گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) – احسان هوشمند *: مواضع ترکیه در برابر داعش، در حال تبدیل شدن این موضوع به یکی از چالش های اصلی سیاست خارجی این کشور است.
بحران سوریه و عراق موجب شد تا ترکیه با اتخاذ سیاست های ناپخته و متفاوت با سیاست های چنددهه ای این کشور، راه را برای فعالیت گروه های تکفیری و سلفی در منطقه هموار کند و به این ترتیب امیدوار باشد از این راه، احتمال سقوط نظام حاکم بر سوریه افزایش می یابد. همچنین سیاست های ترکیه در رابطه با دولت عراق و نیز بی اعتنایی این دولت در برابر هجوم داعش به اقلیم کردستان عراق نشان داد که جریان های سلفی و داعش در سیاست خارجی ترکیه نقش بااهمیتی یافته اند.
این وضعیت موجب شده تا جامعه جهانی و نیز متحدان ترکیه و به ویژه ناتو و کشورهای غربی فشار زیادی بر ترکیه وارد کنند. در هفته های گذشته و به دنبال تشدید حملات داعش به منطقه کوبانی (عین العرب) در سوریه و بی اعتنایی ترکیه به این موضوع نیز بر بار سنگین فشار ها بر ترکیه افزوده است.
بازتاب گسترده وضعیت کوبانی و نیز نظاره گری صرف دولت ترکیه به این اتفاقات آن هم در چندصدمتری نوار مرزی ترکیه، موج انتقادات بیشتری را علیه سیاست های ترکیه در منطقه و جهان برانگیخته است.
بی گمان این وضعیت موجب شد تا با وجود تلاش ترکیه برای کسب کرسی نمایندگی غیردایم در شورای امنیت در هفته های گذشته با شکست روبه رو شود. آنگونه که مقامات ترکیه ای اذعان کرده اند در لابی گری ها و رایزنی های پیش از رای گیری، آنها توانسته بودند موافقت 140 کشور را برای این منظور کسب کنند اما نتایج رای گیری، شکست سنگین تلاش های ترکیه را به تصویر کشید. تغییر لحن سیاستمداران بلندپایه آمریکایی درباره مواضع ترکیه نیز یکی دیگر از پیامدهای شرایط تازه برای ترکیه است.
ترکیه در ماه های گذشته بر آن بود تا رودررویی با داعش را مشروط بر ایجاد منطقه امن هوایی در درون سوریه و در کنار مرزهای سوریه، تلاش بیشتر جامعه جهانی برای سرنگونی دولت بشار اسد و مقابله با تهدیدهای ناشی از حضور متحد اقماری «پ ک ک» در سوریه یعنی حزب اتحادیه دموکراتیک کند؛ تلاشی که چندان قرین موفقیت نبود.
اینک ترکیه در تلاش است تا از اهرم دیگری برای اثر گذاری بر معادلات سوریه استفاده کند و با اجازه به گذر نیروهای پیشمرگه اقلیم کردستان عراق برای همراهی با نیروهای کرد محلی در کوبانی به دنبال آن است تا شاید از این رهگذر بر سیطره بی چون وچرای حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان سوریه به رهبری «صالح مسلم» در کنار مرزهای خویش پایان دهد.
این سیاست جدید ترکیه البته می تواند پیامد های پیش بینی شده و پیش بینی نشده دیگری به دنبال داشته باشد.
در شرایط بغرنج و پیچیده سوریه، یکی از مسیرهای کم هزینه و اثر گذار برای ترکیه، تغییر جهت سیاست های این کشور به سمت گفت وگوهای منطقه ای است. شرایط مخاطره انگیز کشورهای همسایه ترکیه یعنی سوریه و عراق، پیامدهایی برای امنیت داخلی ترکیه دارد.
حالا این وضعیت ایجاب می کند تا این کشور در روش های سه سال گذشته خود در منطقه تجدیدنظر کند و به سیاست های سنجیده گذشته مبنی بر پرهیز از مداخلات سیاسی در مسایل داخلی دیگر کشورها بازگردد.
آغاز رایزنی با کشورهای اثر گذار منطقه ای همچون ایران و تلاش برای یافتن راه حل های منطقه ای، کلید حل مشکلات بغرنجی است که سیاست خارجی ترکیه در این روزها با آن مواجه است.
استمرار روندهای سه سال گذشته هم می تواند تروریسم سلفی را به درون مرزهای ترکیه بکشاند هم این توان را دارد که تلاش های ترکیه برای حل وفصل مشکلات مناطق کردنشین این کشور را با شکست روبه رو کند.
تجارب گذشته نشان می دهد موثرترین روش برای مهار تروریسم مهارگسیخته، روی آوری به گفت وگوها و توافقات منطقه ای است؛ واقعیتی که در سال های گذشته از سوی دولت «آک پارتی» جدی گرفته نشده است.
