استاد جامعه شناسی پژوهشگاه علوم انسانی با اشاره به برگزاری جلسات گفت وگوی دینی، این امر را یكی از ضروریات عصر امروز دانست.
به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) عماد افروغ در حاشيه نهمين دور از گفت‌وگوهای دينی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با كليسای واتيكان گفت: گفت‌وگوی دينی مكانيزمی است كه از طريق آن تكامل فرهنگی و تعميق روابط بين فرهنگ‌ها، ممكن خواهد بود.
به نوشته مهر، عماد افروغ با بیان اینكه توجه به منطق گفت‌وگو یكی از راهكارهای سازنده در برقراری صلح جهانی است، گفت: برقراری تعامل دو سویه همواره ابزاری قدرتمند برای مفاهمه و رسیدن به اصول مورد توافق بوده و در این میان می‌توان از گفت‌وگو به عنوان بستری برای بحث و مناظره در مورد تفاوت‌ها نهایت بهره‌برداری را كرد و محورهای اختلاف را با كمترین هزینه و وقت كنار گذاشت.
وی با تاكید بر لزوم برپایی گفت‌وگوی دینی اظهار داشت: این جلسات مشترك دینی كه با نیت فهم نقاط اشتراك و توجه بیشتر به آنها برگزار می‌شود، هیچ تردیدی نیست كه یكی از ضروریات عصر امروز بوده و راه‌گشای بسیاری از مشكلات به ظاهر حل‌ناشدنی خواهد بود.
افروغ در رابطه با چگونگی تعمیق روابط بین فرهنگ‌ها خاطر نشان كرد: گفت‌وگوی دینی مكانیزمی است كه از طریق آن تكامل فرهنگی و تعمیق روابط بین فرهنگ‌ها، ممكن خواهد بود.
نماینده پیشین مجلس، به برجسته‌سازی نمادها در دنیای روشنگری اشاره كرد و افزود: در عصر حاضر كه به دنیای روشنگری شهرت یافته، شاهد انواع نمایش‌ها و اظهار تضادهای متعدد فكری هستیم.
وی ادامه داد: در این زمینه هانتیتگتون در مقاله معروف خود موسوم به نبرد تمدن‌ها، با شناخت كافی از مسیحیت و فرهنگ لیبرال ضمن نادیده گرفتن مبنایی‌ترین پایه وحدت یعنی یكتاپرستی می‌كوشد تا بر طبل اختلاف و تفرقه كوبیده و تمدن‌ها را به جان هم بیندازد كه در نهایت نتیجه این امر، فراهم شدن بستری برای مانور نظام سرمایه‌داری می‌شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینكه هانتینگتون جهت آشتی ناپذیری‌های دینی و نبرد تمدّنی مقدمه چینی می‌كند، گفت: با وجود رویكردی كه هانتینگتون دارد، اما باید گفت كه وی بنیاد مستحكمی نداشته و لذا لازم است تا این گونه گفت‌وگوهای دینی برگزار شده تا نسبت به یكدیگر شناخت كامل حاصل گردد.
وی در خصوص مواضع برخی از رهبران دینی نسبت به موضوعات اجتماعی و رفتارهای خشونت آمیز و افراط‌گرایانه گفت: با توجه به برپایی نهمین دور گفت و گوی دینی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با شورای پاپی گفت‌وگوی ادیان واتیكان، امید است به یك جمع بندی قطعی دست یافته و در این خصوص یك موضع‌گیری عملی گرفته شود.
افروغ ادامه داد: بر این اساس، خوب است آموخته‌ها را وارد عمل كرده و از همه مهم‌تر نسبت به نجات بشر توجه ویژه داشته و حتی در نشست‌های مقطعی نیز به دنبال آن باشیم كه یك موضع گیری عملی داشته باشیم.
این استاد دانشگاه افزود: گفت‌وگوی فرهنگی و به ویژه تعامل بین ادیان به دلیل مبانی و اصول مشترك امری ضروری و مستحكم به لحاظ مبنایی است، از این رو بیش از پیش نیازمند شناخت تفاو ت‌ها بوده و تأكید بر مشتركات یكدیگر داریم.
وی در خصوص میزان مطالبات عمومی جهت انتشار كتاب و مجلات مربوط به گفت و گوی دینی، گفت: لازم است تا به لحاظ متنی شاهد عمق بیشتر در این نشست‌ها باشیم و گردآوری مباحث بیان شده در این گفت‌وگوها را، در قالب مكتوباتی پیوسته دنبال كنیم.
افروغ با اذعان این نكته مهم كه استقرار یك صلح پایدار نیاز به نگرشی جهانی داشته و نگرش عام‌گرایی می‌طلبد، گفت: بشر باید احساس سرنوشت مشترك و مسوولیت جهانی در برابر این سرنوشت داشته باشد تا بتواند در مسیر استقرار صلح گام بردارد.
