به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا، مهدی نصیری طی
یادداشتی در خبرآنلاین به مساله تمدن مهدوی و ارتباط آن با تمدن مدرن پرداخته است:
ساختارهای تمدنی و معیشتی در عصر ظهور و حاکمیت حضرت بقیه الله الاعظم ـ علیه السلام ـ چگونه است؟ آیا از نوع ساختارهای مدرن و بلکه وجه تکامل یافته تر و پیشرفته تر آن است یا اساسا آن تمدن از سنخ تمدن مدرن نبوده و ساختارها و علوم و تکنولوژی خاص خود را دارد؟ آنان که بر این باورند مدرنیته محصول سیر تکاملی بشر در عرصه علم و تمدن و تکنولوژی بوده است، علی القاعده باید بگویند تمدن مهدوی در ساختارهای معیشتی و ابزاری، تداوم تمدن مدرن و بلکه به مراتب پیشرفته تر و تکامل یافته تر از آن است. اما مساله اینجاست که اینان باید تصویری از وضعیت علم و تکنولوژی در عصر ظهور بر مبنای خویش ارایه دهند و فرضا بگویند ابزارهای ارتباطاتی بسیار پیشرفته تر از ابزارهای کنونی چگونه اند و چه مشخصاتی دارند. مثلا آیا موبایلها بسیار ظریفتر و قوی تر و کار آمدتر و تصویر برداریشان شفاف تر و حافظه شان بیشتر تا آن حد که مثلا در حافظه یک موبایل می تواند کتابخانه ای با حجم کتابخانه کنگره آمریکا جای گیرد! و یا حتی فراتر از این حرفها که اکنون برای ما قابل تصور نیست!
یا مثلا در عرصه رسانه ها تعداد شبکه های ماهواره ای در موضوعات مختلف اعم از خبری و علمی و ورزشی و تفریحی و مستند و اجتماعی و مذهبی و کودکان و زنان و جوانان و فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی و .... از حیث تنوع و نوآوری و جذابیت هزاران برابر اکنون خواهد شد (البته با حفظ حدود شرعی!) و ما مثلا در عصر ظهور می توانیم فیلم سینمایی مورد علاقه مان را از هزاران شبکه انتخاب کنیم و البته حتما در آن روز ـ چون فقر از میان می رود ـ در هر خانه به تعداد آدمها دستگاه گیرنده تلویزیونی (که البته آن هم بسیار پیشرفته تر از امروز است) خواهد بود تا هر یک از اعضای خانواده بتوانند برنامه مورد علاقه خود را ببینند (نه مثل الان که هر وقت نوه بنده به خانه ما می آید اجازه دیدن هیچ شبکه ای جز شبکه پویا را نمی دهد)
و لابد در آن روز در باره همه پیامبران و امامان و عالمان و صالحان و فیلسوفان و عارفان و شاعران و ..... و نیز مضامین مذهبی و اعتقادی و اخلاقی و تاریخی و عرفانی و ... هزاران فیلم و سریال با بهترین سناریوها و قوی ترین بازیگران زن و مرد (که علی الاصول عموما اهل تهجد و قرب نوافل هستند) ساخته خواهد شد که هر یک بهتر و جذابتر و هنری تر از دیگری است و خلاصه آن که سینما و هنر دینی به کمال خود خواهد رسید و هنر چنان اوج خواهد گرفت که هیچ حرف و تبلیغی و ایده ای خارج از چارچوب های هنری به خصوص هنر سینما و تصویر مطرح نخواهد شد.
شبکه های اجتماعی متنوع و جذاب بسیاری هم در فضای وب ـ که پهنای باندی عالی خواهد داشت ـ غوغا خواهند کرد و عالم خاص خود را ایجاد خواهند کرد
در عرصه علوم ژنتیک چنان پیشرفتی حاصل خواهد شد که نقشه و خصوصیات ژنی همه موجودات به طور کامل کشف شده و دانشمندان و شرکت های دانش بنیان در این عرصه قادر خواهند بود در همه موجودات گیاهی و جانوری و نیز انسانها هر گونه دستکاری و تغییری را به راحتی انجام دهند و موجود مطلوب و محبوب انسان ها را تولید و تکثیر کنند. مثلا پدران و مادران می توانند فرزند باب میل خود را از حیث جنسیت و شکل و قیافه و قد و قامت و وزن و رنگ مو و چشم و نوع بینی وگونه و لب و دیگر اعضا و حتی میزان هوش و چگونگی روحیات (خونسرد، خونگرم، احساسی، درون گرا، بیرون گرا و....) به شرکتی که تخصصش تولید فرزند مهندسی شده است، سفارش دهند و پس از نه ماه و شاید هم کمتر بدون این که حتی خانم زحمت آبستنی و درد زایمان و سزارین را متحمل شده باشد، صاحب فرزند محبوب خود شوند!
و نیز در عرصه تولید، همه چیز رباتیک خواهد شد و ربات ها زحمت کار را از آدمیان خواهند زدود و انسان ها با حداقل کار و فعالیت و با حداکثر اوقات فراغت، زندگی خواهند کرد.
در عرصه حمل و نقل هم با اتومبیل هایی بسیار پیشرفته و مدرن و شاید پرنده و قابل دسترسی و خرید برای همگان مواجه خواهیم بود و ....
و لا بد پزشکی در عصر ظهور با کشف همه ژن های عامل بیماری و نیز کشف ژن عامل پیری مشکل بیماری و پیری را به کلی حل خواهد کرد و انسان های آن روز بدون ترس از بیماری و پیری، صدها سال زندگی خواهند کرد و شاید هر گاه خود بخواهند تصمیم به مردن خواهند گرفت و یا حتی می توانند برای مدتی فریز شوند و در تاریخی معین دوباره جان بگیرند. البته چون بالاخره مرگ و قیامت و حساب و کتاب، سنت حتمی خداوند است، علم از این خط قرمز عبور نمی کند.
و به همین قیاس می توان در همه عرصه های تکنولوژیک حدس زد که چه تحولاتی رخ می دهد. حال آیا تمدن مهدوی از این سنخ خواهد بود و ارتقای علم از دو حرف به بیست و هفت حرف (بر اساس یک روایت) بدین معنا خواهد بود یا از سنخ دیگری است که در مطلبی دیگر بدان خواهیم پرداخت.
