به گزارش گروه آموزش خبرگزاری دانا، به نقل از مهر، استارت ضرورت واگذارى خدمات رفاهى دانشجويان به بخش خصوصى در دولت نهم با این توجیه که دانشگاهها نباید وقت و انرژی خود را صرف امور رفاهی نظیر خوابگاه و غذا کرده، بلکه باید تمام وقت خود را به توسعه علمی و فرهنگی دانشگاه ها اختصاص دهند، زده شد.
مجلس هشتم شوراى اسلامى نيز طى مصوبه اى در برنامه پنجم توسعه دانشگاه ها را موظف به برون سپاری امور رفاهی کرد که به موجب آن دانشگاه ها باید طی برنامه پنجم توسعه هرسال 20 درصد از خدمات رفاهی و دانشجویی خود را به بخش خصوصی واگذار می کردند.
تعلل دانشگاه های بزرگ در اجرای طرح برون سپاری خوابگاه ها
برهمین اساس ساخت خوابگاه های ملکی در دانشگاه ها متوقف شد و از طرفی صندوق رفاه دانشجویان برای ساماندهی دانشجویان در خوابگاه های خصوصی اقدام به تاسیس تعاونی خوابگاه داران غیردولتی کرد که با راه اندازی این تعاونی صندوق عملا مسئولیت خود را در قبال دانشجویان خوابگاهی در خوابگاه های خصوصی و خودگردان را به بخش خصوصی واگذار کرد. گرچه بارها صندوق رفاه اعلام کرده بود که بر این خوابگاه ها نظارت خواهد داشت ولی با پررنگ شدن نقش بخش خصوصی صندوق رفاه نمی تواند نظارتی که بر خوابگاه های ملکی دارد را بر خوابگاه های خصوصی نیز داشته باشد و به زعم برخی مسئولان همین مساله به تنهایی می تواند آثار سوء اجتماعى و فرهنگی زیادی را به همراه داشته باشد. همین موضوع فرهنگی خوابگاه های خصوصی باعث شد که برخی از دانشگاه ها در واگذاری خوابگاهها به بخش خصوصی تعلل کنند تا زمانی که مساله فرهنگی این خوابگاه ها حل و متولی فرهنگی خوابگاه های خصوصی مشخص شود.
عدم استقبال کشوری از خصوصی سازی خوابگاه ها
موسی عنبری، مدیرکل کوی دانشگاه تهران در خصوص واگذاری خوابگاه های این دانشگاه به بخش خصوصی می گوید: واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوصی چندان پیشرفتی نداشته است.
وی دلیل عدم واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوصی را مساله فرهنگی و اهمیت آن در دانشگاه تهران عنوان کرد و یادآور شد: موضوع فرهنگ در دانشگاه تهران بسیار جدی است به عنوان مثال اگر خوابگاههای دخترانه را به بخش خصوصی واگذار کنیم، صرفه اقتصادی دارد اما برای ما در دانشگاه تهران، موضوع فرهنگی به ویژه در حوزه خواهران بسیار مهم تر از آن صرفه اقتصادی است.
وی تاکید می کند: واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوی ممکن است پیامدهایی داشته باشد و فکر می کنم حتی در سطح کشوری هم چندان بحث واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوصی مورد استقبال قرار نمی گیرد چون پیامد فرهنگی بالایی دارد.
ضرورت تعیین متولیان فرهنگی خوابگاه ها پیش از واگذاری
علاوه بر دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی شریف نیز هنوز خوابگاه های خود را به بخش خصوصی واگذار نکرده است. دکتر محمود بهمن آبادی- معاون دانشجویی این دانشگاه نیز اصلی ترین دلیل عدم واگذاری خوابگاه های این دانشگاه به بخش خصوصی را مساله فرهنگی عنوان می کند اینکه بخش خصوصی چگونه می خواهد در زمینه فرهنگی خوابگاه ها را مدیریت کند.
