لیگ چهاردهم فوتبال ایران، در حالی فردا با بازی فولاد و تراکتورسازی آغاز می‌شود که تفاوت‌های فراوان و جالبی نسبت به دوره‌های قبلی‌اش در آن دیده می‌شود؛ از قانون سقف بودجه‌ای که سازمان لیگ برای تیم‌ها در نظر گرفته است تا فروش اینترنتی بلیت های لیگ برتر و حواشی دیگر.
به گزارش خبرگزاری دانا، به نقل از تابناک، لیگ چهاردهم فوتبال ایران، در حالی فردا با بازی فولاد و تراکتورسازی آغاز می‌شود که تفاوت‌های فراوان و جالبی نسبت به دوره‌های قبلی‌اش در آن دیده می‌شود؛ از قانون سقف بودجه‌ای که سازمان لیگ برای تیم‌ها در نظر گرفته است تا فروش اینترنتی بلیت‌های لیگ برتر و حواشی دیگر.رقابت‌های هفته نخست لیگ برتر در حالی فردا کلید می خورد که هنوز تکلیف مالکیت یکی از شانزده تیم حاضر در این لیگ مشخص نیست و همین موجب شده تا تردیدهایی درباره برگزاری بازی استقلال و راه‌آهن که قرار است فردا ساعت ۱۹:۴۰ برگزار شود، پدید آید. با این حال ماجرای عجیب مالکیت باشگاه راه‌آهن، تنها موضوع جنجالی لیگ امسال نیست.
سقف بودجه
لیگ چهاردهم، لیگ قانون سقف بودجه است. پس از بدهی‌های عظیم برخی تیم‌ها در فصل گذشته و آشکار شدن روابط مالی غیر شفاف میان تیم‌ها و بازیکنان سازمان لیگ با قانون سقف بودجه، از تیم‌های لیگ برتری خواست تا برای این فصل تا سقف ۱۵ میلیارد تومان هزینه کنند. این رقم برای چهار باشگاه حاضر در لیگ قهرمانان آسیا به مبلغ ۱۸ میلیارد در یک فصل هم افزایش پیدا کرده است.
سازمان لیگ همچنین از تیم‌های لیگ برتری خواسته تا با شفافیت ریز هزینه‌های خود را در آغاز فصل منتشر کنند؛ شفافیتی که گویا چندان هم شفاف نبوده و برخی قراردادهای به ظاهر صوری، تعجب بسیاری از جمله مسئولان را هم برانگیخته است.
بنا بر این گزارش، با اعلام ریز رقم قرارداد بازیکنان و کادر فنی تیم‌های حاضر در لیگ چهاردهم، سپاهان اصفهان در بین شانزده تیم حاضر با رقمی حدود ۱۸ میلیارد تومان بالا‌تر از استقلال و پرسپولیس تهران، پرهزینه‌ترین تیم در این دوره از رقابت‌هاست. با اینکه سپاهان اصفهان که پیش از این به همراه باشگاه‌های سرخ‌آبی درخواست سقف بودجه ۱۸ میلیاردی کرده بود، مورد موافقت سازمان لیگ قرار نگرفت تا سپاهان نخستین و بزرگ‌ترین باشگاه متخلف برای سرپیچی از قانون سقف بودجه باشد. البته در این مورد، استقلال تهران نیز متخلف شمرده می‌شود که رقمی حدود ۱۶ میلیارد تومان هزینه کرده و دومین تیم گران لیگ برتر است.
رده‌بندی تیم‌های حاضر در لیگ برتر را از نظر قیمت
۱. سپاهان اصفهان: ۱۷ میلیارد و ۵۸۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۲. استقلال تهران: ۱۶ میلیارد تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۳. پرسپولیس تهران: ۱۵ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۸ میلیارد تومان)
۴. ذوب‌آهن اصفهان: ۱۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۵. پیکان تهران: ۱۰ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۶. فولاد خوزستان: ۱۰ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۸ میلیارد تومان)
۷. تراکتورسازی تبریز: ۸ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۸ میلیارد تومان)
۸. پدیدهٔ مشهد: ۸ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۹. گسترش فولاد تبریز: ۸ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۱۰. راه‌آهن تهران: ۷ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۱۱. نفت تهران: ۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۸ میلیارد تومان)
۱۲. صبای قم: ۶ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۱۳. سایپای کرج: ۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۱۴. ملوان بندرانزلی: ۵ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۱۵. ستقلال خوزستان: ۵ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
۱۶. نفت مسجد سلیمان: ۴ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان (سقف بودجه ۱۵ میلیارد تومان)
جالب اینجاست که برخی باشگاه‌های پرخرج با شفاف‌سازی پرسش‌برانگیز خود هم نتوانستند سقف بودجه را رعایت کنند و از آن تخطی کرده‌اند. هم اکنون برای بسیاری این پرسش پیش می‌آید که سازمان لیگ چه جریمه‌ای برای تیم‌های متخلف در نظر می‌گیرد؟!
