درحالیکه مرکز آمار، سرشماری سال 90 را ملاک تعیین نرخ بیکاری می داند برخی از کارشناسان از تغییر آمار در 3 سال گذشته سخن می گویند.
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - شب گذشته رییس جمهوری نیز نرخ بیکاری 9.5 درصدی را مورد تایید قرار داد. پیش از او محمدباقر نوبخت معاونت نظارت راهبردی رییس جمهوری نیز نرخ بیکاری تک رقمی را تایید کرده بود. او حتی از منتقدان این نرخ نیز گلایه داشت.
اما چرا نرخ بیکاری تک رقمی همچنان مورد انتقاد است؟ «خبرآنلاین» طی تماس هایی با فعالان کارگری، اقتصاددانان و مسولان دولتی در مورد دلایل تفاوت نرخ بیکاری مورد تایید وزارت کار و مرکز آمار پرسش هایی را مطرح کرده است.
بررسی ها نشان می دهد آنچه موجب کاهش نرخ بیکاری به رقم 9.5 درصدی شده است، تفاوت شیوه محاسبه این نرخ است.
مرکز آمار ایران براساس اطلاعاتی که در جریان آمارگیری نفوس و مسکن سال 1390 انجام داده، جمعیت فعال کشور را 23 میلیون نفر در نظر می گیرد. در فرمول محاسبه نرخ بیکاری، جمعیت نیروی کار آماده فعالیت کشور در «مخرج کسر» قرار می گیرد. جمعیت شاغلان نیز در «صورت کسر» قرار می گیرد. اما در سوی مقابل محافل کارشناسی و حتی برخی نهادهای دولتی اعتقاد دارند جمعیت آماده فعالیت (فعال) کشور در سال 1393 به عدد 26 میلیون نفر رسیده است. بنابراین در صورتی که این عدد 26 میلیون نفری در مخرج کسر قرار گیرد، باز هم در شرایطی که عددی بین 300 تا 400 هزار نفر به جمعیت شاغلان کشور طی یک سال و نیم گذشته افزوده شود، نرخ بیکاری تک رقمی نمی شود.
به طور متوسط هر 100 هزار نفری که به جمعیت شاغلان کشور افزوده شود، کمتر از یک دهم از نرخ بیکاری کاسته می شود.
براین اساس اختلافی که میان منتقدان نرخ بیکاری و مرکزآمار در مورد بیکاری تک رقمی رخ داده، تنها در شیوه تعریف محاسبه این نرخ است.
در حال حاضر نیز مرکز آمار تاکید دارد که محاسبه جمعیت نیروی کار کشور باید همچنان براساس آمارگیری سال 1390 باشد. اظهانظرهای مسوولان رسمی کشور نیز نشان می دهد که دولت بر همین آمار تاکید دارد.
اما چرا نرخ بیکاری تک رقمی همچنان مورد انتقاد است؟ «خبرآنلاین» طی تماس هایی با فعالان کارگری، اقتصاددانان و مسولان دولتی در مورد دلایل تفاوت نرخ بیکاری مورد تایید وزارت کار و مرکز آمار پرسش هایی را مطرح کرده است.
بررسی ها نشان می دهد آنچه موجب کاهش نرخ بیکاری به رقم 9.5 درصدی شده است، تفاوت شیوه محاسبه این نرخ است.
مرکز آمار ایران براساس اطلاعاتی که در جریان آمارگیری نفوس و مسکن سال 1390 انجام داده، جمعیت فعال کشور را 23 میلیون نفر در نظر می گیرد. در فرمول محاسبه نرخ بیکاری، جمعیت نیروی کار آماده فعالیت کشور در «مخرج کسر» قرار می گیرد. جمعیت شاغلان نیز در «صورت کسر» قرار می گیرد. اما در سوی مقابل محافل کارشناسی و حتی برخی نهادهای دولتی اعتقاد دارند جمعیت آماده فعالیت (فعال) کشور در سال 1393 به عدد 26 میلیون نفر رسیده است. بنابراین در صورتی که این عدد 26 میلیون نفری در مخرج کسر قرار گیرد، باز هم در شرایطی که عددی بین 300 تا 400 هزار نفر به جمعیت شاغلان کشور طی یک سال و نیم گذشته افزوده شود، نرخ بیکاری تک رقمی نمی شود.
به طور متوسط هر 100 هزار نفری که به جمعیت شاغلان کشور افزوده شود، کمتر از یک دهم از نرخ بیکاری کاسته می شود.
براین اساس اختلافی که میان منتقدان نرخ بیکاری و مرکزآمار در مورد بیکاری تک رقمی رخ داده، تنها در شیوه تعریف محاسبه این نرخ است.
در حال حاضر نیز مرکز آمار تاکید دارد که محاسبه جمعیت نیروی کار کشور باید همچنان براساس آمارگیری سال 1390 باشد. اظهانظرهای مسوولان رسمی کشور نیز نشان می دهد که دولت بر همین آمار تاکید دارد.
