به مناسبت چهلمین روز درگذشت رییس دانشگاه امام صادق علیه السلام منتشر شد؛
رییس سازمان سینمایی با بیان اینکه هنر مهدوی این بود که این ستبری و پایمردیش همراه بود با دنیایی از ادب، حیا و اخلاق، اقدام به انتشار متن پاسخ رییس دانشگاه امام صادق علیه السلام به یکی از نامه های خود کرد که در آن آمده بود: در خارج حتی‌المقدور محور وحدت نیروهای انقلابی و حزب اللهی باشید و از تفرقه بپرهیزید و نیروها را مجتمع کنید و حتی المقدور قوه جاذبه را بکار گیرید و از دافعه کمتر استفاده کنید.
به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) حجت الله ایوبی، رییس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به مناسبت چهلمین روز وداع با آیت الله مهدوی کنی نامه‌ای از ایشان را در سایت شخصی‌اش، منتشر کرده است.
ایوبی نوشت: «این روزها از آیت‌الله فقید مهدوی کنی بسیار شنیدم. مرد علم؛ سیاست، مبارزه و پایمردی بر اصول و ارزش‌ها. مهدوی کنی صد البته همه این‌ها هست. ورود به عرصه سیاست و اجتماع ناخوادآگاه چهره‌ای سخت و نستوه را می‌طلبد که آیت‌الله فقید چنین بود. اما هنر مهدوی این بود که این ستبری و پایمردیش همراه بود با دنیایی از ادب، حیا و اخلاق. آنها که با او نشستند و برخاستند خوب می‌دانند که چه می‌گویم. درود می‌فرستم بر روان تابناک آیت‌الله حسن مصطفوی که در نخستین کلاس درسش آن‌قدر شیفته‌ام کرد که برای همیشه از دورراهی سخت علوم پزشکی و شاگردی مکتب امام صادق رها شدم. بخت یارم بود و نخستین دانش آموخته دانشگاه بودم که به حکم آیت‌الله، مدیرکل آموزش دانشگاه شدم و پس از آن در سمت‌های مختلف از جمله ریاست دانشکده علوم سیاسی در رکابش بودم.»
وی پس از این توضیح به ماجرای نامه نگاری با ایشان اشاره کرده و نوشته: «در دوران دانشجوی‌ام در خارج از کشور، به رسم ادب، به‌ویژه در اعیاد مهم برای استادم تبریک فرستاده و گاه از حال و وضع خود می‌گفتم. پاسخ‌های استاد خواندنی است. پاسخ بیست سال پیشش به دانشجویی 32 ساله. پاسخ رییس جامعه روحانیت، نخست وزیر، وزیر کشور و از مشهورترین چهره‌های سیاسی دوران خود به دانشجویی دورافتاده از وطن، بسیار خواندنی است.»
متن کامل نامه بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
برادر عزیز جناب آقای ایوبی دام توفقیه العالی
سلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
نامه جنابعالی را پس از بازگشت از مسافرت زیارت کردم. از اینکه نتوانستم به دیدار برادران بیایم شدیدا متاسفم. بسیار علاقه‌مند بودم در این سفر با شما برادران و فرزندان خودم دیداری از نزدیک داشته باشم. نمی‌دانم چرا این توفیق حاصل نشد. در هرحال از اظهار محبت شما و سایر برادران سپاس‌گزارم. از اینکه در جمع دوستان و دانشجویان هستید و مجامع دینی را کاملا حفظ کرده‌اید بسیار خوشحال شدم و برای شما دعا کردم. امیدوارم با هدایت‌های الهی و نظر و لطف حضرت ولی عصر ارواحنا فداه همواره موفق و موید باشید و از گزند حوادث و شرور زمانه مصون و محفوظ بمانید و از ملامت ملامت کنندگان نهراسید. البته مواظب باشید که از مسیر انقلاب و تقویت نظام و مسوولین مخلص و خدمت‌گزار منحرف نشوید و طوری رفتار نکنید که به افراط و امثال آن متهم شوید. به‌خصوص در خارج حتی‌المقدور محور وحدت نیروهای انقلابی و حزب اللهی باشید و از تفرقه بپرهیزید و نیروها را مجتمع کنید و در جذب افراد معمولی به اسلام و انقلاب کوشش نمایید. و حتی المقدور قوه جاذبه را بکار گیرید و از دافعه کمتر استفاده کنید (مگر در ضرورت‌‌ها).
