دبیر اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک در کشور:
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به تولید تنها یک پنجم نیاز کشور به کت و شلوار، گفت: متاسفانه از دو دهه گذشته سیل واردات کالاهای قاچاق پوشاک به بازار بزرگ ایران افزایش یافته است و تولیدکنندگان داخلی نیز به واسطه هزینه سربار تولید قادر به رقابت با آنها نیستند.
به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا، محمد یکتا دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه درحال حاضر نزدیک به 6 هزار واحد نساجی در کشور مشغول فعالیت هستند، در گفت و گو با تسنیم اظهارداشت: صنعت نساجی هم اکنون یک بازار 20 هزار میلیارد تومانی را به خود اختصاص داده است. اما نکته اساسی اینجاست که بخش عمده ای از این بازار به ویژه بخش پوشاک در اختیار محصولات خارجی قرار دارد.تولیدکنندگان پوشاک داخلی توان رقابت با واردات پوشاک قاچاق را ندارند
وی با بیان اینکه محصولاتی که به صورت قاچاق و بدون پرداخت تعرفه گمرکی وارد کشور می‌شوند آسیب‌های جدی را به صنعت نساجی کشور وارد کرده‌اند، افزود: متاسفانه از دو دهه گذشته سیل واردات کالاهای قاچاق پوشاک به بازار بزرگ ایران افزایش یافته است و تولیدکنندگان داخلی نیز به واسطه هزینه سربار تولید قادر به رقابت با آنها نیستند.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه در حال حاضر تولیدکنندگان باید حق بیمه، مالیات تکلیفی، مالیات بر ارزش افزوده و عوارض شهرداری را پرداخت کنند، گفت: تمام این موارد در کنار بهره های بانکی امکان فعالیت را از واحدها گرفته است.
یکتا با اعلام این مطلب که در دو سال اخیر با کاهش قیمت نفت بودجه های جاری کشور کاهش و رکود بی سابقه‌ای در کشور حاکم شد، اظهارداشت: در حالت رکود تولید کننده نمی‌تواند سه شیفت کار کند زیرا تقاضا در بازار کاهش یافته و بیشتر درآمد مردم صرف تأمین مواد غذایی و سایر موارد میشود.
فقط 2 کارخانه تولید زیپ در کشور داریم
وی با بیان اینکه این موارد باعث شده تا نتوانیم در بازار کشور با محصولات خارجی رقابت کنیم، گفت: پوشاک و محصولات نساجی کالاهای مدی بوده و تنوع در آنها بسیار زیاد است. حال تولیدکننده برای تولید کالاهای متنوع نیازمند مواد اولیه متنوع است که نبود آنها در کشور معضلاتی را برای تولیدکنندگان به وجود می‌آورد. در اینجا بد نیست این نکته را بیان کنم که در حال حاضر ما فقط دو کارخانه تولید زیپ در کشور داریم؛ این کالا مصرف زیادی در انواع محصولات نساجی دارد که به دلیل کمبود با حجم زیادی وارد کشور میشود.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه زمانی که یک صنعت با مشکلاتی روبه رو می شود سایر صنایع وابسته به خود را هم درگیر می‌کند، اظهارداشت: در مجموع مواد اولیه گران و هزینه های تولید باعث شده تا نتوانیم در بخش کالاهای متوسط پوشاک با تولیدات خارجی رقابت کنیم اما در بخش کالاهای با کیفیت و فاخر در جایگاه مناسبی برای رقابت با محصولات خارجی هستیم.
توانایی تولید یک پنجم 2.5 میلیون دست کت شلوار مورد نیاز کشور در سال
وی در ادامه صحبت‌های خود به نکاتی در مورد مشکلات برندسازی محصولات پوشاکی در ایران پرداخت و گفت: اگر برندی در بازار وجود دارد مربوط به 25 سال پیش است به نحوی که ظرف 10 سال اخیر به اندازه انگشتان دست برند سازی در کشوراتفاق افتاده است. به عنوان نمونه ما سالانه حدود 2.5 تا سه میلیون دست کت و شلوار نیاز داریم در حالی که در داخل کشور در بهترین حالت 500 هزار دست هم نمی‌توانیم تولید کنیم؛ این امر نشان از آن دارد که در بخش نساجی جذب سرمایه گذاری مناسبی صورت نگرفته است.
یکتا یکی از دلایل اصلی عدم جذب سرمایه گذاری خارجی در بخش نساجی را افزایش حجم واردات دانست و افزود: زمانی که یک محصول از چین یا ترکیه وارد کشور میشود نه تنها حقوق گمرکی پرداخت نمی‌کند بلکه از طرف کشور متبوع خود شامل معافیت هایی بابت صادرات هم می‌گردد که این امر باعث میشود تا قیمت تمام شده کالاها برای این کشورها ارزان تمام شود؛ اما در ایران وضع به گونه‌ای دیگر اس
وی اضافه کرد: اگر توجه بیشتری به صنعت نساجی صورت می‌گرفت به طور حتم هم اکنون 100 برند مطرح در کشور وجود داشت اما بی مهری ها به این صنعت مانع توسعه و برند سازی شده است.
