باشند، مدام این سخن را تکرار می کنند. اما گاهی آشکار می شود که این افراد در برابر نقدها و در مقام عمل هیچ نوع انتقادی را برنمی تابند.

اینک برخی از جریان ها با عناوین مختلف سعی در تخریب دستاوردهای مذاکرات دارند و مدام نقدهای خود را با القائاتی چون «هولوکاست هسته ای» و «خوانده شدن فاتحه نظام با مذاکرات» بیان می کنند و تاکید دارند که دولت انتقادپذیر نیست. شاید اصلا دولت انتقادپذیر هم نباشد اما سوال این است که خود «دلواپسان» تا چه حد انتقادپذیرند؟ اگر نگاهی به واکنش های سیاسی در برابر همایش «دلواپسیم» بیندازیم، آشکار می شود که اکثر جریان های سیاسی خودشان منتقد «دلواپسان» هستند که فقط سه نمونه آنها در ابتدای بحث بیان شد. به نظر می رسد در این شرایط « تنها مسیر میسر» برای دلواپسان این است که اولا خودشان ندای انتقادهای منتقدانشان را بشنوند و فراتر از آن اگر پیشنهادی برای پیشبرد اهداف نظام در مذاکرات هسته ای دارند، ارایه دهند.

محمود ابراهیمی سعید
ارسال نظر