وی ادامه می دهد: ما در دانشگاه خوابگاههایی داریم و با وجود اینکه خودمان بر آن نظارت می کنیم، شاهد بروز مشکلاتی در آنها هستیم. اگر برون سپاری کنیم و نظارت دقیقی از سوی بخش خصوصی صورت نگیرد، وضعیت بدتر می شود ابتدا باید بحث فرهنگی را حل کرد. افرادی باید مجری شده و بحث فرهنگی مرتبط با خوابگاه را حل کنند، سپس موضوع واگذاری مطرح شود.
خصوصی سازی مساوی با افزایش هزینه دانشجویان
سیدمحمدرضا خلیلی، معاون دانشجویی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی علاوه بر مساله فرهنگی خوابگاه ها دلیل دیگری را برای عدم خوابگاه ها به بخش خصوصی عنوان کرده و می افزاید: ما نمی توانیم خوابگاه ها را به بخش خصوصی واگذار کنیم ما فقط می توانیم خوابگاه ها را خودگردان کنیم و خودمان نیز بر آنها نظارت کنیم.
وی ادامه می دهد: هزینه خوابگاه ها به ویژه در کلان شهرها زیاد است وقتی به بخش خصوصی واگذار شود، هزینه دانشجویان افزایش می یابد و دانشجویان توان پرداخت اجاره بهای زیاد را نخواهند داشت.
وی تاکید می کند: خوابگاه ها خصوصی نشده و قصد آن را نیز نداریم به بخش خصوصی واگذار کنیم.
عدم امکان ارایه خوابگاه های ملکی دانشگاه سیستان و بلوچستان به بخش خصوصی
دکتر رضوانی، رییس دانشگاه سیستان و بلوچستان نیز معتقد است امکان واگذاری خوابگاههای ملکی این دانشگاه به بخش خصوصی وجود ندارد. چرا که خوابگاههای ملکی این دانشگاه در وسط دانشگاه ایجاد شده است امکان واگذاری یا فروش آن به بخش خصوصی وجود ندارد. این دانشگاه در ارایه خوابگاه های ملکی خود به بخش خصوصی مشکل دارد.
نمیتوان دانشجوی خارجی را در خوابگاه خصوصی اسکان داد
عبدالعلی آل بویه ، رییس دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) گفت: این دانشگاه چون دانشجویان غیرایرانی را اسکان می دهد نمی تواند خوابگاههای خود را به بخش خصوصی واگذار کند بنابراین باید مجوز و بودجه در اختیار دانشگاه قرار دهند تا خوابگاه ها را توسعه دهد. دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) رسالتی خاص بر عهده دارد و دانشجویان غیرایرانی را اسکان می دهد از این رو نمی تواند خوابگاه های خود را به بخش خصوصی واگذار کند.
حمایت و ایجاد تسهیلات بانکی و زمین ویژه بخش خصوصی
بنابراین گزارش مجتبی صدیقی ، معاون دانشجویی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دراین خصوص معتقد است که باید حمایت و کمک برای ایجاد زیر ساخت جهت بخش های غیردولتی از جمله تسهیلات بانکی و زمین فراهم شود. تا این بخش نیز بدون دغدغه و با فراق بال وارد عرصه خوابگاه داری شود.
وی ادامه می دهد: درحال حاضر 228 هزار خوابگاه در کشور وجود دارد که از این تعداد 116 هزار و 500 مربوط به خوابگاه های دخترانه و 2 هزار و 500 مورد مربوط به متاهلین است.
وی درخصوص خوابگاه های خودگردان نیز می افزاید: علاوه براین تعداد 23 هزار خوابگاه غیردولتی وجود دارد که توسط بخش خصوصی و با نظارت وزارت علوم مدیریت می شود. همچنین81 خوابگاه غیردولتی در شرف دریافت مجوز هستند و 38 خوابگاه جدید نیز درخواست آنها ارائه شده است.
بر اساس این گزارش عدم ايجاد انگيزه و فراهم كردن زيرساخت هاى لازم براى ورود بخش خصوصى به عرصه خوابگاه هاى دانشجويى،عدم تعیین متولی فرهنگی خوابگاه ها و افزایش اجاره بهای خوابگاهی از جدى ترين مباحث در زمينه خصوصی سازی خوابگاه ها است که باعث عدم موفقیت این طرح شده. بنابراین ضرورت دارد که بار دیگر این قانون مصوب برنامه پنجم توسعه بازنگری و اصلاح شود تا قشر فرهیخته و نخبه بدون دغدغه اسکان به مسایل علمی و پژوهشی بپردازند.
