فرصتی برای مقابله با افراط گرایی

گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - تصاویر هولناک و نفرت برانگیزی که داعش از سربریدن افراد بی گناه، اعدام های دسته جمعی، به حراج گذاشتن دختران به اسارت  گرفته شده و... در فضای مجازی به نمایش می گذارد، به ذهن هر بیننده ای این سوال را متبادر می کند که با این جریان چه می توان کرد؟

امروز آنان بر بخش هایی از سوریه و عراق تسلط یافته اند و بیم آن می رود که در صورت غفلت کشورهایی که مستقیم یا غیرمستقیم در معرض تهدید این بربریت قرن 21 قرار گرفته اند، سرنوشتی مشابه در انتظار منطقه باشد.

شاید هیچ کس باور نمی کرد که داعش در عرض چند ساعت بر موصل (دومین استان بزرگ عراق) و چند روز بخش های نسبتا بزرگی از این کشور را زیر سیطره خود گرفته و دولت اسلامی خودخوانده ای را در مقابل جهان قرار دهد ولی فارغ از تحلیل هایی که بر این رویداد مترتب است، این واقعیت تلخ به منصه ظهور رسید و پوشیده نیست که تدبیر مرجعیت شیعه عراق مانع از حضور آنان در بغداد شد.  

اگرچه ظاهرا دستور کار اصلی اجلاس سران ناتو در ولز که گفته می شود به علت شرکت گسترده کشورهای عضو در آن در تاریخ ناتو بی سابقه است، برای اتخاذ تصمیم مشترک ناتو برای مواجهه با بحران اوکراین بود ولی در آستانه این نشست تاریخی، باراک اوباما و دیوید کامرون در یادداشت مشترکی که روز پنجشنبه گذشته در نشریه تایمز لندن منتشر شد، با اشاره به تهدیدهای اخیر گروه افراطی موسوم به دولت اسلامی تاکید کردند کشورهای آنها مرعوب قاتلان وحشی نخواهد شد.

داعش و خلافت اسلامی دومین روز نشست رهبران کشورهای عضو ناتو را به خود اختصاص داد. یادداشت رهبران آمریکا و بریتانیا و تحولاتی که آنان را به نگارش این متن واداشت، نمایانگر اهمیت خطری است که نه فقط منطقه بلکه جهان را تهدید می کند. به بیان دیگر تروریسم از نوع افراطی  گری با لعاب مذهب، خطری است که امروز بیش از هر زمان دیگری باید آن را جدی گرفت.

بیش از 2 دهه است که سرزمین های اسلامی گرفتار افراطی  گری در اشکال گوناگون آن مانند طالبان، القاعده و... شده اند که مشکل امروز، داعش است.

برای مقابله با تهدیدی که امروز منطقه و جهان با آن روبه رو است با دو رویکرد می توان برخورد کرد، اول فروگذاشتن حل مشکل به دست کشورهای درگیر بحران و دیگر مبارزه با این تهدید از طریق ائتلافی جهانی است.

ممکن است این سوال به ذهن هر ناظری خطور کند که چگونه می توان به قدرت هایی که خود این کانون خطر را ایجاد، تسلیح و تجهیز کرده اند اطمینان کرد؟ مگر نه اینکه همین کشورهایی که در ولز جمع شده بودند تا با خطر داعش مبارزه کنند برای براندازی رژیم سوریه همه گونه کمکی را در اختیار گروه هایی گذاشتند که امروز تحت عنوان داعش و دولت (خلافت) اسلامی منافع آنان را نشانه گرفته است.

به یقین این سوال صحیحی است ولی پاسخ آن لزوما اتخاذ رویکرد اول در مبارزه با این بلای جهانی است.

سابقه همکاری ایران با آمریکا در اوایل هزاره کنونی برای ازبین بردن دولت حاکم بر کابل (در شرایطی که دیوار بی اعتمادی بین تهران و واشنگتن بسیار بلندتر از اکنون بود) نمایانگر این ضرب المثل است که گفته اند دشمن دشمن تو، دوست توست.

از منظر جمهوری اسلامی تهدید داعش تنها منحصر به سرزمین عراق و سوریه و... نیست. امروز آنان هویت دین مبین اسلام را نشانه گرفته اند؛ تصویری که میلیاردها نفر در شبکه های ماهواره ای و شبکه های مجازی مشاهده می کنند، خواه ناخواه به پای دینی نوشته خواهد شد که ما آن را نمایندگی می کنیم.

در جریان اجلاس ناتو، جان کری با تشریح استراتژی آمریکا با داعش، آن را الگویی برای مقابله با دیگر گروه های افراطی چون بوکوحرام و الشباب ذکر کرده و خواستار آن شد تا پیش از شروع نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، ائتلافی برای اجرای استراتژی تشکیل و مسوولیت هر کشور عضو مشخص شود.

هرچند آمریکا قصد اعزام نیرو برای مبارزه با داعش را در استراتژی خود ملحوظ نکرده و ظاهرا آن را برعهده کشورهای درگیر خطر و منطقه گذاشته است ولی روشن است کشورهای دیگر نیز در نهایی کردن این استراتژی مشارکت و بر آن تاثیر خواهند گذاشت.

چندی پیش مشاور وزیر خارجه کشورمان، همکاری ایران و آمریکا در مبارزه با داعش را امکان پذیر اعلام کرد. این خبر به سرعت در صدر اخبار برخی رسانه های مهم جهان قرار گرفت.

رویکردی که این مقام وزارت خارجه مطرح کرد واقع بینانه و بر اساس درک درستی است که منافع کشور را در صدر اولویت های کشور قرار می دهد.

کوبیدن بر طبل خصومت های 35ساله در شرایطی که منافع دو کشور (به هر دلیلی که بر آن مترتب است)  در راستای هم قرار گرفته به مصلحت کشور نیست و چه بسا این همسویی و همکاری، مقدمه ای باشد بر گسترش شکاف در دیوار بلند بی اعتمادی.

منبع: شرق