گروه راهبرد خبرگزاری دانا- طبق اعلام های قبل، مقرر شده بود درهای دانشگاه تهران از ساعت 6:30 باز باشد و مراسم از ساعت 7 شروع شود.
وقتی پلیس، شرکت واحد و متروی تهران اطلاعیه دادند که نوع خدمات ارایه شده در صبح پنجشنبه همچون مراسم نمازجمعه است، ابتدا کمی شک برانگیز بود که مگر قرار است فوج فوج جمعیت برای وداع با فقیه و بصیر دانشگاه امام صادق علیه السلام به دانشگاه تهران بیایند.
اما صبح همه چیز مشخص شد. درست وقتی که از چندصد متر مانده به تابلوهای ایست-بازرسی پلیس در خیابان انقلاب تقریبا مسیر حرکت قریب به اتفاق مردم همه به یک سو بود؛ دانشگاه تهران.
دوستداران و علاقمندان اسوه صبر و استقامت فقط از مقامات و شخصیت ها نبودند. پیرمرد، پیرزن، دانشجو، دانش آموز، کاسب، کارمند و همه و همه را شامل می شد.
مقامات و شخصیت هایی هم که به میدان آمده بودند، همه از یک جنس نبودند. این را می شد از کسانیکه هنگام نماز درست پشت سر حضرت آقا ایستاده بودند، فهمید.
درواقع وقتی خودرو شاسی بلند محمود احمدی نژاد را دیدم که راننده اش با چه سختی قصد دارد رییس جمهوری پیشین به همراه همسرش را به محل برگزاری نماز برساند یا وقتی که عبداله جاسبی رییس سابق دانشگاه آزاد عطای خودرواش را به لقایش بخشید و پیاده خود را به دانشگاه تهران رساند، معلوم بود که این پیر انقلاب شخصیتی است دیگر.
حتی مسوولان حفاظتی که وظیفه بخش های مختلف این مراسم را به عهده داشتند نیز هنگام مواجه با این جمعیت جا خورده بودند. رضا که مسوولیت دریافت گوشی های تلفن همراه و وسایل اضافه را در کنار دراصلی دانشگاه برعهده داشت با ابراز تعجب از حضور مردم گفت: تعداد شماره هایی که در هر مراسم اینچنینی برای دریافت کیف، تلفن همراه و وسایل اضافه مردم آماده می شود معمولا با تمهیدات قبلی بیشتر از برآوردها تامین می شود اما امروز درست نیم ساعت مانده به شروع مراسم دیگر هیچ شماره ای برایمان نمانده تا نسبت به دریافت وسایل، تحویل مراجعه کنندگان شود.
بنابراین بعد از مدتی که صف تشکیل شده برای تحویل وسایل اضافه، به درازای چندصد متر رسید برای اینکه مردم از نماز جا نمانند تصمیم گرفته شد تا باقی مردم به سمت داخل دانشگاه هدایت شوند تا اگر نمی توانند از داخل صحن اصلی نماز بخوانند لااقل این امکان را داشته باشند تا از خیابان های اطراف صحن اصلی در داخل دانشگاه به امام خود اقتدا کنند.
مراسم آغاز شده بود و مداحی آن برعهده میثم مطیعی از دانش‌آموختگان دانشگاه امام صادق بود، که آیت‌الله مهدوِی‌کنی را «پدر پیر دانشگاه» نامید.
بعد از قرائت قرآن و همه عزاداری ها، حضرت آیت الله خامنه ای رهبر شیعیان جهان نماز را اقامه کردند و جمعیت حاضر به رهبر بزرگ مرتبه خود اقتدا کردند. شاید کم حافظه باشم اما به نظرم رسید که دیدن مقام معظم رهبری در محراب و حضور تقریبا تمامی شخصیت های نظام پشت سر ایشان که با حضور گسترده مردم همراه باشد، جز در نماز عید فطر و چند برنامه انگشت شمار دیگر تکرار نشده بود.
بعد از آن با هماهنگی های ایجاد شده خودرو حامل پیکر پاک مجاهد نستوه و مبارز انقلاب از یکی از درهای دانشگاه خارج شد و خود را با سختی از میان خیل عظیم مشتاقان و علاقمندان عزیز از دست رفته به خیابان انقلاب رساند و حرکت خود را هرچند مورچه وار ولی مستمر پی گرفت به سوی خیابان حافظ.
یکی دعا می کرد، دیگری گریه می کرد، پیرمردی کمی آنطرف طرف می گفت:
«آیت الله مهدوی واقعا با انصاف بود». گروه هایی هم خودجوش دور هم جمع شده بودند و به
سینه می زدند و عزاداری می کردند.
عکاسان زیادی از رسانه های مختلف هر یک سعی داشتند تا با بالارفتن از نرده های خط «بی آر تی» و یا مستقر شدن در پشت بام ساختمان های مشرف به خیابان انقلاب بهترین صحنه ها را از خیل عظیم جمعیت را ثبت و سپس در رسانه خود منتشر کنند. عکسهای زیادی هم منتشر شد تا تاریخ مستند ضبط شود.
از چهارراه ولیعصر که گذر کردیم با خود فکر می کردم که زمانی زیادی مسیر پل کالج تا دانشگاه مسیر هر روزه ام بوده اما حتی یک روز هم نشد که بی تاکسی یا اتوبوس آنرا طی کنم. چراکه مسیر برایم آنقدر طولانی و خسته کننده می نمود که توان فکر کردنش را هم پیدا نمی کردند. اما اینبار وضع فرق می کرد. حتی نفهمیدم که کی به خیابان حافظ رسیدیم و جمعیت برای رساندن خود به حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) در حال سوار شدند بر اتوبوس های از پیش تعیین شده هستند.
اضافه شدن جمعیت در مسیر، خیل عزاداران را به حدی رسانده بود که تقریبا تمامی خیابان های اطراف تحت تاثیر مراسم تشییع قرار گرفته و آدم ها همه جا را پر کرده بودند.
به راستی این علاقه، این انرژی، این استقبال و این همه مطالب و عکسهایی که در این چند روز در رسانه ها منتشر شده است می تواند علتی جز عشق داشته باشد؟
یک جمله از این حرف های گفته شده و زده شده در ذهنم بیشتر سنگینی می کند وقتی دکتر غفوری فرد که سیاستمداریست کهنه کار گفت: بعید است به این زودی جانشینی برای آیت الله مهدوی کنی پیدا شود.
سردبیر