*پژوهشگر مسایل اقوام
منبع: شرق
بحران سوریه و عراق موجب شد تا ترکیه با اتخاذ سیاست های ناپخته و متفاوت با سیاست های چنددهه ای این کشور، راه را برای فعالیت گروه های تکفیری و سلفی در منطقه هموار کند و به این ترتیب امیدوار باشد از این راه، احتمال سقوط نظام حاکم بر سوریه افزایش می یابد. همچنین سیاست های ترکیه در رابطه با دولت عراق و نیز بی اعتنایی این دولت در برابر هجوم داعش به اقلیم کردستان عراق نشان داد که جریان های سلفی و داعش در سیاست خارجی ترکیه نقش بااهمیتی یافته اند.
این وضعیت موجب شده تا جامعه جهانی و نیز متحدان ترکیه و به ویژه ناتو و کشورهای غربی فشار زیادی بر ترکیه وارد کنند. در هفته های گذشته و به دنبال تشدید حملات داعش به منطقه کوبانی (عین العرب) در سوریه و بی اعتنایی ترکیه به این موضوع نیز بر بار سنگین فشار ها بر ترکیه افزوده است.
بازتاب گسترده وضعیت کوبانی و نیز نظاره گری صرف دولت ترکیه به این اتفاقات آن هم در چندصدمتری نوار مرزی ترکیه، موج انتقادات بیشتری را علیه سیاست های ترکیه در منطقه و جهان برانگیخته است.
بی گمان این وضعیت موجب شد تا با وجود تلاش ترکیه برای کسب کرسی نمایندگی غیردایم در شورای امنیت در هفته های گذشته با شکست روبه رو شود. آنگونه که مقامات ترکیه ای اذعان کرده اند در لابی گری ها و رایزنی های پیش از رای گیری، آنها توانسته بودند موافقت 140 کشور را برای این منظور کسب کنند اما نتایج رای گیری، شکست سنگین تلاش های ترکیه را به تصویر کشید. تغییر لحن سیاستمداران بلندپایه آمریکایی درباره مواضع ترکیه نیز یکی دیگر از پیامدهای شرایط تازه برای ترکیه است.
ترکیه در ماه های گذشته بر آن بود تا رودررویی با داعش را مشروط بر ایجاد منطقه امن هوایی در درون سوریه و در کنار مرزهای سوریه، تلاش بیشتر جامعه جهانی برای سرنگونی دولت بشار اسد و مقابله با تهدیدهای ناشی از حضور متحد اقماری «پ ک ک» در سوریه یعنی حزب اتحادیه دموکراتیک کند؛ تلاشی که چندان قرین موفقیت نبود.
اینک ترکیه در تلاش است تا از اهرم دیگری برای اثر گذاری بر معادلات سوریه استفاده کند و با اجازه به گذر نیروهای پیشمرگه اقلیم کردستان عراق برای همراهی با نیروهای کرد محلی در کوبانی به دنبال آن است تا شاید از این رهگذر بر سیطره بی چون وچرای حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان سوریه به رهبری «صالح مسلم» در کنار مرزهای خویش پایان دهد.
این سیاست جدید ترکیه البته می تواند پیامد های پیش بینی شده و پیش بینی نشده دیگری به دنبال داشته باشد.
در شرایط بغرنج و پیچیده سوریه، یکی از مسیرهای کم هزینه و اثر گذار برای ترکیه، تغییر جهت سیاست های این کشور به سمت گفت وگوهای منطقه ای است. شرایط مخاطره انگیز کشورهای همسایه ترکیه یعنی سوریه و عراق، پیامدهایی برای امنیت داخلی ترکیه دارد.
حالا این وضعیت ایجاب می کند تا این کشور در روش های سه سال گذشته خود در منطقه تجدیدنظر کند و به سیاست های سنجیده گذشته مبنی بر پرهیز از مداخلات سیاسی در مسایل داخلی دیگر کشورها بازگردد.
آغاز رایزنی با کشورهای اثر گذار منطقه ای همچون ایران و تلاش برای یافتن راه حل های منطقه ای، کلید حل مشکلات بغرنجی است که سیاست خارجی ترکیه در این روزها با آن مواجه است.
استمرار روندهای سه سال گذشته هم می تواند تروریسم سلفی را به درون مرزهای ترکیه بکشاند هم این توان را دارد که تلاش های ترکیه برای حل وفصل مشکلات مناطق کردنشین این کشور را با شکست روبه رو کند.
تجارب گذشته نشان می دهد موثرترین روش برای مهار تروریسم مهارگسیخته، روی آوری به گفت وگوها و توافقات منطقه ای است؛ واقعیتی که در سال های گذشته از سوی دولت «آک پارتی» جدی گرفته نشده است.
*پژوهشگر مسایل اقوام
منبع: شرق