گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - دوران جدید در روابط بینالملل با مولفههایی چون جهانی شدن سیاست، پایان حاکمیت انحصاری دولتها در سیاست بینالمللی، گسترش روزافزون نقش و جایگاه نهادها و سازمانهای غیردولتی همچون شورای حقوق بشر، افزایش قدرت سازمانهای بینالمللی همچون سازمان ملل متحد و مهمتر از همه نقش انکارناپذیر افکار عمومی جهانی در تحولات بینالمللی همراه است.
بر پایه این دیدگاه دولتها حق انحصاری کاربرد زور و خشونت را از دست داده و در برابر نقد و ارزیابی افکار عمومی داخلی و جهانی قرار گرفتهاند.
به عبارتی عملکرد دولتها دیگر حوزهای مربوط به خود دولتها نیست، بلکه هر کنش و اقدامی از سوی متولیان سیاست باید پاسخگویی و شفافیت را نیز در کنار خود به همراه داشته باشد.
بنابراین در درجه اول کاربرد زور و خشونت فیزیکی از سوی دولتها مشروعیت و مقبولیت خود را از دست داده است.
رفتار سیاسی دولتها اکنون به یمن فناوریهای نوین ارتباطی همچون شبکههای اجتماعی (فیسبوک، توئیتر و گوگل پلاس) در کوران نقد و قضاوت جهانی قرار گرفته است.
از یک منظر عامل این تحولات عظیم فناوریهای جدید ارتباطی هستند که با شبکه ای کردن روابط انسانی، سرنوشت و حرکت ملتها و جوامع را در مسیر واحد و درهم تنیدهای قرار داده است.
یکی از نمودهای بارز تغییرات جدید جهانی و تاثیر آن روی سیاستهای دولتها، تحولات جدید سرزمینهای اشغالی است. آنچه مشهود است امروزه در نقاط مختلف از جمله در صحنه اروپا ملتها در تلاش برای احقاق حقوق مردم این سرزمین یا کاهش آلام آنها هستند.
در جنگ اخیر، رژیم صهیونیستی برای نخستین بار زیر تیغ نقد افکار عمومی جهانی قرار گرفت. اقدامات سرکوبگرانه و ضد بشری این رژیم توسط رسانههای جهانی مخابره شد و وجدانهای آزاد را به تحرک واداشت.
در متدولوژی علم سیاست یکی از بهترین راههای فهم و ارزیابی یک پدیده، مقایسه تاریخی آن است. برپایه این دیدگاه رفتار و کنش محافل جهانی چه به صورت دولتها و چه ملتها قابل قدردانی است. سابقا اقدامات ضد بشری رژیم صهیونیستی نه تنها مخالفتهای جهانی را در پی نداشت، بلکه به طور آشکار شاهد حمایتهای صریح و قاطع قدرتهای جهانی به شکلهای مختلف مالی، سیاسی و لجستیکی بودیم. این امر پیامدی جز اعتماد به نفس بیشتر رژیم صهیونیستی در سرکوب بیشتر مردم فلسطین نداشت.
میزان حمایتها از این رژیم در سالهای اخیر به شکل محسوسی کاهش یافته و جبهه حمایتی این بار به سمت طرف مظلوم و صاحب حق هدایت یافته است. جنگ 51 روزه غزه و تحولات بعدی آن صحت این دیدگاه را به اثبات رساند.
در این جنگ هیچ کشوری از اقدامات ضد انسانی رژیم صهیونیستی حمایت نکرد و اکثر دولتها به خصوص حامیان سنتی اسراییل همچون آلمان، فرانسه و انگلستان خواستار توقف منازعه شدند. صدور قطعنامههای متعدد از سوی شورای حقوق بشر در محکومیت رژیم صهیونیستی در نقض حقوق جنگی و اقدامات دیپلماتیک و سیاسی قدرتهای بزرگ تنها نمونههای کوچکی از تغییر مواضع جهانی نسبت به رژیم صهیونیستی است.
از این رو بدون شک یکی از عوامل توقف جنگ در کنار مقاومت مردمی غزه انتقادهای جامعه بینالمللی و افکار عمومی بود که رژیم صهیونیستی را در میان خطر انزوا و تحریم وادار به پذیرش صلح و توقف ماشین جنگی کرد.