امیدوارم شما و همه برادران که در خط اسلام و انقلاب و امام هستید موفق باشید. همانطور که اشاره فرمودید در تحصیل هم کوشا باشید که در بازگشت نیز با دست پر باشید که در اینجا با اشخاصی احیانا روبرو می‌شوید که تنها با حربه علم به جنگ می‌آیند. استدعا دارم حقیر را از دعای خیر فراموش نفرمایید.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
سلام حقیر را حضور برادران ابلاغ نمایید.
برادر شما
محمدرضا مهدوی کنی
ایوبی نوشت: «این روزها از آیت‌الله فقید مهدوی کنی بسیار شنیدم. مرد علم؛ سیاست، مبارزه و پایمردی بر اصول و ارزش‌ها. مهدوی کنی صد البته همه این‌ها هست. ورود به عرصه سیاست و اجتماع ناخوادآگاه چهره‌ای سخت و نستوه را می‌طلبد که آیت‌الله فقید چنین بود. اما هنر مهدوی این بود که این ستبری و پایمردیش همراه بود با دنیایی از ادب، حیا و اخلاق. آنها که با او نشستند و برخاستند خوب می‌دانند که چه می‌گویم. درود می‌فرستم بر روان تابناک آیت‌الله حسن مصطفوی که در نخستین کلاس درسش آن‌قدر شیفته‌ام کرد که برای همیشه از دورراهی سخت علوم پزشکی و شاگردی مکتب امام صادق رها شدم. بخت یارم بود و نخستین دانش آموخته دانشگاه بودم که به حکم آیت‌الله، مدیرکل آموزش دانشگاه شدم و پس از آن در سمت‌های مختلف از جمله ریاست دانشکده علوم سیاسی در رکابش بودم.»
وی پس از این توضیح به ماجرای نامه نگاری با ایشان اشاره کرده و نوشته: «در دوران دانشجوی‌ام در خارج از کشور، به رسم ادب، به‌ویژه در اعیاد مهم برای استادم تبریک فرستاده و گاه از حال و وضع خود می‌گفتم. پاسخ‌های استاد خواندنی است. پاسخ بیست سال پیشش به دانشجویی 32 ساله. پاسخ رییس جامعه روحانیت، نخست وزیر، وزیر کشور و از مشهورترین چهره‌های سیاسی دوران خود به دانشجویی دورافتاده از وطن، بسیار خواندنی است.»
متن کامل نامه بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
برادر عزیز جناب آقای ایوبی دام توفقیه العالی
سلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
نامه جنابعالی را پس از بازگشت از مسافرت زیارت کردم. از اینکه نتوانستم به دیدار برادران بیایم شدیدا متاسفم. بسیار علاقه‌مند بودم در این سفر با شما برادران و فرزندان خودم دیداری از نزدیک داشته باشم. نمی‌دانم چرا این توفیق حاصل نشد. در هرحال از اظهار محبت شما و سایر برادران سپاس‌گزارم. از اینکه در جمع دوستان و دانشجویان هستید و مجامع دینی را کاملا حفظ کرده‌اید بسیار خوشحال شدم و برای شما دعا کردم. امیدوارم با هدایت‌های الهی و نظر و لطف حضرت ولی عصر ارواحنا فداه همواره موفق و موید باشید و از گزند حوادث و شرور زمانه مصون و محفوظ بمانید و از ملامت ملامت کنندگان نهراسید. البته مواظب باشید که از مسیر انقلاب و تقویت نظام و مسوولین مخلص و خدمت‌گزار منحرف نشوید و طوری رفتار نکنید که به افراط و امثال آن متهم شوید. به‌خصوص در خارج حتی‌المقدور محور وحدت نیروهای انقلابی و حزب اللهی باشید و از تفرقه بپرهیزید و نیروها را مجتمع کنید و در جذب افراد معمولی به اسلام و انقلاب کوشش نمایید. و حتی المقدور قوه جاذبه را بکار گیرید و از دافعه کمتر استفاده کنید (مگر در ضرورت‌‌ها).
امیدوارم شما و همه برادران که در خط اسلام و انقلاب و امام هستید موفق باشید. همانطور که اشاره فرمودید در تحصیل هم کوشا باشید که در بازگشت نیز با دست پر باشید که در اینجا با اشخاصی احیانا روبرو می‌شوید که تنها با حربه علم به جنگ می‌آیند. استدعا دارم حقیر را از دعای خیر فراموش نفرمایید.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
سلام حقیر را حضور برادران ابلاغ نمایید.
برادر شما
محمدرضا مهدوی کنی
