به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا و به نقل از ایسنا جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در مصاحبه با پی بی اس (PBS) در خصوص وعده گودلاک جاناتان، رییس جمهوری نیجریه برای مبارزه تمام عیار با بوکوحرام گفت: آنچه وی در تلاش است انجام دهد در واقع کمک به خود آنهاست و آنها میخواهند که از حقوق مردم کشورشان و تمامیت ارضی خود دفاع کنند. ما نیروهایی اعزام کردهایم که شامل مشاوران نظامی، حقوقی و اطلاعاتی میشود و نقش آمریکا در نجات جان دختران ربوده شده واضح است.
کری همچنین درباره اظهارات اخیرش در رابطه با ادوارد اسنودن، کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا و اینکه گفته بود وی باید وسایلش را جمع کند و به آمریکا بیاید تا با عواقب کارش مواجه شود، گفت: من نمیخواهم وارد روند حقوقی این مساله شوم. اینکه او نیز ابراز تمایل کرده است که بازگردد و اینکه آیا مذاکراتی در هر سطح در این باره انجام شده است، همگی به وزارت دادگستری ارتباط دارد و خصوصا به کاخ سفید. او باید احترام خودش را به این سیستم نشان دهد. او باید عواقب سرپیچی از سیستم مدنی را بپذیرد. اینکه او به دنبال پناهندگی در روسیه، کوبا و یا هر جای دیگریست، نشان میدهد که او از عواقب اقدامات خود فرار میکند.
وی همچنین با تحسین اقدامات باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا گفت: اگر شما نگاهی به تحولات اوکراین بیندازید متوجه میشوید که باراک اوباما رهبری تلاشها برای متحد نگاه داشتن اروپا را با آمریکا به عهده داشت و تحریمهای مختلفی روی میز گذاشت. اروپا چندان مشتاق نبود اما همکاری کرد. به این میگوییم رهبری. او این توانایی را داشت که تاثیرگذار باشد و به همراه اروپاییها درباره گزینههایی که مرتبط با ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه بود، تصمیمگیری کند.
رییس دستگاه دیپلماسی آمریکا همچنین درباره سوریه گفت: اوباما درباره سوریه به وضوح تصمیم گرفت که به سوریه حمله کند و در اقدامی مناسب تصمیم خود را به کنگره اعلام کرد. کنگره نمیخواست اقدامی انجام دهد اما ما راه حل دیگری پیدا کردیم و آن این بود که تمام تسلیحات شیمیایی را به جای حملهای یک روزه یا دو روزه از این کشور خارج کنیم. اوباما اکنون موفق شده است که 92 درصد از آن تسلیحات را به خارج سوریه منتقل کند. تنها یک انتقال دیگر باقی مانده است تا این روند به صورت 100 درصد کامل شود که گمان میکنم انجام خواهد شد.
جان کری همچنین در خصوص برنامههای اوباما در افغانستان و کاهش نیروها به زیر 10 هزار نیرو گفت: ما 13 سال در جنگ بودیم و گمان نمیکنم که تصمیم به کاهش نیروها چندان با عجله اتخاذ شده باشد. اوباما در سال 2009 اولین استراتژی منسجم در خصوص افغانستان را ارایه داد. پیش از آنکه نیروها، استعداد و پول ارتش آمریکا به عراق برود، افغانستان دچار انحطاط شده بود و اوباما این مساله را درک کرد و نیروها را به طور چشمگیری افزایش داد. ما در برههای از زمان 160 تا 180 هزار نیرو در افغانستان داشتیم و همیشه مساله آموزش، تجهیز و آمادهسازی افغانها برای در اختیار گرفتن مسئولیتها را در نظر داشتیم.
کری در پاسخ به اظهارات دیک چنی، معاون سابق رییس جمهوری آمریکا که گفته بود جدول زمانی خروج نیروها از افغانستان «احمقانه و نابخردانه» است، گفت: من از شنیدن سخنان دیک چنی تعجب نکردم. او کاملا درباره عراق اشتباه فکر میکرد و ما هنوز هم با چالشهای تصیمات دیک چنی و گروه وی درباره سیاستهای درست، دست به گریبان هستیم. سیاست آنها این بود که حمله کنند و جنگ به دلایل غلط را آغاز کنند. آنها بدن توجه به شیعه و سنی و روابط در آنجا، کل منطقه را زیر و رو کردند و این نشان میدهند که آنها کاملا کاملا سیاستهای غلطی را دنبال میکردند و هرگونه نصیحت وی برای من هیچ معنایی ندارد.
جان کری در پاسخ به این پرسش که آیا مبادله تسلیحات شیمیایی سوریه ارزش داشت یا خیر گفت: این یک مبادله نبود. ما تسلیحات شیمیایی را با بقای اسد تبادل نکردیم. ما فقط تصمیم گرفتیم که تسلیحات شیمیایی را خارج کنیم و به حمایت خود از اپوزیسیون میانهرو ادامه می دهیم. هیچ راهی وجود ندارد که اسد بتواند در آینده بر چیزی در سوریه حکمفرمانی کند. آنها در تدارک برگزاری انتخابات هستند اما این اقدام ساختگی و جعلی است و تنها حربهای است که به اسد مشروعیت بدهد و هیچ کس در جامعه جهانی به آن احترام نخواهد گذاشت. سازمان ملل به آن احترام نمیگذارد؛ کشورهایی هم که از مخالفان حمایت میکنند نیز آن را به رسمیت نمیشناسند پس این انتخابات شما را به جایی نمیرساند.
وی در ادامه درباره تحولات اوکراین، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور را با حضور گسترده مردم ستود و گفت که تحریمهای جامعه جهانی علیه روسیه اثرگذار بوده است و مسکو باید بداند که چنانچه راهی برای تبدیل شدن به شریک مثمر ثمر پیدا نکند، هزینههای بیشتری باید پرداخت کند.
وی همچنین در خصوص روند صلح خاورمیانه گفت: من واقعا متاسف شدم که این مذاکرات که من انرژی زیادی بر روی آن گذاشتم، نتوانست وارد مرحله بعدی شود. اما گمان نمیکنم که در خاورمیانه هیچ طرفی بتواند به آسانی وضعیت موجود را حفظ کند و نمیشود راهی جز بازگشت به مذاکرات و مشارکت در روند آن متصور شد تا بدین ترتیب صلح و ثبات در منطقه برقرار شود.