در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۱۸۷۷۱۱
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۳ - ۱۶:۰۳
سفیر ایران در پاریس:
علی آهنی با اشاره به مخالفت های اولیه وزیر امور خارجه فرانسه با روند مذاکرات، از تعدیل تدریجی مواضع وی استقبال کرد.
فرانسه در مذاکرات هسته ای، فعال تر شده استبه گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) علی آهنی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در فرانسه در گفت وگو با شبکه فرانس کولتور درباره مسایلی چون مذاکرات هسته ای، تحولات خاورمیانه و... سخن گفت که متن آن به نقل از ایسنا در زیر می آید:

آقای سفیر اجازه بدهید با یک سوال مطابق با اخبار روز برنامه را آغاز کنیم. آیا از دید شما، باید با دولت اسلامی مبارزه کرد یا با آن مذاکره کرد؟
سیاست ما همواره روشن بوده است. ما موضع رسمی خود را از ابتدا بیان کرده‌ایم که مخالف جنایات و اقدامات تروریستی که این گروه تروریستی مرتکب می شود هستیم. همکاری تنگاتنگ ما با دولت و هم‌چنین ارتش عراق نمایانگر جدیت ما در مبارزه با این تهدید منطقه‌ ای و بین‌المللی بوده است.

آیا به همان طریق باید با رژیم بشار اسد مذاکره کرد و یا با آن مبارزه کرد ؟
نباید این موضوعات را با هم مخلوط کرد. بشار اسد یک رییس‌جمهوری منتخب و بر مبنای قانون اساسی سوریه است و در نتیجه نباید بشار اسد را با آن‌ها مقایسه کرد. بشار اسد منتخب و موردعلاقه اکثریت ملت سوریه است.

آیا ارزیابی و آماری قابل اطمینان برای این بیان وجود دارد؟ بر مبنای چه آماری می‌توان گفت که اکثریت ملت سوریه طرفدار سوریه هستند؟
وقتی اکثریت تمام پناهندگان سوری در لبنان به بشار اسد رای می‌دهند این خود یک علامت است و معنای آن این است که نمی‌توان به امور این گونه نگاه کرد که مثلا بشار مشروع نیست یا اعتبار ندارد. خیر... وی منتخب ملت است و باید بر مبنای قانون اساسی سوریه به وی احترام گذاشت. رابطه ما با دولت سوریه تنگاتنگ است و آینده سوریه و آینده ملت سوریه مورد توجه ماست.

آیا اتفاقا نباید مذاکره کرد برای این که بشار اسد کنار برود و رویارویی پایان گیرد؟
اول از همه باید تلاش کرد که به رویارویی‌هایی که متاسفانه وجود دارد پایان داد.

ولی رویارویی‌ها فعلا که وجود دارند.
بله، ولی باید به ملت سوریه امکان داد تا در چارچوب قانون خود و نظام پارلمانی خود موضوعات را حل کنند. باید به آن‌ها کمک کرد. البته برخی گروه‌های اپوزیسیون قانونی و منطقی وجود دارد که می‌شود روی آن‌ها هم حساب کرد و می‌توان با آن‌ها دیالوگ کرد ولی این به معنای طرد دولت سوریه نیست.

نکته دیگر این که الان دولت و ارتش عراق در چه وضعیتی هستند؟
با تماس و رابطه خوبی که ما با دولت عراق و هم‌چنین نظامیان عراقی داریم و نیز در قالب هماهنگی دقیقی که با دولت عراق وجود دارد، ما به آن‌ها مشورت و کمک می‌دهیم تا بتوانند در نبرد خود پیروز شوند.