چامسکی، نظریهپرداز معروف زبانشناس امریکایی معتقد است امروزه در کنار ابرقدرت امریکا ابرقدرت پنهانی بزرگتری تحت عنوان افکار عمومی جهانی وجود دارد.
وی وزن و تاثیرگذاری این ابرقدرت را بیشتر از آمریکا میداند. منطبق با این نگرش، افکار عمومی امروزه به نفع فلسطین و علیه رژیم صهیونیستی بسیج شده است. راهپیماییها و تجمعات میلیونی مردم در اقصی نقاط جهان در حمایت از مردم فلسطین، دولتها را نیز به تحرک درآورده است. تاثیرات این امر را امروزه در رفتار و اقدام سیاسی دولتهای مهم اروپایی شاهد هستیم.
به یمن تلاشهای جهانی، امروزه رژیم صهیونیستی از سوی حامیان غربیاش تا حدی طرد شده است. ولادیمیر پوتین نیز از آمادگی کشورش برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین خبر داده است. این وضعیت در اروپا حال و هوای دیگری دارد. دولتهای مهم اروپایی همچون انگلستان، سوئد، بلژیک، فرانسه و آلمان با اعلام بیزاری از تهاجمات رژیم صهیونیستی، آمادگی خود را برای حمایت از تشکیل دولت مستقل فلسطین بیان کردهاند.
این درجه حمایت از فلسطین در تاریخ 100 ساله اخیر بیسابقه است. به رسمیت شناختن فلسطین از سوی پارلمان انگلستان، دولت سوئد و فرانسه گامی مثبت در تثبیت صلح و ثبات در این منطقه است به ویژه آنکه آنها اعلام کردهاند در صورت خودداری طرف صهیونیستی از به رسمیت شناختن موجودیت فلسطین، تحریمهای گستردهای علیه این رژیم تدارک خواهند دید.
اکنون توپ بازی در زمین تلآویو قرار دارد و به نظر چارهای جز ترک سیاستهای ضدانسانی و گردن نهادن به اصول حقوق بشری ندارند.
البته مقامات صهیونیستی همچنان با اتخاذ سیاستهایی مثل تصویب لایحه دولت ملی یهود، استمرار شهرکسازیها در تلاش برای مشروعیتسازی نمادین برای خود هستند اما این سیاستها هم با توجه به وجود مخالفتها در درون کابینه که در نهایت منجر به انحلال کابینه و پارلمان گردید نتوانسته خواستههای نتانیاهو را محقق سازد.
منبع: ایران
بر پایه این دیدگاه دولتها حق انحصاری کاربرد زور و خشونت را از دست داده و در برابر نقد و ارزیابی افکار عمومی داخلی و جهانی قرار گرفتهاند.
به عبارتی عملکرد دولتها دیگر حوزهای مربوط به خود دولتها نیست، بلکه هر کنش و اقدامی از سوی متولیان سیاست باید پاسخگویی و شفافیت را نیز در کنار خود به همراه داشته باشد.
بنابراین در درجه اول کاربرد زور و خشونت فیزیکی از سوی دولتها مشروعیت و مقبولیت خود را از دست داده است.
رفتار سیاسی دولتها اکنون به یمن فناوریهای نوین ارتباطی همچون شبکههای اجتماعی (فیسبوک، توئیتر و گوگل پلاس) در کوران نقد و قضاوت جهانی قرار گرفته است.
از یک منظر عامل این تحولات عظیم فناوریهای جدید ارتباطی هستند که با شبکه ای کردن روابط انسانی، سرنوشت و حرکت ملتها و جوامع را در مسیر واحد و درهم تنیدهای قرار داده است.
یکی از نمودهای بارز تغییرات جدید جهانی و تاثیر آن روی سیاستهای دولتها، تحولات جدید سرزمینهای اشغالی است. آنچه مشهود است امروزه در نقاط مختلف از جمله در صحنه اروپا ملتها در تلاش برای احقاق حقوق مردم این سرزمین یا کاهش آلام آنها هستند.
در جنگ اخیر، رژیم صهیونیستی برای نخستین بار زیر تیغ نقد افکار عمومی جهانی قرار گرفت. اقدامات سرکوبگرانه و ضد بشری این رژیم توسط رسانههای جهانی مخابره شد و وجدانهای آزاد را به تحرک واداشت.
