به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از پایگاه خبری هلثدینیوز آمریکا، مطالعه بر روی 5600 بزرگسال
سوئدی و آمریکایی نشان داد، افرادی که 4 تا 6 فنجان قهوه در روز نوشیده
بودند، در مقایسه با افرادی که قهوه مصرف نکردهاند، حدود یک سوم با کاهش
بیماری اماس روبرو شدند.
دکتر «الن موری» محقق و استادیار مغز و اعصاب در دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور اظهار داشت: این به آن معنا نیست که ما باید افراد را به نوشیدن قهوه فراوان توصیه کنیم.
وی هشدار داد که تا زمانیکه مفید بودن قهوه و یا ترکیبات قهوه مانند کافئین را به اثبات نرساندهایم، نمیتوانیم توصیهای در مورد نوشیدن آن داشته باشیم چرا که قهوه میتواند اثرات منفی هم داشته باشد.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از بیماریهای شایع سیستم عصبی مرکزی است که جوانان را گرفتار میکند.
نام این بیماری به این علت مولتیپل اسکلروزیس انتخاب شده است که در مناطق زیادی از سیستم عصبی ضایعه ایجاد میشود (مولتیپل) و اسکار که به معنی بافت سخت میباشد جانشین میلین آسیب دیده میشود.
بیماران مبتلا به ام اس از خستگی یا بیرمقی به عنوان یک از شایعترین و ناتوان کنندهترین علایم بیماریشان یاد میکنند؛ مطالعات نشان میدهند حدود 95 درصد بیماران با این نوع خستگی درگیر هستند.
خستگی در اماس همچنین به سست بودن نیز مشهور است و اینگونه تعریف میشود: فقدان انرژی فیزیکی یا ذهنی فرد که منجر به توقف فعالیتهای بیمار میشود.
این خستگی ناشی از نوع اماس، شدت بیماری یا دوره بیماری نیست و مکانیسم آن هنوز کاملاً روشن نشده است.
دکتر «الن موری» محقق و استادیار مغز و اعصاب در دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور اظهار داشت: این به آن معنا نیست که ما باید افراد را به نوشیدن قهوه فراوان توصیه کنیم.
وی هشدار داد که تا زمانیکه مفید بودن قهوه و یا ترکیبات قهوه مانند کافئین را به اثبات نرساندهایم، نمیتوانیم توصیهای در مورد نوشیدن آن داشته باشیم چرا که قهوه میتواند اثرات منفی هم داشته باشد.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از بیماریهای شایع سیستم عصبی مرکزی است که جوانان را گرفتار میکند.
نام این بیماری به این علت مولتیپل اسکلروزیس انتخاب شده است که در مناطق زیادی از سیستم عصبی ضایعه ایجاد میشود (مولتیپل) و اسکار که به معنی بافت سخت میباشد جانشین میلین آسیب دیده میشود.
بیماران مبتلا به ام اس از خستگی یا بیرمقی به عنوان یک از شایعترین و ناتوان کنندهترین علایم بیماریشان یاد میکنند؛ مطالعات نشان میدهند حدود 95 درصد بیماران با این نوع خستگی درگیر هستند.
خستگی در اماس همچنین به سست بودن نیز مشهور است و اینگونه تعریف میشود: فقدان انرژی فیزیکی یا ذهنی فرد که منجر به توقف فعالیتهای بیمار میشود.
این خستگی ناشی از نوع اماس، شدت بیماری یا دوره بیماری نیست و مکانیسم آن هنوز کاملاً روشن نشده است.