آمریکا سه سال قبل در سال 2011 در عمان به شکلی عملگرایانه با ایران مذاکراتی را شروع کرد و این هفته هم باراک اوباما خطاب به ملت آمریکا و کوبا و به افکار عمومی جهان گفت که «مجازات‌ها به هیچ دردی نمی‌خورند و سیاست در انزوا قرار دادن، چیزی است که وقت آن سپری شده است و موفق نشده است که منافع آمریکا را در ارتباط با کوبا حفظ کند». از سال 1962 در ارتباط با کوبا و از سال 1979 در ارتباط با ایران و اتفاقا آن‌هایی که با ایران مذاکره می‌کنند این نکته را به خوبی درک کرده‌اند زیرا طی یک سال و اندی که گذشته یعنی از نوامبر 2013 به این طرف بحث لغو تدریجی مجازات‌ها مطرح است، البته با دانش به این که همیشه برقراری مجازات راحت‌تر از لغو آن است زیرا ما مجازات‌ها و الزاماتی که هم آمریکا و هم سازمان ملل و هم اروپا وضع کرده است را داریم. یکی دیگر از ابعاد مجازات‌ها که دوران آن سپری شده و امروز نیز در مقاله‌ای در روزنامه «اومانیته» و «آندره شاسه نی» (André Chassaigne) نماینده کمونیست در مجلس ملی فرانسه اعلام کرده است که تحریم کوبا، و برای ایران هم، همین‌طور است، فقط یک تحریم محصولات آمریکایی برای این کشورها نیست. بلکه یک ماهیت جهانی به‌خود می‌گیرد و شرکت‌های جهانی، اگر آن چه را که آمریکا تصمیم می‌گیرد انجام ندهند می‌توانند هدف جریمه های سنگینی باشند. و در مورد ایران هم بانک «BNP paribas» این نکته را با جریمه خود به‌خوبی درک کرد و از طرف دیگر شرکت پژو، که از سال 1978 در ایران حضور دارد با فشار آمریکایی‌ها از مارس 2012 مجبور به ترک ایران شد.
ولی توافق یک سال قبل ژنو لغو تحریم‌ها در مورد صنعت اتومبیل را پیش‌بینی کرده است.

بله، وقتی شرکت‌های اروپایی به طرف‌های ایرانی نزدیک می‌شوند شاهد تحول در جو کلی هستیم و آمریکا در عین ممنوع کردن شرکت‌های خود به روایتی به شرکت‌های اروپایی چراغ سبز نشان داده‌اند.

آقای سفیر می‌گویند مذاکرات به جلو می‌رود. وضعیت کنونی چگونه است و در این خصوص چه می‌دانید؟

نگاه کنید ما در مورد تحریم‌ها خوشحال هستیم که بعد از 50 سال مقاومت ملت کوبا، رییس‌جمهوری آمریکا بالاخره درک کرد که تحریم و مجازات پاسخ نمی‌دهد و این واقعه مهمی است که به ملت کوبا اجازه می‌دهد که از رنج‌ها و معضلات ناشی از اعمال تحریم‌ها و مجازات‌های ناعادلانه علیه آن‌ها خلاص شوند. در مورد همکاری اقتصادی با ایران و همکاری در صنعت اتومبیل که در چارچوب توافق ژنو و از نوامبر 2013 به این طرف مستثنی و مجاز شده است باید بگویم که متاسفانه شرکت‌های اروپایی و به‌خصوص فرانسوی‌ها نتوانستند از این فرصت استثنایی و مجوزهای داده شده و آن هم به دلیل متوقف بودن همکاری‌های بانک‌ها بهره ببرند. نکته مهم دیگر این است که بازار مهم اتومبیل ایران غیرقابل نادیده گرفتن است. همه شرکت اروپایی و آسیایی و هم‌چنین آمریکایی تمایل دارند که در این بازار فعال باشند، البته رنو و پژو با توجه به همکاری دیرینه خود با ایران شانس بیش‌تری از آن‌ها دارند.

اتفاقا در اوایل ماه در مورد تماس‌های مجدد با پژو با ایران صحبت کردیم و حالا هم در مورد مبحث هسته‌ای و مذاکرات میان 1+5 که هیات ایرانی و غربی در اویل هفته در ژنو گرد هم آمدند و قرار است در اویل ژانویه مجددا مذاکره کنند صحبت می‌کنیم.