در متدولوژی علم سیاست یکی از بهترین راههای فهم و ارزیابی یک پدیده، مقایسه تاریخی آن است. برپایه این دیدگاه رفتار و کنش محافل جهانی چه به صورت دولتها و چه ملتها قابل قدردانی است. سابقا اقدامات ضد بشری رژیم صهیونیستی نه تنها مخالفتهای جهانی را در پی نداشت، بلکه به طور آشکار شاهد حمایتهای صریح و قاطع قدرتهای جهانی به شکلهای مختلف مالی، سیاسی و لجستیکی بودیم. این امر پیامدی جز اعتماد به نفس بیشتر رژیم صهیونیستی در سرکوب بیشتر مردم فلسطین نداشت.
میزان حمایتها از این رژیم در سالهای اخیر به شکل محسوسی کاهش یافته و جبهه حمایتی این بار به سمت طرف مظلوم و صاحب حق هدایت یافته است. جنگ 51 روزه غزه و تحولات بعدی آن صحت این دیدگاه را به اثبات رساند.
در این جنگ هیچ کشوری از اقدامات ضد انسانی رژیم صهیونیستی حمایت نکرد و اکثر دولتها به خصوص حامیان سنتی اسراییل همچون آلمان، فرانسه و انگلستان خواستار توقف منازعه شدند. صدور قطعنامههای متعدد از سوی شورای حقوق بشر در محکومیت رژیم صهیونیستی در نقض حقوق جنگی و اقدامات دیپلماتیک و سیاسی قدرتهای بزرگ تنها نمونههای کوچکی از تغییر مواضع جهانی نسبت به رژیم صهیونیستی است.
از این رو بدون شک یکی از عوامل توقف جنگ در کنار مقاومت مردمی غزه انتقادهای جامعه بینالمللی و افکار عمومی بود که رژیم صهیونیستی را در میان خطر انزوا و تحریم وادار به پذیرش صلح و توقف ماشین جنگی کرد.
چامسکی، نظریهپرداز معروف زبانشناس امریکایی معتقد است امروزه در کنار ابرقدرت امریکا ابرقدرت پنهانی بزرگتری تحت عنوان افکار عمومی جهانی وجود دارد.
وی وزن و تاثیرگذاری این ابرقدرت را بیشتر از آمریکا میداند. منطبق با این نگرش، افکار عمومی امروزه به نفع فلسطین و علیه رژیم صهیونیستی بسیج شده است. راهپیماییها و تجمعات میلیونی مردم در اقصی نقاط جهان در حمایت از مردم فلسطین، دولتها را نیز به تحرک درآورده است. تاثیرات این امر را امروزه در رفتار و اقدام سیاسی دولتهای مهم اروپایی شاهد هستیم.
به یمن تلاشهای جهانی، امروزه رژیم صهیونیستی از سوی حامیان غربیاش تا حدی طرد شده است. ولادیمیر پوتین نیز از آمادگی کشورش برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین خبر داده است. این وضعیت در اروپا حال و هوای دیگری دارد. دولتهای مهم اروپایی همچون انگلستان، سوئد، بلژیک، فرانسه و آلمان با اعلام بیزاری از تهاجمات رژیم صهیونیستی، آمادگی خود را برای حمایت از تشکیل دولت مستقل فلسطین بیان کردهاند.
این درجه حمایت از فلسطین در تاریخ 100 ساله اخیر بیسابقه است. به رسمیت شناختن فلسطین از سوی پارلمان انگلستان، دولت سوئد و فرانسه گامی مثبت در تثبیت صلح و ثبات در این منطقه است به ویژه آنکه آنها اعلام کردهاند در صورت خودداری طرف صهیونیستی از به رسمیت شناختن موجودیت فلسطین، تحریمهای گستردهای علیه این رژیم تدارک خواهند دید.
اکنون توپ بازی در زمین تلآویو قرار دارد و به نظر چارهای جز ترک سیاستهای ضدانسانی و گردن نهادن به اصول حقوق بشری ندارند.
البته مقامات صهیونیستی همچنان با اتخاذ سیاستهایی مثل تصویب لایحه دولت ملی یهود، استمرار شهرکسازیها در تلاش برای مشروعیتسازی نمادین برای خود هستند اما این سیاستها هم با توجه به وجود مخالفتها در درون کابینه که در نهایت منجر به انحلال کابینه و پارلمان گردید نتوانسته خواستههای نتانیاهو را محقق سازد.
منبع: ایران