در ایران مغازه دارها هم وارد کننده هستند
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه حدود 3 تا الی 5 درصد بازار پوشاک ایران در اختیار برندها و مابقی در اختیار اجناس وارداتی قرار دارد، اظهارداشت: در ایران هر مغازه‌دار خود یک واردکننده است در حالی که چنین سیستم وارداتی در هیچ کجای دنیا دیده نمی شود. در این شرایط تولیدکنندگان زیر پله‌ای هم با فعالیت‌های خود اطمینان به محصول داخلی را ابهاماتی روبه رو ساخته‌اند.
وی در ادامه گفت: در ایران شاید بیشتر از 100 واحد تولیدی خوب در بخش پوشاک وجود نداشته باشد ولی 20 تا 30 هزار واحد زیر پله ای در کشور فعالیت می‌کنند که به هیچ تعهدی پایبند نیستندو فقط منافع خود را دنبال می‌کنند. حتی متأسفانه باید بگویم بسیاری محصولاتی که در مغازه ها به نام برند خارجی فروخته میشود ساخت داخل هستند.
یکتا تصریح کرد: در حوزه پوشاک به غیر از دو یا سه برند شناخته شده اصلاً هیچ برندی نمایندگی در ایران ندارد. در حالی که با مشاهده بازار حدود 90 نمایندگی «زارا» در نقاط مختلف کشور دیده می شود.
البته این عضو فعال در صنعت نساجی با انتقاد از اینکه سازمان تعزیرت اصلاً به مغازه هایی که پوشاک خارجی عرضه می کنند نظارت کافی ندارد، گفت: بزرگترین مانع برند سازی محصولات پوشاکی در کشور نهادهای نظارتی هستند که با اقدامات خود مشکلاتی را برای تولیدکنندگان به وجود می آوردند.
برای جلوگیری از قاچاق پوشاک نیازی به بستن مرز نیست
وی با اشاره به اینکه مسوولان در درجه نخست باید تدبیری را برای تولیدکنندگان داخلی که درگیر قاچاق هستند اتخاذ کنند، گفت: واردات قاچاق باید سازماندهی شود البته نیازی به بسته شدن مرزها نیست بلکه می‌توان با ثبت اطلاعات هر پوشاک وارداتی به کشور از طریق تولیدکنندگان آنها در گمرکات نظارت لازم را مدیریت حجم واردات پوشاک انجام داد.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با این اعتقاد که در این صورت بازرسین سازمان حمایت از مصرف کنندگان به راحتی می‌توانند کنترل های لازم را برای مدیریت کالاهای قاچاق در کشور انجام دهند، اضافه کرد: سازماندهی واردات یک قدم مهم برای تقویت رقابت تولیدکنندگان داخلی است، البته خوشبختانه وزارت صنعت، معدن و تجارت متوجه این موضوع شده و طی جلساتی با فعالان صنعت نساجی و گمرکات در صدد مدیریت ورود کالاها و جلوگیری از ورود کالاهای قاچاق به کشور شده است.
یکتا در ادامه صحبت‌های خود قوانین و مقررات دست و پا گیر را دیگر مشکل تولیدکنندگان بخش نساجی دانست و افزود: در حال حاضر وزارت صنعت عامل رشد صنعت نساجی را توسعه بخش پوشاک می‌داند، البته به اعتقاد بنده تا 5 و 6 ماه آینده اتفاقات خوبی در بعد کاهش واردت و افزایش سرمایه گذاری در صنعت نساجی کشور اتفاق خواهد افتاد.
واردات 2 میلیون پوشاک قاچاق در شش ماهه نخست سال
یکتا با تأکید براینکه اگر معضل قاچاق محصولات نساجی برطرف شود تحول اساسی در صنایع وابسته به این صنعت در تمام بخش ها ایجاد خواهد شد به ارایه آماری در خصوص قاچاق محصولات نساجی به کشور پرداخت و گفت: واردات کل محصولات نساجی به جزء ماشین آلات در 6 ماهه نخست امسال 675 میلیون دلار گزارش شده که ازاین رقم حدود 2 میلیون دلار پوشاک بوده است.
وی اضافه کرد: عمده اقلام وارداتی ما الیاف، نخ ، پارچه و پنبه است به صورت کلی 80 تا 90 درصد واردات این بخش به مواد اولیه اختصاص داشته است.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه نکته اساسی این آمار رشد 74 درصدی واردات رسمی پوشاک در 6 ماهه نخست امسال نسبت به مدت مشابهه سال گذشته است، تصریح کرد: البته کل واردات نساجی در 6 ماهه نخست امسال نسبت به مدت مشابهه 8 درصد افزایش را نشان می‌دهد.حال با اضافه واردات ماشین آلات به این آمار کل واردات نساجی حدود یک میلیارد دلار است که 43 درصد رشد را نسبت به مدت مشابه نشان می دهد.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه رشد 87 درصدی حجم واردات ماشین آلات در 6 ماهه نخست امسال سال نشان از آن دارد که ما همیشه به دنبال بازسازی و نوسازی ماشین آلات در بخش نساجی بوده ایم، اظهارداشت: بنده قبول ندارم که صنعت نساجی یک صنعت فرسوده است بلکه در حد توان مشغول بروز رسانی ماشین آلات هستیم وگرنه از بازار رقابت عقب خواهیم افتاد.
