عضو پیشین تیم مذاکره کننده هسته ای ایران سیاست های دولت ترکیه در قبال تحولات منطقه را شنا خلاف جهت آب، خواند.
به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) سیدحسین موسویان، از اعضای سابق تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان در تازه ترین مقاله خود در روزنامه گلف نیوز می نویسد: در حالی که اشکال مختلف تروریسم به شکلی بی سابقه جهان را نگران کرده، ترکیه در حال شنا کردن بر خلاف جهت است. این کشور به رغم عضویت در ناتو، شدیدا همکاری و مشارکت چندجانبه با ایالات متحده آمریکا، کشورهای عربی، ایران، روسیه و سوریه را رد می کند. هر چند این کشورها در این مسیر متحد نیستند، اما تلاش می کنند تا به شکلی جمعی داعش و گروههای تروریستی را ساقط کنند.به نوشته خبرآنلاین، موسویان، در ادامه مقاله این پرسش را مطرح می کند: «چه عاملی سبب می شود تا ترکیه اینگونه یکجانبه عمل کند و خود را از تلاشهای جهانی و جمعی منزوی کند؟»
این عضو پیشین تیم هسته ای ایران در ادامه می نویسد: رجب طیب اردوغان، رییس جمهوری ترکیه و احمد داود اوغلو، نخست وزیر، مشاور دیرینه و معمار سیاست خارجی ترکیه نوعثمانی، داعش را ابزاری برای سرنگونی دولت بشار اسد می بیند. آنها امید دارند در سوریه دولتی سنی و طرفدار ترکیه روی کار بیاید تا در گام اول زمینه برای تأسیس امپراطوری جدید سنی مهیا شود.
اردوغان در سال 2002 در اظهارنظری پیرامون حمایتش از جهادگران گفت: حزب عدالت و توسعه، حزبی است که روحیه سلجوقیان و ریشه عثمانی دارد. اردوغان نیز همان اندیشه و روحیات و همان احساس را نسبت به اخوان المسلمین دارد. او حامی فکری و مذهبی محمد مرسی، رییس جمهور مصری بوده و هست که اخوانی ها را در مصر به قدرت رساند.
موسویان در ادامه می افزاید: یکی دیگر از انگیزه های ترکیه در بهره برداری از داعش اینست که از این گروه برای مقابله با کردهای پ.ک.ک استفاده کند، گروهی که ترکیه سالهاست با آن می جنگد. کردهای پ.ک.ک رابطه نزدیکی با اتحادیه دمکراتیک کردهای سوریه دارند؛ گروهی که شاخه مسلح آن (YPG) در حال نبرد خونین با داعش در شهر کوبانی است. قاعدتا منطقه مستقل کردی در سوریه که توسط شاخه ای از کردهای کردهای پ.ک.ک اداره شود، برای ترکیه تهدید است.
علوی ها (The Alevis) - که غالبا ترک نژاد هستند - بزرگترین گروه اقلیت ترکیه هستند که جمعیت شان در این کشور نزدیک به 15 تا 20 میلیون برآورد شده است. اما علوی ها (The Alawites) که معمولا با علوی های ترکیه اشتباه گرفته می شوند، یکی از نژادهای عربی هستند که رابطه نزدیکی با علویان سوریه دارد. جمعیت آنها کمتر از یک میلیون نفر در ترکیه است و بیشتر در استان هاتای، در جنوب ترکیه و در مرز با سوریه ساکن هستند. هر دو اقلیت مخالف سیاست های آ.ک.پ (حزب عدالت و توسعه) بوده و از حامیان بشار اسد هستند. لذا تا زمانی که اسد در قدرت اسد، احتمال سر ریز شدن تنش ها و جنگ های قومیتی در داخل ترکیه وجود خواهد داشت.
انرژی، عامل دیگری در بسیاری از منازعات جهانی است و در بحران سوریه نیز نقش اساسی ایفا می کند. اتحادیه اروپا نیازمند تنوع بخشیدن به شرکا و تامین کنندگان انرژی خود (به خصوص با توجه به بحران اوکراین) است. اروپا نگران وابستگی بیش از اندازه به گاز روسیه است و تلاش می کند راه های جدیدی برای کاهش این وابستگی بیابد. با توجه به نقش ژئوپولیتیکی ترکیه - که در میان بزرگترین تولیدکنندگان انرژی و بازار اروپا واقع شده است - ترکیه می تواند نقش حیاتی را در امنیت انرژی اروپا ایفا کند.
سقوط بشار اسد می تواند پایانی بر پروژه گازی ایران-عراق- سوریه باشد که از میدان پارس جنوبی و میدان دام «Dome» و از طریق پیمودن ایران، عراق و روسیه و لبنان به سمت اروپا حرکت خواهد کرد. این مساله میت واند موقعیت فوق العاده برای ترکیه باشد و این کشور را به تامین کننده اصلی و هاب انرژی اروپا تبدیل کند.
