یادداشت؛
چیزی که از نظر رسانه ملی، یک افتخار ملی قلمداد می شود حضور کثیر تماشاگران ایرانی در این رقابت هاست که بارها و بارها از طرف مجریان، گزارشگران و کارشناسان صدا سیما مورد تاکید قرار گرفته و ستایش شده است.
گروه ورزشی خبرگزاری دانا- محمد نعمت اله*: این روزها شاهد برگزاری جام ملت های آسیا در کشور استرالیا هستیم که به لطف خدا و تلاش بازیکنان و کادر فنی و البته حمایت های یار دوازدهم(تماشاگران) موفق شدیم مقتدرانه و با 9 امتیاز کامل به عنوان صدر نشین گروه به دور دوم مسابقات صعود کنیم.اما چیزی که در این میان جالب توجه است و از نظر رسانه ملی، یک افتخار ملی قلمداد می شود حضور کثیر تماشاگران ایرانی در این رقابت هاست که بارها و بارها از طرف مجریان، گزارشگران و کارشناسان صدا سیما مورد تاکید قرار گرفته و ستایش شده است.
این تاکید و افتخار متاسفانه فقط نوعی سطحی نگری از منظر ورزش است و اگر ما به لحاظ اجتماعی به این مقوله بنگریم شاید در این حد به این اتفاق، پر افتخار نگاه نکنیم.
تورنمنت های مختلف و متعدد ورزشی در سطح جهان برگزار می شوند و کشورهای میزبان به بهانه این مسابقات پذیرای خیل عظیمی از توریست های ورزشی می شوند. باز تاکید می کنم که « توریست های ورزشی»، که این پدیده سود سرشاری را نیز نصیب کشور میزبان می نماید. زیرا توریست برای تامین هزینه های اسکان، خورد و خوراک، تفریح، سوغات و غیره پول با خود به کشور میزبان آورده و آن را در کشور میزبان خرج می کند. پس این توریست ها از قشر ضعیف و فقیر نیستند و مبالغ زیادی را صرف تفریح و تفرج می کنند.
حال در این بین کشور های متمول، توریست های بیشتری را به این تورنمنت ها اعزام می کنند و بالطبع تماشاگران بیشتری برای مسابقات تیم های ملی کشورشان دارند و از آن بهره می برند که این مایه فخر و مباهات هر کشور است.
برمی گردیم به استرالیا، کشوری مهاجر پذیر که نیروی کار خود را از کشورهای دیگر تامین می کند. طبیعی است که کشورهایی که وضعیت اشتغال در آن ها مناسب نیست و از نرخ بیکاری بیشتری برخوردارند سهم بیشتری از نیروی کار را در این کشورهای به خود اختصاص می دهند و این دقیقا موردی است که برای کشور ما در استرالیا اتفاق افتاده است. یعنی به سبب بالا بودن نرخ بیکاری و عدم ثبات شغلی در داخل کشور خیل عظیمی از هموطنان ما به این کشور مهاجرت کرده و جمعیت ایرانیان ساکن استرالیا را بالا برده اند.
آیا این موضوع، موضوعی است که باید به آن افتخار کرد؟ آیا گزارشگران و مجریان صدا و سیما بر این باورند که این جمعیت های چند ده هزار نفری استادیوم ها، توریست های ایرانی هستند که صرفا برای دیدن بازی های تیم ملی به استرالیا رفته اند که اینچنین پرافتخار از کثرت آنان سخن می گویند؟ آیا در این سازمان عریض و طویل صدا و سیما کسی نیست که این موضوع را به مجریان و گزارشگرانش تذکر دهد؟؟
آری واقعیت این است که هیچکدام از کشورهای حاضر در جام ملت ها به اندازه ایران در استرالیا مهاجر ندارند که تیم ملی کشورشان را تشویق کنند و این پدیده نباید موجب فخر و مباهات ما باشد.
البته از دایره انصاف نیز نباید دور شد که تعلق خاطر ملی در ایرانیان موج می زند و مهم نیست که به کدام بهانه جلای وطن کرده اند و کدام تیم ورزشی مان در کدام نقطه دنیا بازی دارد، خواه تیم ملی والیبال در ایتالیا باشد، خواه تیم ملی فوتسال در برزیل و یا تیم ملی کشتی در آمریکا، هر جای دنیا که باشد ما به اتکاء همین هموطنانمان احساس غربت نمی کنیم و ورزشکارانمان افتخار آفرینی می کنند و اینچنین است که ورزشگاه های استرالیا را ورزشگاه خانگی می بینیم.
* کارشناس رسانه