مجلس هشتم شوراى اسلامى نيز طى مصوبه اى در برنامه پنجم توسعه دانشگاه ها را موظف به برون سپاری امور رفاهی کرد که به موجب آن دانشگاه ها باید طی برنامه پنجم توسعه هرسال 20 درصد از خدمات رفاهی و دانشجویی خود را به بخش خصوصی واگذار می کردند.
تعلل دانشگاه های بزرگ در اجرای طرح برون سپاری خوابگاه ها
برهمین اساس ساخت خوابگاه های ملکی در دانشگاه ها متوقف شد و از طرفی صندوق رفاه دانشجویان برای ساماندهی دانشجویان در خوابگاه های خصوصی اقدام به تاسیس تعاونی خوابگاه داران غیردولتی کرد که با راه اندازی این تعاونی صندوق عملا مسئولیت خود را در قبال دانشجویان خوابگاهی در خوابگاه های خصوصی و خودگردان را به بخش خصوصی واگذار کرد. گرچه بارها صندوق رفاه اعلام کرده بود که بر این خوابگاه ها نظارت خواهد داشت ولی با پررنگ شدن نقش بخش خصوصی صندوق رفاه نمی تواند نظارتی که بر خوابگاه های ملکی دارد را بر خوابگاه های خصوصی نیز داشته باشد و به زعم برخی مسئولان همین مساله به تنهایی می تواند آثار سوء اجتماعى و فرهنگی زیادی را به همراه داشته باشد. همین موضوع فرهنگی خوابگاه های خصوصی باعث شد که برخی از دانشگاه ها در واگذاری خوابگاهها به بخش خصوصی تعلل کنند تا زمانی که مساله فرهنگی این خوابگاه ها حل و متولی فرهنگی خوابگاه های خصوصی مشخص شود.
عدم استقبال کشوری از خصوصی سازی خوابگاه ها
موسی عنبری، مدیرکل کوی دانشگاه تهران در خصوص واگذاری خوابگاه های این دانشگاه به بخش خصوصی می گوید: واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوصی چندان پیشرفتی نداشته است.
وی دلیل عدم واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوصی را مساله فرهنگی و اهمیت آن در دانشگاه تهران عنوان کرد و یادآور شد: موضوع فرهنگ در دانشگاه تهران بسیار جدی است به عنوان مثال اگر خوابگاههای دخترانه را به بخش خصوصی واگذار کنیم، صرفه اقتصادی دارد اما برای ما در دانشگاه تهران، موضوع فرهنگی به ویژه در حوزه خواهران بسیار مهم تر از آن صرفه اقتصادی است.
وی تاکید می کند: واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوی ممکن است پیامدهایی داشته باشد و فکر می کنم حتی در سطح کشوری هم چندان بحث واگذاری خوابگاه ها به بخش خصوصی مورد استقبال قرار نمی گیرد چون پیامد فرهنگی بالایی دارد.
ضرورت تعیین متولیان فرهنگی خوابگاه ها پیش از واگذاری
علاوه بر دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی شریف نیز هنوز خوابگاه های خود را به بخش خصوصی واگذار نکرده است. دکتر محمود بهمن آبادی- معاون دانشجویی این دانشگاه نیز اصلی ترین دلیل عدم واگذاری خوابگاه های این دانشگاه به بخش خصوصی را مساله فرهنگی عنوان می کند اینکه بخش خصوصی چگونه می خواهد در زمینه فرهنگی خوابگاه ها را مدیریت کند.
وی ادامه می دهد: ما در دانشگاه خوابگاههایی داریم و با وجود اینکه خودمان بر آن نظارت می کنیم، شاهد بروز مشکلاتی در آنها هستیم. اگر برون سپاری کنیم و نظارت دقیقی از سوی بخش خصوصی صورت نگیرد، وضعیت بدتر می شود ابتدا باید بحث فرهنگی را حل کرد. افرادی باید مجری شده و بحث فرهنگی مرتبط با خوابگاه را حل کنند، سپس موضوع واگذاری مطرح شود.
