گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) – حمیدرضا آصفی*: رفتار ایران در قبال رخدادهای این روزهای عراق و سوریه، در نُرم یک کشور مسوول و مسوولیت پذیر صورت می گیرد.
جمهوری اسلامی در تمامی ادوار و فرآیندهای حین جنگ و پس از سقوط صدام، از خواست مردم عراق و چهره های ملی و صاحب نفوذ این کشور و در راس آنها مرجعیت آگاه عراق، حمایت کرده است و دولت های پس از شکل گیری پارلمان نیز به سبب برآمدن از آرای مردمی، همچنان از پشتیبانی همسایه مقتدر خود یعنی ایران بهره مند شده اند.
پس از آنکه اخیرا نخست وزیر جدید در یک روند دموکراتیک و بر اساس سازوکارهای قانونی درون پارلمان عراق، انتخاب شد، ایران نیز از آن استقبال کرد.
در سفر اخیر وزیر امور خارجه نیز دیدار با همه طیف های سیاسی عراق، در دستور کار او بود که بر اساس هنجارهای شناخته شده در ادبیات سیاسی بین الملل صورت گرفت.
موضع ایران در قبال تحولات سوریه نیز از همین منطق پیروی می کند؛ حمایت از دولت قانونی سوریه.
اعتقاد داشتیم کشورهایی که به تجهیز و مسلح شدن مخالفان سلفی - تکفیری سوریه همت گماشته اند به زودی به اشتباه خود پی می برند.
انتخابات در سوریه برگزار شد و با وجود تهدیدات تروریستی، مشارکت قابل قبولی در آن صورت گرفت و بار دیگر، مردم به اسد رای دادند.
امروز و پس از سربرآوردن تروریسم خشن تکفیری هایی که در سوریه توسط غرب و برخی کشورهای منطقه، فربه شدند، ایالات متحده و فرانسه با اذعان به دراختیارقراردادن سلاح، از نگرانی خود پیرامون تهدید داعش سخن می گویند.
موضع ایران در قبال فلسطین و غزه نیز با همین استدلال اتخاذ شد.
این سه نمونه را می توان با روش و رفتار ایالات متحده مقایسه کرد. آنها در سوریه پس از چندسال به حرف ما رسیدند. در مورد عراق متاسفانه رویکرد ریاکارانه ای در پیش گرفته اند به این شکل که ابتدا اجازه دادند داعش، بخش اعظم خاک عراق را در اختیار بگیرد و کشور به سمت نوعی چنددستگی سوق داده شود و بعد، حملات کم اثر هوایی را صورت دادند.
البته در این میان، نباید از اشتباهات داخلی و نقش غیرسازنده برخی گروه های این کشور در عدم همگرایی و انسجام غفلت کرد.
اکنون که یک خبرنگار آمریکایی سر بریده شده و همچنین، تروریسم داعش دامنگیر مسیحیان عراق شده، ایالات متحده به شیوه «استخوان لای زخم» با تروریست ها برخورد می کند.
در این میان، مواضع و رفتار ایالات متحده اگرچه قابل سرزنش است اما محل تعجب کارشناسانی که به درستی مسایل بین الملل را فهم می کنند، نیست.
اگر به عقب بازگردیم، ایران بر اساس منافع ملی خود در ماجرای حمله آمریکا به طالبان، نقش سازنده ای در عرصه جهانی ایفا کرد و پس از آن، جرج بوش پسر، ایران را محور شرارت نامید.
در موضوع حمله آمریکا به عراق هم ایران بر اساس مسوولیت پذیری در قبال مردم این کشور، به نقش آفرینی پرداخت اما با تندخویی و رفتار کور آمریکا در عراق مواجه شد. سخنان اخیر «جن ساکی»سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده نیز در تداوم تخاصم آمریکا قابل تحلیل است.
اینکه ایران به اقلیم کردستان عراق کمک نظامی کرده یا خیر، موضوعی است که به مسوولان دو طرف مرتبط است اما آنچه به دیپلماسی بازمی گردد این است که ایران برای اینکه در منطقه به درخواست های همکاری کشورها پاسخ دهد، حتما از ایالات متحده اجازه نمی گیرد! کمااینکه در مورد فلسطین هم چنین اجازه ای گرفته نشد و به موفقیت «مقاومت» انجامید.
ایران به عنوان عضو جامعه بین الملل، رییس جنبش عدم تعهد و عضو شاخص سازمان همکاری های اسلامی، در سطح منطقه و جهان فعال خواهد بود.
نادیده گرفتن دلیل همکاری ایران با اقلیم کردستان یا دولت مردمی عراق توسط سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، فرصت بهتری برای شناخت منطق آمریکاست.
اتفاقا این ما و مردم ما هستیم که نگران از علاقه ایالات متحده به تضعیف عراق و سوریه ایم در حالیکه آمریکا به شدت از همگرایی کشورها در منطقه حساس خاورمیانه با محوریت ایران، بیمناک است.
*سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه
جمهوری اسلامی در تمامی ادوار و فرآیندهای حین جنگ و پس از سقوط صدام، از خواست مردم عراق و چهره های ملی و صاحب نفوذ این کشور و در راس آنها مرجعیت آگاه عراق، حمایت کرده است و دولت های پس از شکل گیری پارلمان نیز به سبب برآمدن از آرای مردمی، همچنان از پشتیبانی همسایه مقتدر خود یعنی ایران بهره مند شده اند.
پس از آنکه اخیرا نخست وزیر جدید در یک روند دموکراتیک و بر اساس سازوکارهای قانونی درون پارلمان عراق، انتخاب شد، ایران نیز از آن استقبال کرد.
در سفر اخیر وزیر امور خارجه نیز دیدار با همه طیف های سیاسی عراق، در دستور کار او بود که بر اساس هنجارهای شناخته شده در ادبیات سیاسی بین الملل صورت گرفت.
موضع ایران در قبال تحولات سوریه نیز از همین منطق پیروی می کند؛ حمایت از دولت قانونی سوریه.
اعتقاد داشتیم کشورهایی که به تجهیز و مسلح شدن مخالفان سلفی - تکفیری سوریه همت گماشته اند به زودی به اشتباه خود پی می برند.
انتخابات در سوریه برگزار شد و با وجود تهدیدات تروریستی، مشارکت قابل قبولی در آن صورت گرفت و بار دیگر، مردم به اسد رای دادند.
امروز و پس از سربرآوردن تروریسم خشن تکفیری هایی که در سوریه توسط غرب و برخی کشورهای منطقه، فربه شدند، ایالات متحده و فرانسه با اذعان به دراختیارقراردادن سلاح، از نگرانی خود پیرامون تهدید داعش سخن می گویند.
موضع ایران در قبال فلسطین و غزه نیز با همین استدلال اتخاذ شد.
این سه نمونه را می توان با روش و رفتار ایالات متحده مقایسه کرد. آنها در سوریه پس از چندسال به حرف ما رسیدند. در مورد عراق متاسفانه رویکرد ریاکارانه ای در پیش گرفته اند به این شکل که ابتدا اجازه دادند داعش، بخش اعظم خاک عراق را در اختیار بگیرد و کشور به سمت نوعی چنددستگی سوق داده شود و بعد، حملات کم اثر هوایی را صورت دادند.
البته در این میان، نباید از اشتباهات داخلی و نقش غیرسازنده برخی گروه های این کشور در عدم همگرایی و انسجام غفلت کرد.
اکنون که یک خبرنگار آمریکایی سر بریده شده و همچنین، تروریسم داعش دامنگیر مسیحیان عراق شده، ایالات متحده به شیوه «استخوان لای زخم» با تروریست ها برخورد می کند.
در این میان، مواضع و رفتار ایالات متحده اگرچه قابل سرزنش است اما محل تعجب کارشناسانی که به درستی مسایل بین الملل را فهم می کنند، نیست.
اگر به عقب بازگردیم، ایران بر اساس منافع ملی خود در ماجرای حمله آمریکا به طالبان، نقش سازنده ای در عرصه جهانی ایفا کرد و پس از آن، جرج بوش پسر، ایران را محور شرارت نامید.
در موضوع حمله آمریکا به عراق هم ایران بر اساس مسوولیت پذیری در قبال مردم این کشور، به نقش آفرینی پرداخت اما با تندخویی و رفتار کور آمریکا در عراق مواجه شد. سخنان اخیر «جن ساکی»سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده نیز در تداوم تخاصم آمریکا قابل تحلیل است.
اینکه ایران به اقلیم کردستان عراق کمک نظامی کرده یا خیر، موضوعی است که به مسوولان دو طرف مرتبط است اما آنچه به دیپلماسی بازمی گردد این است که ایران برای اینکه در منطقه به درخواست های همکاری کشورها پاسخ دهد، حتما از ایالات متحده اجازه نمی گیرد! کمااینکه در مورد فلسطین هم چنین اجازه ای گرفته نشد و به موفقیت «مقاومت» انجامید.
ایران به عنوان عضو جامعه بین الملل، رییس جنبش عدم تعهد و عضو شاخص سازمان همکاری های اسلامی، در سطح منطقه و جهان فعال خواهد بود.
نادیده گرفتن دلیل همکاری ایران با اقلیم کردستان یا دولت مردمی عراق توسط سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، فرصت بهتری برای شناخت منطق آمریکاست.
اتفاقا این ما و مردم ما هستیم که نگران از علاقه ایالات متحده به تضعیف عراق و سوریه ایم در حالیکه آمریکا به شدت از همگرایی کشورها در منطقه حساس خاورمیانه با محوریت ایران، بیمناک است.
*سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه