برنامه هوادارن جاودان باشگاه اسپورت رسیفه
«درباره اهداي عضو حرفهاي زيادي گفته و نوشته شده است. اما بسياري هنوز آن را درك نميكنند. زيرا فكر ميكنند كه بدن عزيزان آنها پارهپاره ميشود و از شكل ميافتد. اما اين درست نيست و به هيچ وجه چنين اتفاقي نميافتد. وقتي پزشكان عضوي را بر ميدارند، هيچ اثري در بدن نميماند.»
اين جملات را ژاوير ديسانتانا از اعضای باشگاه رسیفه برزیل ميگويد. گابريل فريره نيز چنين اعتقادي دارد: ما موفق شديم اين تابو را بشكنيم و اين امر، براي ما باعث افتخار است. زيرا تا اين جاي كار، نه ما و نه هوادارانمان با هيچ بازخورد منفي روبهرو نبوديم. زيرا هواداران ما در حال پخش اطلاعيههاي اهداي عضو هستند، از سايتهاي اهداي عضو پرينت ميگيرند و مدام درباره اين موضوع صحبت ميكنند.» رودريگو كارنيرو هم ميافزايد: «اهداي اعضا نشان دهنده عشق است؛ عشق به ديگران. وقتي با كساني برخورد ميكنيم كه به عضو احتياج دارند و كساني كه زندگي آنها فاقد كيفيت است، كساني كه غمگين هستند و آيندهاي براي خود، نميبينند و به پيوند عضو نياز دارند، به اين نياز پي ميبريم. توسعه اين برنامه به اين دسته افراد كمك كرده و به آنها اميد داده كه ميتوانند زندگي بهتري داشته باشند.»
ترویج اهدای اعضا توسط تیم فوتبال
اين داستان، داستان پسري است كه مادر او به بيماري قلبي مبتلا است؛ همچنين داستان يك باشگاه برزيلي با رويكردي منحصر به فرد براي كمك به جامعهاي كه در آن، زندگي ميكند. ژاوير ديسانتانا درباره بيماري مادرش ميگويد:
«ما هميشه به هم نزديك بوديم و هميشه با هم، كار ميكرديم. به همين خاطر وقتي مادرم به چنين مشكلي برخورد، حس كردم كه قدرت مواجهه با هيچ چيز و انجام هيچ كاري را ندارم. زيرا نميتوانستم برايش كاري انجام دهم. احساس ناتواني ميكردم. ولي تصميم گرفتم تلاش خودم را انجام دهم و براي كمك به او، با تمام توان خود، نبرد كنم. ما هميشه با يكديگر كار ميكرديم و در جاهاي مختلف به دكهداري ميپرداختيم. ولي ناگهان متوجه شدم كه او ديگر نميتواند در كنارم باشد. حس ميكردم كه هر لحظه ممكن است او از پاي در آيد.»
اما همه چيزها از بين نرفته بود و بارقه اميد از دور دست نمايان شد. در اوايل سال 2012 باشگاه «اسپورت» يكي از باشگاههاي برتر شهر رسيفه، برنامه «هواداران جاودان» را راهاندازي ميكند. برنامهاي كه هدف آن، ترويج «اهداي عضو» بود. گابريل فريره از مسئولان باشگاه در اين رابطه توضيح ميدهد:
«ميخواستيم هودارانمان اهداكننده عضو باشند. قلبهايشان تا مدتها پس از مرگ آنها بتپد و به ديگران حيات بخشد. به همين دليل بود كه اين كارزار را شروع كرديم.»
نجات زندگی توسط باشگاه رسیفه
اما ژاوير چگونه از باشگاه اسپورت كمك گرفت؟ او ميگويد:
«روزي مردي غريبه در اثر سانحه رانندگي و به دنبال تصادف با موتورسيكلت، به شكلي جدي دچار مصدوميت شد. هرچند كه او در بيمارستان بستري شد، اما مصدوميت او به قدري جدي بود كه پس از چند روز در بيمارستان از دنيا رفت. همسر آن مرد كه درباره برنامه باشگاه، چيزهايي شنيده بود، تصميم گرفت كه اعضاي سالم بدن همسرش را اهدا كند. به اين ترتيب، مادر من و چهار نفر ديگر، از اعضاي مرد متوفي بهرهمند شدند و به زندگي بازگشتند. پس از عمل پيوند، زندگي مادرم چنان تغيير كرد كه بعيد ميدانستيم امكانپذير باشد. او دوباره شروع كرد به راه رفتن و توانست استقلال خود را پيدا كند. اين شرايط سبب شده كه بدون اتكا به ديگران، به اين سو و آن سود برود. جوآنا مادر ژاوير نيز چنين اعتقادي دارد:
«باشگاه اسپورت براي من بسيار مهم است. من و تمام اعضاي خانوادهام پس از عمل پيوند من، هوادار تيم اسپورت شديم و وقتي آنها مسابقه دارند، آنها را با تمام وجود تشويق ميكنيم. زيرا به خاطر آنهاست كه من اكنون، يك زندگي جديد پيدا كردهام. من و خانوادهام از اين زندگي جديد، لذت ميبريم. من پيش از اين بدون اميد زندگي ميكردم ولي در حال حاضر، همگي دوباره اميد پيدا كردهايم و خوشحاليم.»
تاثیر حضور 51 هزار هوادار جاودان
از زمان شروع به كار برنامه هواداران جاودان، هزاران نفر چه با حضور در استاديوم باشگاه و چه به صورت آنلاين براي دريافت كارت اهداي عضو، تقاضانامه پر كردهاند. اين برنامه به قدري محبوب بوده كه در حال حاضر، زمان انتظار براي عمل پيوند قلب و قرنيه در شهر رسيفه به صفر رسيده است. گابريل از آماري اميدواركننده ميگويد:
«تا اين لحظه 51هزار كارت اهداي عضو صادره شده است. عددي كه به هيچ عنوان كوچك نيست. يعني 51 هزار نفر در برنامه اهداي عضو ما، ثبتنام كردهاند.» جوآنا نيز به عنوان آخرين جمله درباره باشگاه و كار ارزشمند آن ميگويد:
«اين باشگاه تا ابد در قلب من جاي دارد.»
اين جملات را ژاوير ديسانتانا از اعضای باشگاه رسیفه برزیل ميگويد. گابريل فريره نيز چنين اعتقادي دارد: ما موفق شديم اين تابو را بشكنيم و اين امر، براي ما باعث افتخار است. زيرا تا اين جاي كار، نه ما و نه هوادارانمان با هيچ بازخورد منفي روبهرو نبوديم. زيرا هواداران ما در حال پخش اطلاعيههاي اهداي عضو هستند، از سايتهاي اهداي عضو پرينت ميگيرند و مدام درباره اين موضوع صحبت ميكنند.» رودريگو كارنيرو هم ميافزايد: «اهداي اعضا نشان دهنده عشق است؛ عشق به ديگران. وقتي با كساني برخورد ميكنيم كه به عضو احتياج دارند و كساني كه زندگي آنها فاقد كيفيت است، كساني كه غمگين هستند و آيندهاي براي خود، نميبينند و به پيوند عضو نياز دارند، به اين نياز پي ميبريم. توسعه اين برنامه به اين دسته افراد كمك كرده و به آنها اميد داده كه ميتوانند زندگي بهتري داشته باشند.»
ترویج اهدای اعضا توسط تیم فوتبال
اين داستان، داستان پسري است كه مادر او به بيماري قلبي مبتلا است؛ همچنين داستان يك باشگاه برزيلي با رويكردي منحصر به فرد براي كمك به جامعهاي كه در آن، زندگي ميكند. ژاوير ديسانتانا درباره بيماري مادرش ميگويد:
«ما هميشه به هم نزديك بوديم و هميشه با هم، كار ميكرديم. به همين خاطر وقتي مادرم به چنين مشكلي برخورد، حس كردم كه قدرت مواجهه با هيچ چيز و انجام هيچ كاري را ندارم. زيرا نميتوانستم برايش كاري انجام دهم. احساس ناتواني ميكردم. ولي تصميم گرفتم تلاش خودم را انجام دهم و براي كمك به او، با تمام توان خود، نبرد كنم. ما هميشه با يكديگر كار ميكرديم و در جاهاي مختلف به دكهداري ميپرداختيم. ولي ناگهان متوجه شدم كه او ديگر نميتواند در كنارم باشد. حس ميكردم كه هر لحظه ممكن است او از پاي در آيد.»
