گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - تونس را باید موفقترین کشوری دانست که در سال 2011 در سلسله انقلابهایی که از شمال آفریقا تا شبه جزیره عربستان را در بر گرفت و تحت عنوان بهار عربی شناخته شدند، حضور داشت.
این کشور البته پرچمدار بهار عربی نیز بود و یک سبزیفروش آن با کبریتی که برای خودسوزی به دست گرفت، آتش بر خرمن دیکتاتوریهای این مناطق افکند.
اکنون نزدیک به چهار سال از شروع بهار عربی میگذرد. مصر حاکمی را بر خود میبیند که از بازماندگان مبارک است. لیبی در آشوب داخلی فرو رفته و یمن نیز در کشاکش دائمی بین حوثیها و دولت و القاعده قرار دارد.
اما تونس هرچند گرفتار برخی تنشها در اختلافنظرهاست، در قیاس با سایر کشورهایی که از بهار عربی متاثر شدند، جزیره آرامش محسوب میشود؛ جزیرهای که اکنون خود را برای انتخابات پارلمانی هفته بعد و ریاست جمهوری که نزدیک به 40 روز دیگر برپا میشود، آماده میکند.
سایت خبری تحلیلی مغربیه که اخبار و تحلیلهای مربوط به شمال آفریقا را منتشر میکند، تونس را در پایان راه دوره انتقالی خود توصیف میکند و مینویسد این انتخابات پایان راه دوره انتقالی در تونس است.
درست است که دموکراسی در تونس با هجوم تروریستها و مذهبیهای افراطی در خطر قرار گرفته است، اما این تنها یک خطر است و انتخاب رییس جمهوری جدید میتواند راه را بر این خطر ببندد. البته به شرط اینکه گروهها و احزاب به رایهایی که به صندوق انداخته میشود، احترام بگذارند.
در حال حاضر بیشترین نگرانی مردم مساله بیکاری و هزینههای بالای زندگی است. اما مهمتر از همه اینها، نداشتن اعتماد به نفس سیاسی تونسیهاست که تصور میشود با برپایی انتخابات به آنها بازگردانده شود.
روزنامه مصری الاهرام نیز معتقد است اگر حجم بالای اخبار داعش و اهمیت آنها نبود، بیگمان رسانههای غربی به جای تمرکز روی اخبار داعش اکنون پر از تحلیلها و اخبار مربوط به 2 انتخابات پیشروی تونس، یعنی انتخابات پارلمانی 26 اکتبر (4 آبان) و ریاست جمهوری 23 نوامبر (2 آذر) بودند.
این انتخابات آنقدر برای جامعه بینالمللی اهمیت دارد که بانکیمون دبیرکل سازمان ملل را واداشت چندی پیش به این کشور سفر کند و خطاب به مردم این کشور، انتخابات پیشرو را آزمونی برای دموکراسی توصیف کند.
یکی از مسایلی که در این انتخابات قابل توجه است، شعارهای انتخاباتی است که بیشتر روی همکاریهای منطقهای تاکید میکند. تونس کشوری است که همسایگانی آشوبزده دارد و به ویژه نگران خشونتهایی است که از طریق مرز لیبی به آن منتقل میشود. به این ترتیب است که مشاهده میکنیم سیاستمداران این کشور شعار همکاری منطقهای را سر میدهند و معتقدند تنها با این راه است که میتوان با تروریسمی که در حال نفوذ به کشور است، مقابله کرد.
اما رویترز در تحلیلی بر انتخابات تونس مینویسد: این انتخابات از آنجا تعیینکننده پایان دوره انتقالی و فرارسیدن عصر دموکراسی در تونس است که عرصه رویارویی سکولارها و اسلامگرایانی به شمار میرود که در قالب حزبالنهضه موفق شدند در نخستین انتخابات تونس برنده باشند. هرچند برخی معتقدند النهضه در طول حکومت خود مرتکب اشتباه بزرگی شد که با افراطیون برخورد نکرد اما این حزب از محبوبیتی قابل توجه در برابر حزب ندای تونس که سکولار است، برخوردار است.
حزب ندای تونس را باجی قاید سبسی، رییس پارلمان «بن علی» اداره میکند، اما در مقابل حزبالنهضه را راشد الغنوشی رهبری میکند که زندانی بن علی بوده است و همین باعث جلبنظر مردم به این حزب میشود.