خصوصی سازی مساوی با افزایش هزینه دانشجویان
سیدمحمدرضا خلیلی، معاون دانشجویی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی علاوه بر مساله فرهنگی خوابگاه ها دلیل دیگری را برای عدم خوابگاه ها به بخش خصوصی عنوان کرده و می افزاید: ما نمی توانیم خوابگاه ها را به بخش خصوصی واگذار کنیم ما فقط می توانیم خوابگاه ها را خودگردان کنیم و خودمان نیز بر آنها نظارت کنیم.
وی ادامه می دهد: هزینه خوابگاه ها به ویژه در کلان شهرها زیاد است وقتی به بخش خصوصی واگذار شود، هزینه دانشجویان افزایش می یابد و دانشجویان توان پرداخت اجاره بهای زیاد را نخواهند داشت.
وی تاکید می کند: خوابگاه ها خصوصی نشده و قصد آن را نیز نداریم به بخش خصوصی واگذار کنیم.
عدم امکان ارایه خوابگاه های ملکی دانشگاه سیستان و بلوچستان به بخش خصوصی
دکتر رضوانی، رییس دانشگاه سیستان و بلوچستان نیز معتقد است امکان واگذاری خوابگاههای ملکی این دانشگاه به بخش خصوصی وجود ندارد. چرا که خوابگاههای ملکی این دانشگاه در وسط دانشگاه ایجاد شده است امکان واگذاری یا فروش آن به بخش خصوصی وجود ندارد. این دانشگاه در ارایه خوابگاه های ملکی خود به بخش خصوصی مشکل دارد.
نمیتوان دانشجوی خارجی را در خوابگاه خصوصی اسکان داد
عبدالعلی آل بویه ، رییس دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) گفت: این دانشگاه چون دانشجویان غیرایرانی را اسکان می دهد نمی تواند خوابگاههای خود را به بخش خصوصی واگذار کند بنابراین باید مجوز و بودجه در اختیار دانشگاه قرار دهند تا خوابگاه ها را توسعه دهد. دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) رسالتی خاص بر عهده دارد و دانشجویان غیرایرانی را اسکان می دهد از این رو نمی تواند خوابگاه های خود را به بخش خصوصی واگذار کند.
حمایت و ایجاد تسهیلات بانکی و زمین ویژه بخش خصوصی
بنابراین گزارش مجتبی صدیقی ، معاون دانشجویی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دراین خصوص معتقد است که باید حمایت و کمک برای ایجاد زیر ساخت جهت بخش های غیردولتی از جمله تسهیلات بانکی و زمین فراهم شود. تا این بخش نیز بدون دغدغه و با فراق بال وارد عرصه خوابگاه داری شود.
وی ادامه می دهد: درحال حاضر 228 هزار خوابگاه در کشور وجود دارد که از این تعداد 116 هزار و 500 مربوط به خوابگاه های دخترانه و 2 هزار و 500 مورد مربوط به متاهلین است.
وی درخصوص خوابگاه های خودگردان نیز می افزاید: علاوه براین تعداد 23 هزار خوابگاه غیردولتی وجود دارد که توسط بخش خصوصی و با نظارت وزارت علوم مدیریت می شود. همچنین81 خوابگاه غیردولتی در شرف دریافت مجوز هستند و 38 خوابگاه جدید نیز درخواست آنها ارائه شده است.
بر اساس این گزارش عدم ايجاد انگيزه و فراهم كردن زيرساخت هاى لازم براى ورود بخش خصوصى به عرصه خوابگاه هاى دانشجويى،عدم تعیین متولی فرهنگی خوابگاه ها و افزایش اجاره بهای خوابگاهی از جدى ترين مباحث در زمينه خصوصی سازی خوابگاه ها است که باعث عدم موفقیت این طرح شده. بنابراین ضرورت دارد که بار دیگر این قانون مصوب برنامه پنجم توسعه بازنگری و اصلاح شود تا قشر فرهیخته و نخبه بدون دغدغه اسکان به مسایل علمی و پژوهشی بپردازند.