پوتین دیروز در کنفرانس مطبوعاتی بسیار طولانی خود اعلام کرد که مذاکرات خیلی به نتیجه نزدیک است و همه، ماه‌هاست این موضوع را می‌گویند. اگر تا به این حد نزدیک هستند چه چیزی امور را قفل کرده است؟
این پرونده بسیار پیچیده شده است. موضع روشن ما این است که بتوانیم از یک برنامه هسته‌ای کاملا صلح‌آمیز و زیر نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بهرمند شویم. این هدف اصلی مذاکرات ماست که البته به طرف دیگر نیز این اطمینان داده می‌شود که این برنامه برای همیشه صلح‌آمیز می‌ماند. در عین حال، لغو کامل تحریم‌هایی که به طور ناعادلانه به ملت ایران تحمیل شده‌اند نیز مورد تاکید و خواست ماست. این‌ها اهداف واقعی مذاکرات است. البته برخی موارد مشکل هم وجود دارند که بایستی سعی کرد تا راه‌حل و ابتکار مناسب برای آن‌ها ارایه شوند. خوشبختانه دو طرف کاملا جدیت دارند زیرا همه معتقدند که دسترسی به توافق نهایی نفع مشترک همه است ولی نباید وقت را از دست داد زیرا زمان سریع می‌گذرد.

آیا مشکل و قفل این قضیه فقط فنی است؟ آیا مساله از اختلاف‌های میان گروه 1+5 و به‌خصوص فرانسه و آمریکا ناشی نمی‌شود؟ آیا این قفل به‌دلیل تفاوت در رویکرد و نوعی احتیاط فرانسه نیست؟
واضح است که هر کشور منافع خاص خود را دارد ولی اعضای گروه 1+5 سعی دارند که در چارچوب، یک موضع واحد حرکت کنند و این به نفع ما نیز هست زیرا ترجیح می‌دهیم در برابر یک موضع و نگاه واحد قرار داشته باشیم تا بتوانیم صریح‌تر و روشن‌تر مذاکره کنیم. طبیعتا تفاوت‌های دیدگاه وجود دارد ولی خوشبختانه مدتی است فرانسه عملگرایانه برخورد می‌کند و سعی دارد نقش فعال‌تر و کمک‌کننده‌تری داشته باشد که با توجه به صلاحیت‌های فنی و سیاسی فرانسه، این نقشی است که انتظار می‌رود فرانسه ایفا کند تا مذاکرات زودتر به نتیجه برسد.

یعنی می‌گویید فابیوس (وزیر امور خارجه فرانسه) در قبال ایران عملگرایانه‌تر رفتار می‌کند؟
رویکرد وی متحول شده است.

یعنی چگونه ؟
مثبت‌تر شده است.

بیش‌تر در این باره برای‌مان صحبت کنید آقای سفیر ...
به هنگام مذاکرات نوامبر 2013 در ژنو شما دیدید که آقای فابیوس مواضع تندی داشت که به گفته خودش همه چیز را قفل کرد. وی در آن زمان درباره توافق آمریکا و ایران گفت: مذاکرات ساده لوحانه است. در آن زمان فرانسه اصلا فعال نبود و این آمریکا بود که فعال بود و امور را به پیش می‌برد ولی بعد از آن فرانسه سعی کرد که رویکرد خود را عوض کند و عملگراتر باشد و کمک کند و این بار در وین دیدیم که موضع فرانسه نسبت به ژنو قبلی متحول شده بود.

آیا مواضع فرانسه و غرب و آمریکا به دلیل وقایع جنگ در منطقه، در عراق و در سوریه متحول شده است؟
ببینید مباحث مختلفی وجود دارد که می‌تواند روی یکدیگر اثر داشته باشد. ولی در مورد مذاکرات هسته‌ای که مدتی است ادامه دارد و مذاکرات دقیق و دشواری است، همه موافق هستند که زمان رسیدن به توافق و اجازه دادن به همه طرف‌ها برای حفظ منافع خاص خودشان در زمینه سیاسی و اقتصادی و بهرمند شدن از منافع خود، فرا رسیده است.
ارسال نظر