وی با بیان اینکه در حال حاضر عمده مشکلات بخش نساجی در خارج از واحدهای تولیدی قرار دارد، اظهارداشت: تقریباً در ساخت ماشین آلات نساجی صفر هستیم اما حرکت هایی در این زمینه آغاز شده است. البته به واسطه آنکه مشتری در ماشین سازی کشور وجود نداشته رشدی هم در این بخش اتفاق نیفتاده است.
وی با اشاره به اینکه بین 600 تا 700 میلیون دلار صادارت در این بخش انجام می شود، گفت: با ظرفیت نصب شده می توان به ظرفیت 2 تا 3 میلیارد دلار در سال هم رسید. اما روابط صادراتی به مسایل سیاسی مرتبط است در حال حاضر بیش از 80 درصد مراوات تجاری ما فقط با 6 کشور انجام میشود.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران اضافه کرد: البته نکته اساسی اینجاست که ما هنوز در بخش پوشاک نتوانسته ایم بازار داخل را اشباح کنیم چه برسد به آنکه در حوزه صادرات حرفی برای گفتن داشته باشیم. در مجموع اگر بتوانیم بازار داخل را تامین کنیم از خروج ارز جلوگیری خواهیم کرد.
وی با اشاره به اینکه تقریباً در 4 سال گذشته هیچ گونه حمایتی از صادرکنندگان بخش نساجی نشده است، گفت: در چند سال اخیر جایزه صادراتی در نظر گرفته شده بود که در نهایت از 20 درصد به 2 درصد رسید و هیچ سودی برای صادرکنندگان نداشت.
به اعتقاد یکتا حمایت از صادرات فقط جایزه صادراتی نیست زیرا در بسیاری از کشورها قرارداهای ترجیحی هم برای تسهیل صادرات منعقد میشود. به عنوان نمونه ترکیه و چین با وضع چنین مقرراتی مشوق های مؤثری را برای توسعه صادارت پوشاک انجام داده‌اند به نحوی که کل صادرات نساجی ترکیه 25 میلیارد دلار است که این رقم از صادرات کالاهای صنعتی غیر نفتی ایران هم بیشتر است.
در چندسال اخیر صادرات توانایی انتقال ارز به کشور را نداشتند
وی با اشاره اینکه تا سال گذشته از صادرکنندگان مالیات هم دریافت می‌شد، گفت:صادرکنندگان در 4 سال گذشته باید ارز حاصل از صادارت خود را هم به دولت ارایه می‌کردند در حالی که خود صادرکننده اصلاً قادر به انتقال ارز خود به کشور نبود.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران ضمن بیان این مطلب که باید تفکر حمایت از تولید و صادرات در کشور نهادینه شود، افزود: وزارت صنعت خوشبختانه با حذف بخش نامه های زائد فضای امنی را برای سرمایه گذار خارجی در این بخش به وجود آورده است که این امر برای صنعتگر داخلی و جذب سرمایه گذاری خارجی بسیار مفید است.
وی با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر با وجود شعارهای اقتصادی مقام رهبری اقدام مؤثری برای حل مشکلات تولید کنندگان کشور انجام نشده است، اضافه کرد: البته تجربه ثابت کرده که در ظرف مدت کوتاه مشکلات اقتصادی کشور برطرف نمی‌شود اما توقع ما این است که لااقل اقدامات ابتدایی در این رابطه انجام شود.
درد ما درد پول نیست قوانین و مقررات را اصلاح کنید
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در ادامه صحبت های خود ارایه یارانه به صنعت را امری اشتباه دانست و گفت: یارانه باید به صورت هدفمند به تولیدکنندگان اختصاص پیدا کند به این صورت که تسهیلاتی در گمرک ، دارایی و بیمه به تولیدکننده ارایه شود.
وی با اعلام اینکه درد ما درد پول نیست بلکه قوانین ومقررات زائد است، افزود: حمایت بی اساس از هیچ صنعتی پذیرفته شده نیست زیرا آن صنعت به هیچ عنوان ترقی نخواهد کرد. حمایت ها باید بیشتر شامل بخش‌های مزیت دار شود تا نتایج مناسبی به دنبال داشته باشد.
یکتا با تأکید براینکه صنعت پوشاک در 10 سال گذشته نادیده گرفته شده و سرمایه گذاری جدیدی در این بخش انجام نشده است، اظهارداشت: به اعتقاد بنده 10 کارخانه تولیدی در شأن این صنعت نیست و باید با اصلاح قوانین ومقراران و رفع مشکلات فضای کسب و کار شرایط امنی را برای فعالیت تولیدکنندگان به وجود آورد.