وی در پایان سخنانش یادآور شد: تهیه و صدور بیانیه می‌تواند مقدمه ای برای عمل مشترك میان ادیان باشد، البته ناگفته نماند كه برای مثال فقر و این قبیل مباحث جهانی یكی از مشتركاتی است كه مطلوب است در گفت‌وگوی دینی به آنها پرداخت شود تا در نهایت زمینه‌سازی مناسبی برای همكاری آزادانه و متقابل به وجود آید.
به نوشته مهر، عماد افروغ با بیان اینكه توجه به منطق گفت‌وگو یكی از راهكارهای سازنده در برقراری صلح جهانی است، گفت: برقراری تعامل دو سویه همواره ابزاری قدرتمند برای مفاهمه و رسیدن به اصول مورد توافق بوده و در این میان می‌توان از گفت‌وگو به عنوان بستری برای بحث و مناظره در مورد تفاوت‌ها نهایت بهره‌برداری را كرد و محورهای اختلاف را با كمترین هزینه و وقت كنار گذاشت.
وی با تاكید بر لزوم برپایی گفت‌وگوی دینی اظهار داشت: این جلسات مشترك دینی كه با نیت فهم نقاط اشتراك و توجه بیشتر به آنها برگزار می‌شود، هیچ تردیدی نیست كه یكی از ضروریات عصر امروز بوده و راه‌گشای بسیاری از مشكلات به ظاهر حل‌ناشدنی خواهد بود.
افروغ در رابطه با چگونگی تعمیق روابط بین فرهنگ‌ها خاطر نشان كرد: گفت‌وگوی دینی مكانیزمی است كه از طریق آن تكامل فرهنگی و تعمیق روابط بین فرهنگ‌ها، ممكن خواهد بود.
نماینده پیشین مجلس، به برجسته‌سازی نمادها در دنیای روشنگری اشاره كرد و افزود: در عصر حاضر كه به دنیای روشنگری شهرت یافته، شاهد انواع نمایش‌ها و اظهار تضادهای متعدد فكری هستیم.
وی ادامه داد: در این زمینه هانتیتگتون در مقاله معروف خود موسوم به نبرد تمدن‌ها، با شناخت كافی از مسیحیت و فرهنگ لیبرال ضمن نادیده گرفتن مبنایی‌ترین پایه وحدت یعنی یكتاپرستی می‌كوشد تا بر طبل اختلاف و تفرقه كوبیده و تمدن‌ها را به جان هم بیندازد كه در نهایت نتیجه این امر، فراهم شدن بستری برای مانور نظام سرمایه‌داری می‌شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینكه هانتینگتون جهت آشتی ناپذیری‌های دینی و نبرد تمدّنی مقدمه چینی می‌كند، گفت: با وجود رویكردی كه هانتینگتون دارد، اما باید گفت كه وی بنیاد مستحكمی نداشته و لذا لازم است تا این گونه گفت‌وگوهای دینی برگزار شده تا نسبت به یكدیگر شناخت كامل حاصل گردد.
وی در خصوص مواضع برخی از رهبران دینی نسبت به موضوعات اجتماعی و رفتارهای خشونت آمیز و افراط‌گرایانه گفت: با توجه به برپایی نهمین دور گفت و گوی دینی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با شورای پاپی گفت‌وگوی ادیان واتیكان، امید است به یك جمع بندی قطعی دست یافته و در این خصوص یك موضع‌گیری عملی گرفته شود.
افروغ ادامه داد: بر این اساس، خوب است آموخته‌ها را وارد عمل كرده و از همه مهم‌تر نسبت به نجات بشر توجه ویژه داشته و حتی در نشست‌های مقطعی نیز به دنبال آن باشیم كه یك موضع گیری عملی داشته باشیم.
این استاد دانشگاه افزود: گفت‌وگوی فرهنگی و به ویژه تعامل بین ادیان به دلیل مبانی و اصول مشترك امری ضروری و مستحكم به لحاظ مبنایی است، از این رو بیش از پیش نیازمند شناخت تفاو ت‌ها بوده و تأكید بر مشتركات یكدیگر داریم.
وی در خصوص میزان مطالبات عمومی جهت انتشار كتاب و مجلات مربوط به گفت و گوی دینی، گفت: لازم است تا به لحاظ متنی شاهد عمق بیشتر در این نشست‌ها باشیم و گردآوری مباحث بیان شده در این گفت‌وگوها را، در قالب مكتوباتی پیوسته دنبال كنیم.
افروغ با اذعان این نكته مهم كه استقرار یك صلح پایدار نیاز به نگرشی جهانی داشته و نگرش عام‌گرایی می‌طلبد، گفت: بشر باید احساس سرنوشت مشترك و مسوولیت جهانی در برابر این سرنوشت داشته باشد تا بتواند در مسیر استقرار صلح گام بردارد.
وی در پایان سخنانش یادآور شد: تهیه و صدور بیانیه می‌تواند مقدمه ای برای عمل مشترك میان ادیان باشد، البته ناگفته نماند كه برای مثال فقر و این قبیل مباحث جهانی یكی از مشتركاتی است كه مطلوب است در گفت‌وگوی دینی به آنها پرداخت شود تا در نهایت زمینه‌سازی مناسبی برای همكاری آزادانه و متقابل به وجود آید.