منبع: ایران
این کشور البته پرچمدار بهار عربی نیز بود و یک سبزیفروش آن با کبریتی که برای خودسوزی به دست گرفت، آتش بر خرمن دیکتاتوریهای این مناطق افکند.
اکنون نزدیک به چهار سال از شروع بهار عربی میگذرد. مصر حاکمی را بر خود میبیند که از بازماندگان مبارک است. لیبی در آشوب داخلی فرو رفته و یمن نیز در کشاکش دائمی بین حوثیها و دولت و القاعده قرار دارد.
اما تونس هرچند گرفتار برخی تنشها در اختلافنظرهاست، در قیاس با سایر کشورهایی که از بهار عربی متاثر شدند، جزیره آرامش محسوب میشود؛ جزیرهای که اکنون خود را برای انتخابات پارلمانی هفته بعد و ریاست جمهوری که نزدیک به 40 روز دیگر برپا میشود، آماده میکند.
سایت خبری تحلیلی مغربیه که اخبار و تحلیلهای مربوط به شمال آفریقا را منتشر میکند، تونس را در پایان راه دوره انتقالی خود توصیف میکند و مینویسد این انتخابات پایان راه دوره انتقالی در تونس است.
درست است که دموکراسی در تونس با هجوم تروریستها و مذهبیهای افراطی در خطر قرار گرفته است، اما این تنها یک خطر است و انتخاب رییس جمهوری جدید میتواند راه را بر این خطر ببندد. البته به شرط اینکه گروهها و احزاب به رایهایی که به صندوق انداخته میشود، احترام بگذارند.
در حال حاضر بیشترین نگرانی مردم مساله بیکاری و هزینههای بالای زندگی است. اما مهمتر از همه اینها، نداشتن اعتماد به نفس سیاسی تونسیهاست که تصور میشود با برپایی انتخابات به آنها بازگردانده شود.
روزنامه مصری الاهرام نیز معتقد است اگر حجم بالای اخبار داعش و اهمیت آنها نبود، بیگمان رسانههای غربی به جای تمرکز روی اخبار داعش اکنون پر از تحلیلها و اخبار مربوط به 2 انتخابات پیشروی تونس، یعنی انتخابات پارلمانی 26 اکتبر (4 آبان) و ریاست جمهوری 23 نوامبر (2 آذر) بودند.
این انتخابات آنقدر برای جامعه بینالمللی اهمیت دارد که بانکیمون دبیرکل سازمان ملل را واداشت چندی پیش به این کشور سفر کند و خطاب به مردم این کشور، انتخابات پیشرو را آزمونی برای دموکراسی توصیف کند.
یکی از مسایلی که در این انتخابات قابل توجه است، شعارهای انتخاباتی است که بیشتر روی همکاریهای منطقهای تاکید میکند. تونس کشوری است که همسایگانی آشوبزده دارد و به ویژه نگران خشونتهایی است که از طریق مرز لیبی به آن منتقل میشود. به این ترتیب است که مشاهده میکنیم سیاستمداران این کشور شعار همکاری منطقهای را سر میدهند و معتقدند تنها با این راه است که میتوان با تروریسمی که در حال نفوذ به کشور است، مقابله کرد.
اما رویترز در تحلیلی بر انتخابات تونس مینویسد: این انتخابات از آنجا تعیینکننده پایان دوره انتقالی و فرارسیدن عصر دموکراسی در تونس است که عرصه رویارویی سکولارها و اسلامگرایانی به شمار میرود که در قالب حزبالنهضه موفق شدند در نخستین انتخابات تونس برنده باشند. هرچند برخی معتقدند النهضه در طول حکومت خود مرتکب اشتباه بزرگی شد که با افراطیون برخورد نکرد اما این حزب از محبوبیتی قابل توجه در برابر حزب ندای تونس که سکولار است، برخوردار است.
حزب ندای تونس را باجی قاید سبسی، رییس پارلمان «بن علی» اداره میکند، اما در مقابل حزبالنهضه را راشد الغنوشی رهبری میکند که زندانی بن علی بوده است و همین باعث جلبنظر مردم به این حزب میشود.
منبع: ایران