دانشمندان نوعی پلیمر اسفنجی را برای پرکردن حفره‌های استخوان و کمک به ترمیم شکستگی‌ها و دیگر مشکلات مرتبط با استخوان ارایه داده‌اند.
به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از ایسنا، معمولا نارسایی‌های استخوان موجود در سر، صورت و آرواره با استفاده از استخوان برداشت‌شده از عضو دیگری از بدن (مانند لگن) یا ماده‌ای مانند بتونه استخوانی پر می‌شود. در این جا، استخوان برداشت‌شده برای این که در درون حفره جای شود، باید تراشیده شود و چنین فرآیندی دشوار است.
همچنین ممکن است قسمتی از بدن که استخوان از آن برداشته شده، دچار مشکلاتی شود. علاوه بر این، ساختار غیرمتخلخل بتونه استخوان آن به سلول‌های استخوانی مجاور امکان رشد و قرارگرفتن در حفره را نمی‌دهد.
هم‌اکنون تیمی از دانشمندان دانشگاه «تگزاس ای اند ام» به رهبری «دکتر ملیسا گرونلان»، ماده جدیدی ارایه داده‌اند که پلیمر با حافظه شکلی یا SMP نام دارد و از مولکول‌های به هم‌پیوسته (poly(ε-caprolactone ساخته شده است. (poly(ε-caprolactone زیست‌تخریب‌پذیر و ارتجاعی بوده و پیش‌تر در ایمپلنت‌های پزشکی به کار رفته است. ماده ابداعی با پلیمر چسبنده‌ای به نام پلی‌دوپامین پوشیده می‌شود.
زمانی که SMP تا دمای 60 درجه سانتی‌گراد حرارت داده شود، نرم و اسفنجی شده و می‌توان آن را به آسانی برای پرکردن گسست‌های استخوان به کار برد. زمانی هم که این ماده تا دمای بدن سرد می‌شود، به استحکام سفت و معمولی‌اش می‌رسد.
ماده مزبور در واقع، در درون حفره قفل می‌شود و پلی‌دوپامین نیز با شکل‌دادن ماده معدنی که معمولا در استخوان وجود دارد، به جایگیری آن کمک می‌کند.
زمانی که SMP در جای خود قرار می‌گیرد و جامد می‌شود، ساختار متخلخل داربستی را برای رشد سلول‌های استخوان بیمار فراهم می‌کند. همچنین چون این ماده زیست‌تخریب‌پذیر است، طی گذر زمان با استخوان طبیعی جایگزین می‌شود. ماده مزبور پیش‌تر در محیط آزمایشگاهی آزمایش شده و آزمایش‌های حیوانی و بالینی نیز برای آن طراحی شده‌اند.
جزئیات این دستاورد علمی در دویست و چهل و هشتمین «نشست و نمایشگاه» انجمن شیمی امریکا ارایه شد.
همچنین ممکن است قسمتی از بدن که استخوان از آن برداشته شده، دچار مشکلاتی شود. علاوه بر این، ساختار غیرمتخلخل بتونه استخوان آن به سلول‌های استخوانی مجاور امکان رشد و قرارگرفتن در حفره را نمی‌دهد.
هم‌اکنون تیمی از دانشمندان دانشگاه «تگزاس ای اند ام» به رهبری «دکتر ملیسا گرونلان»، ماده جدیدی ارایه داده‌اند که پلیمر با حافظه شکلی یا SMP نام دارد و از مولکول‌های به هم‌پیوسته (poly(ε-caprolactone ساخته شده است. (poly(ε-caprolactone زیست‌تخریب‌پذیر و ارتجاعی بوده و پیش‌تر در ایمپلنت‌های پزشکی به کار رفته است. ماده ابداعی با پلیمر چسبنده‌ای به نام پلی‌دوپامین پوشیده می‌شود.
زمانی که SMP تا دمای 60 درجه سانتی‌گراد حرارت داده شود، نرم و اسفنجی شده و می‌توان آن را به آسانی برای پرکردن گسست‌های استخوان به کار برد. زمانی هم که این ماده تا دمای بدن سرد می‌شود، به استحکام سفت و معمولی‌اش می‌رسد.
ماده مزبور در واقع، در درون حفره قفل می‌شود و پلی‌دوپامین نیز با شکل‌دادن ماده معدنی که معمولا در استخوان وجود دارد، به جایگیری آن کمک می‌کند.
زمانی که SMP در جای خود قرار می‌گیرد و جامد می‌شود، ساختار متخلخل داربستی را برای رشد سلول‌های استخوان بیمار فراهم می‌کند. همچنین چون این ماده زیست‌تخریب‌پذیر است، طی گذر زمان با استخوان طبیعی جایگزین می‌شود. ماده مزبور پیش‌تر در محیط آزمایشگاهی آزمایش شده و آزمایش‌های حیوانی و بالینی نیز برای آن طراحی شده‌اند.
جزئیات این دستاورد علمی در دویست و چهل و هشتمین «نشست و نمایشگاه» انجمن شیمی امریکا ارایه شد.