حق پخش تلویزیونی
قرارداد سه ساله فدراسیون فوتبال و سازمان صدا و سیما به پایان رسیده و مدیران فوتبالی ایران بر این باورند که تلویزیون ایران، مسابقات گذشته را بسیار ارزان خریده است و از آنجا که در همه جای دنیا، ۶۰ درصد هزینه تیم‌ها از حق پخش تلوزیونی تأمین می‌شود، سازمان لیگ امسال پیشنهاد ۱۸۰ میلیارد تومانی را به سازمان صدا و سیما داده که البته هنوز پاسخ مشخصی از آن‌ها نگرفته است. امسال مهدی تاج و علی کفاشیان، عزمشان را جزم کرده‌اند که یا قرارداد را به قیمت واقعی با صدا و سیما ببندند یا اینکه مانع پخش مسابقات از تلویزیون شوند.
تبلیغات محیطی
یکی از پرسش‌برانگیز‌ترین موارد فوتبال ایران در فصل جدید، قرارداد تبلیغات محیطی لیگ برتر است؛ قراردادی که هرچند دستاورد جدیدی برای مدیران کنونی این سازمان است، همچنان یک علامت سوال بزرگ برای قراردادهای قبلی فوتبال ایران به جا می‌گذارد و آن اینکه چگونه در سال‌های قبل تبلیغات محیطی را به این قیمت پایین فروخته بودند.
بنا بر قرارداد جدید سازمان لیگ برای دو سال بیش از ۱۶۰ میلیارد تومان از محل تبلیغات محیطی درآمد دارد و این در حالی است که پیش از این، سالی ۱۴، ۱۶ و ۱۸ میلیارد تومان از این محل کسب درآمد می‌کرد و این یعنی یک افزایش ۴.۵ برابری در مبلغ قرارداد تبلیغات محیطی تنها در یک سال!
ورزشگاه آزادی
هرچند پیش از لیگ شائبه‌های ایجاد شده بود که ممکن است ورزشگاه پیر آزادی، دیگر میزبان سرخابی‌ها نباشد سرانجام با امضای قرارداد مدیران عامل دو باشگاه این ورزشگاه یک سال دیگر هم میزبان بازی‌های استقلال و پرسپولیس است. ماجرا از این قرار است که مدیریت ورزشگاه آزادی امسال رقم اجاره ورزشگاه را بالا برده بود که در مقطعی با اعتراض مدیران دو تیم روبه رو شد تا سرخابی‌ها حتی تهدید کنند که بازی‌ها را در ورزشگاه تختی برگزار می‌کنند، ولی سرانجام با یک افزایش هشت میلیون تومانی برای هر بازی، قرارداد اجاره یک ساله ورزشگاه آزادی امضا شد و استقلال و پرسپولیس برای هر بازی پنجاه میلیون تومان اجاره پرداخت می‌کنند تا لیگ چهاردهم را هم در آزادی میزبان باشند.
فروش اینترنتی بلیت
اینترنتی شدن خرید و فروش بلیت مسابقه‌های فوتبال، آرزو دیرینه‌ای بود که سرانجام در فصل گذشته رقابت‌های لیگ برتر تحقق پیدا کرد. سروشکل تحقق این آرزو اما بسیار ناامیدکننده‌تر از چیزی بود که پیش بینی می‌شد. حاصل اجرای این طرح در ورزشگاه آزادی، خالی ماندن سکوهای مربوط به این بلیت‌ها شد؛ سکوهایی که دقیقا روبه روی دوربین تلویزیونی اصلی پخش بازی بودند و جلوه نازیبایی به نمای ورزشگاه می‌بخشیدند و این باور را به ذهن متبادر می‌کردند که انگار ورزشگاه کاملا خالی از بیننده است.
گویا این طرح نیز همانند بسیاری از طرح‌های عقیم دیگر در لیگ چهاردهم منتفی شود؛ اما نه تنها این گونه نشد، بلکه اعلام شد از این پس همه بلیت‌ها اینترنتی فروخته می‌شوند و وقت خداحافظی از گیشه‌های بلیت فروشی آزادی فرارسیده است؛ البته که اینترنتی شدن اتفاقی که بالاخره دیر یا زود باید شامل حال همه حوزه‌ها شود اما تا زمانی که اساسا مفاهیمی نظیر نام صندلی شماره گذاری شده و خرید بلیت با توجه به شماره صندلی برای بیشتر بخش‌های ورزشگاه آزادی تعریف نمی‌شوند، این اصرار نمی‌تواند به سود فوتبال باشد. در واقع این گام به سوی توسعه تنها در شرایطی یک گام کامل و رو به جلو خواهد بود که همه سازوکارهای آن فراهم باشد. باید دید برخورد تماشاگران با این پدیده چگونه خواهد بود؟
