بسیار قابل تامل است که 22 ارتش نیرومند حاضر در ائتلاف نمی‌توانند از عهده یک گروه تروریستی برآیند و می‌گویند برای این کار به ده‌ها سال زمان نیاز دارند.
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - محمدعلی مهتدی*: در جنگ شش روزه ژوئن 1967 نیروی هوایی ارتش صهیونیستی طی یک حمله برق آسا و غافلگیرکننده، ظرف چند ساعت هواپیماهای نظامی ارتش مصر را در پایگاه‌هایشان نابود کرد. همین امر باعث شد که نیروی زمینی مصر در صحرای سینا بدون پوشش هوایی از پیشروی باز بماند و سینا به اشغال اسراییل درآید. فرماندهان ارتش مصر در توجیه این شکست گفتند: «ما از سمت شرق منتظرشان بودیم اما آنها از غرب آمدند!»
بعدها این جمله ساده در ادبیات سیاسی و نظامی تبدیل به یک ضرب المثل شد که در هر موردی که به شکل غافلگیرانه و برخلاف انتظار پیش می‌آمد، آن را به کار می‌بردند.
حالا این قضیه داعش است؛ در حالی که از مدتی پیش همه نگاه ها متوجه عملیات داعش در کوبانی در شمال سوریه بود، ناگهان روز سه شنبه خبرهای نگران کننده‌ای از عراق رسید که داعش در استان الانبار با چند هزار فرد مسلح به پیشروی ادامه می‌دهد و پس از سقوط شهر هیت، اینک الرمادی، مرکز استان، در آستانه سقوط است، درگیری‌ها به نزدیکی فرودگاه بغداد رسیده و پایتخت عراق در معرض تهدید جدی قرار گرفته است.
مشخص شد که یکی از هدف های حمله داعش به کوبانی ( عین العرب) این بوده است که انظار از عملیاتی که در عراق برنامه‌ریزی شده منحرف شود و همگان تصور کنند که داعش در این مرحله عملیات خود را متمرکز در سوریه کرده و فعلا کاری در عراق ندارد.
بر اساس پاره‌ای گزارش‌ها، این احتمال وجود دارد که جریان بعثی - تکفیری، با برخورداری از حمایت ائتلاف بین‌المللی، قصد داشته باشد در آستانه ماه محرم، دست به جنایات گسترده ای در سامرا و کاظمین بزند.
در مورد عراق، اینک ثابت شده که پاکسازی نکردن ارتش عراق و بازگرداندن افسران بعثی به ارتش درست نبوده و اینک ارتش عراق، از نظر عقیدتی و انضباطی، قادر به مقابله با حملات داعش نیست و عقب نشینی واحدهای ارتش از شهر هیت، همانند آنچه در موصل رخ داد، این واقعیت را به خوبی نشان می‌دهد.
از این گذشته، در طول سال‌های گذشته، خودداری آمریکا از دادن اسلحه مورد نیاز به ارتش عراق نشان می‌دهد که آمریکا از پیش در فکر چنین روزهایی بوده تا ارتش نتواند از عهده ماموریت‌های محوله در مقابله با تروریست‌های تکفیری برآید.
همچنین ثابت شده که کنار رفتن نوری المالکی و سپردن دولت به حیدر العبادی مساله عراق را حل نکرده و محافل مشخصی در داخل و خارج عراق همچنان تلاش می‌کنند این کشور را به شرایط دوران زمامداری صدام بازگردانند.
و اما، خارج از عراق و در سطح منطقه، طبیعی است که غرب هدف‌های نهایی خود را آشکار نمی‌کند، بلکه برعکس در جاهایی می‌کوشد امیدهای واهی برای برخی از بازیگران منطقه‌ای پدید آورد تا ضمن گرفتن امتیازهایی از آنان، مانع هماهنگی برای تدوین یک استراتژی همه جانبه در جهت مقابله با طرح ویرانگری که سرتاسر منطقه را تهدید میکند بشود.
در واقع، امور در دست دستگاه‌های امنیتی است که از دو اتاق عملیات ، یکی در اردن و دیگری در ترکیه در نزدیکی مرز سوریه، عملیات را مدیریت می‌کنند.
در این میان وظیفه سیاستمداران و دیپلمات‌ها تنها توجیه برخی رفتارها و پرداختن به تشکیل یک نماد به ظاهر زیبا و درست و مطابق با مقررات بین‌المللی و منحرف کردن افکار عمومی از واقعیات موجود در سناریوهای ترسیم شده است.
حدود 2 ماه از آغاز طرح آمریکا و متحدانش در به اصطلاح مقابله با داعش می‌گذرد و در این مدت داعش در سوریه و عراق نه تنها تضعیف نشده، بلکه عملیات خود را گسترش هم داده است.
در این شرایط، روز سه شنبه، فرماندهان نظامی 22 کشور عضو ائتلاف بین المللی در واشنگتن گرد آمدند تا نتیجه 2 ماه عملیات نظامی علیه داعش را بررسی کنند. آیا عجیب نیست که 22 ارتش نیرومند نمی‌توانند از عهده یک گروهک تروریستی برآیند و می‌گویند برای این کار به ده‌ها سال زمان نیاز دارند؟!
واقعیت این است که آنچه آنها در واشنگتن بررسی می‌کنند عملیات ضد داعش نیست، بلکه ارزیابی مرحله گذشته در ضربه زدن به منظومه مقاومت در منطقه و هماهنگی پیرامون مراحل آینده در پرتو واکنش های محور مقاومت است.
بر این اساس، تردیدی نیست که در سطح منطقه، هیچ مساله‌ای را نمی‌توان جدا از کلیت این توطئه بزرگ بررسی کرد، بلکه همه مسایل به یکدیگر مربوط است. آنچه در سوریه، عراق و لبنان روی می‌دهد در ارتباط مستقیم با تحولات در اراضی اشغالی فلسطین و شمال آفریقاست و حتی در خلیج فارس و دریای سرخ.
در همه جا 2 پروژه در برابر هم قرار دارند: پروژه خاورمیانه جدید مورد نظر آمریکا و اسراییل و پروژه مقاومت. در این چارچوب است که نباید به لبخند های جان کری وشاهزاده سعود الفیصل اعتماد کرد و نباید از اخم آنها دستپاچه و نگران شد زیرا موازنه قوا در منطقه است که در آینده تکلیف همه پرونده ها را مشخص خواهد کرد.
*کارشناس مسایل خاورمیانه
منبع: ایران
بعدها این جمله ساده در ادبیات سیاسی و نظامی تبدیل به یک ضرب المثل شد که در هر موردی که به شکل غافلگیرانه و برخلاف انتظار پیش می‌آمد، آن را به کار می‌بردند.
حالا این قضیه داعش است؛ در حالی که از مدتی پیش همه نگاه ها متوجه عملیات داعش در کوبانی در شمال سوریه بود، ناگهان روز سه شنبه خبرهای نگران کننده‌ای از عراق رسید که داعش در استان الانبار با چند هزار فرد مسلح به پیشروی ادامه می‌دهد و پس از سقوط شهر هیت، اینک الرمادی، مرکز استان، در آستانه سقوط است، درگیری‌ها به نزدیکی فرودگاه بغداد رسیده و پایتخت عراق در معرض تهدید جدی قرار گرفته است.
مشخص شد که یکی از هدف های حمله داعش به کوبانی ( عین العرب) این بوده است که انظار از عملیاتی که در عراق برنامه‌ریزی شده منحرف شود و همگان تصور کنند که داعش در این مرحله عملیات خود را متمرکز در سوریه کرده و فعلا کاری در عراق ندارد.
بر اساس پاره‌ای گزارش‌ها، این احتمال وجود دارد که جریان بعثی - تکفیری، با برخورداری از حمایت ائتلاف بین‌المللی، قصد داشته باشد در آستانه ماه محرم، دست به جنایات گسترده ای در سامرا و کاظمین بزند.