اما همه چيزها از بين نرفته بود و بارقه اميد از دور دست نمايان شد. در اوايل سال 2012 باشگاه «اسپورت» يكي از باشگاههاي برتر شهر رسيفه، برنامه «هواداران جاودان» را راهاندازي ميكند. برنامهاي كه هدف آن، ترويج «اهداي عضو» بود. گابريل فريره از مسئولان باشگاه در اين رابطه توضيح ميدهد:
«ميخواستيم هودارانمان اهداكننده عضو باشند. قلبهايشان تا مدتها پس از مرگ آنها بتپد و به ديگران حيات بخشد. به همين دليل بود كه اين كارزار را شروع كرديم.»
نجات زندگی توسط باشگاه رسیفه
اما ژاوير چگونه از باشگاه اسپورت كمك گرفت؟ او ميگويد:
«روزي مردي غريبه در اثر سانحه رانندگي و به دنبال تصادف با موتورسيكلت، به شكلي جدي دچار مصدوميت شد. هرچند كه او در بيمارستان بستري شد، اما مصدوميت او به قدري جدي بود كه پس از چند روز در بيمارستان از دنيا رفت. همسر آن مرد كه درباره برنامه باشگاه، چيزهايي شنيده بود، تصميم گرفت كه اعضاي سالم بدن همسرش را اهدا كند. به اين ترتيب، مادر من و چهار نفر ديگر، از اعضاي مرد متوفي بهرهمند شدند و به زندگي بازگشتند. پس از عمل پيوند، زندگي مادرم چنان تغيير كرد كه بعيد ميدانستيم امكانپذير باشد. او دوباره شروع كرد به راه رفتن و توانست استقلال خود را پيدا كند. اين شرايط سبب شده كه بدون اتكا به ديگران، به اين سو و آن سود برود. جوآنا مادر ژاوير نيز چنين اعتقادي دارد:
«باشگاه اسپورت براي من بسيار مهم است. من و تمام اعضاي خانوادهام پس از عمل پيوند من، هوادار تيم اسپورت شديم و وقتي آنها مسابقه دارند، آنها را با تمام وجود تشويق ميكنيم. زيرا به خاطر آنهاست كه من اكنون، يك زندگي جديد پيدا كردهام. من و خانوادهام از اين زندگي جديد، لذت ميبريم. من پيش از اين بدون اميد زندگي ميكردم ولي در حال حاضر، همگي دوباره اميد پيدا كردهايم و خوشحاليم.»
تاثیر حضور 51 هزار هوادار جاودان
از زمان شروع به كار برنامه هواداران جاودان، هزاران نفر چه با حضور در استاديوم باشگاه و چه به صورت آنلاين براي دريافت كارت اهداي عضو، تقاضانامه پر كردهاند. اين برنامه به قدري محبوب بوده كه در حال حاضر، زمان انتظار براي عمل پيوند قلب و قرنيه در شهر رسيفه به صفر رسيده است. گابريل از آماري اميدواركننده ميگويد:
«تا اين لحظه 51هزار كارت اهداي عضو صادره شده است. عددي كه به هيچ عنوان كوچك نيست. يعني 51 هزار نفر در برنامه اهداي عضو ما، ثبتنام كردهاند.» جوآنا نيز به عنوان آخرين جمله درباره باشگاه و كار ارزشمند آن ميگويد:
«اين باشگاه تا ابد در قلب من جاي دارد.»
مطلب جالبی بود ولی نویسنده محترم نه منبع و نه نام خود را ننوشته است