در مورد عراق، اینک ثابت شده که پاکسازی نکردن ارتش عراق و بازگرداندن افسران بعثی به ارتش درست نبوده و اینک ارتش عراق، از نظر عقیدتی و انضباطی، قادر به مقابله با حملات داعش نیست و عقب نشینی واحدهای ارتش از شهر هیت، همانند آنچه در موصل رخ داد، این واقعیت را به خوبی نشان می‌دهد.
از این گذشته، در طول سال‌های گذشته، خودداری آمریکا از دادن اسلحه مورد نیاز به ارتش عراق نشان می‌دهد که آمریکا از پیش در فکر چنین روزهایی بوده تا ارتش نتواند از عهده ماموریت‌های محوله در مقابله با تروریست‌های تکفیری برآید.
همچنین ثابت شده که کنار رفتن نوری المالکی و سپردن دولت به حیدر العبادی مساله عراق را حل نکرده و محافل مشخصی در داخل و خارج عراق همچنان تلاش می‌کنند این کشور را به شرایط دوران زمامداری صدام بازگردانند.
و اما، خارج از عراق و در سطح منطقه، طبیعی است که غرب هدف‌های نهایی خود را آشکار نمی‌کند، بلکه برعکس در جاهایی می‌کوشد امیدهای واهی برای برخی از بازیگران منطقه‌ای پدید آورد تا ضمن گرفتن امتیازهایی از آنان، مانع هماهنگی برای تدوین یک استراتژی همه جانبه در جهت مقابله با طرح ویرانگری که سرتاسر منطقه را تهدید میکند بشود.
در واقع، امور در دست دستگاه‌های امنیتی است که از دو اتاق عملیات ، یکی در اردن و دیگری در ترکیه در نزدیکی مرز سوریه، عملیات را مدیریت می‌کنند.
در این میان وظیفه سیاستمداران و دیپلمات‌ها تنها توجیه برخی رفتارها و پرداختن به تشکیل یک نماد به ظاهر زیبا و درست و مطابق با مقررات بین‌المللی و منحرف کردن افکار عمومی از واقعیات موجود در سناریوهای ترسیم شده است.
حدود 2 ماه از آغاز طرح آمریکا و متحدانش در به اصطلاح مقابله با داعش می‌گذرد و در این مدت داعش در سوریه و عراق نه تنها تضعیف نشده، بلکه عملیات خود را گسترش هم داده است.
در این شرایط، روز سه شنبه، فرماندهان نظامی 22 کشور عضو ائتلاف بین المللی در واشنگتن گرد آمدند تا نتیجه 2 ماه عملیات نظامی علیه داعش را بررسی کنند. آیا عجیب نیست که 22 ارتش نیرومند نمی‌توانند از عهده یک گروهک تروریستی برآیند و می‌گویند برای این کار به ده‌ها سال زمان نیاز دارند؟!
واقعیت این است که آنچه آنها در واشنگتن بررسی می‌کنند عملیات ضد داعش نیست، بلکه ارزیابی مرحله گذشته در ضربه زدن به منظومه مقاومت در منطقه و هماهنگی پیرامون مراحل آینده در پرتو واکنش های محور مقاومت است.
بر این اساس، تردیدی نیست که در سطح منطقه، هیچ مساله‌ای را نمی‌توان جدا از کلیت این توطئه بزرگ بررسی کرد، بلکه همه مسایل به یکدیگر مربوط است. آنچه در سوریه، عراق و لبنان روی می‌دهد در ارتباط مستقیم با تحولات در اراضی اشغالی فلسطین و شمال آفریقاست و حتی در خلیج فارس و دریای سرخ.
در همه جا 2 پروژه در برابر هم قرار دارند: پروژه خاورمیانه جدید مورد نظر آمریکا و اسراییل و پروژه مقاومت. در این چارچوب است که نباید به لبخند های جان کری وشاهزاده سعود الفیصل اعتماد کرد و نباید از اخم آنها دستپاچه و نگران شد زیرا موازنه قوا در منطقه است که در آینده تکلیف همه پرونده ها را مشخص خواهد کرد.
*کارشناس مسایل خاورمیانه
منبع: ایران
