به گزارش خبرگزاری دانا، قلب یک انسان عادی 42 میلیون بار در سال می‌تپد؛ از این رو اگر آن را با دستگاهی متشکل از چندین بخش متحرک جایگزین کنیم، بسرعت خراب خواهد شد.
دستگاه BiVACOR که تنها از یک بخش متحرک برای ارسال خون در سراسر بدن بجای پمپاژ کردن آن برخوردار است، در بسیاری از جهات از قلب‌های مصنوعی دیگر که در 50 سال گذشته معرفی شده‌اند، عملکرد بهتری داشته است.
آزمایشات پیش‌ساخت این دستگاه در بدن گوسفندان نشان داد که این حیوانات تا یک ماه پس از دریافت قلب مکانیکی بخوبی روی تردمیل راه می‌رفتند و کلیه، مغز و سایر اندام آن‌ها نیز از عملکرد خوبی برخوردار بود.
قلب BiVACOR که به اندازه نیمی از یک بطری آب است، از دیسک چرخانی برخوردار بوده که باله‌هایش توسط دو میدان مغناطیسی معلق مانده‌اند تا هیچگاه چیزی را لمس نکرده و 2000 الی 3000 بار در دقیقه بچرخند. این کار، 10 سال به عمر این دستگاه می‌افزاید، زیرا وجود میدان مغناطیسی از اصطکاک و سائیده شدن بخش های دستگاه به یکدیگر جلوگیری می‌کند.
این دیسک 20 هزار بار در ثانیه برای مسطح چرخیدن آن تنظیم می‌شود. از آنجایی که سمت راست قلب در زمان سرفه، سخت‌تر کار کرده و سمت چپ قلب در زمان ورزش کارکرد بیشتری دارد، این دیسک همچنین 20 بار در ثانیه این تعادل را تنظیم می‌کند.
محققان مدعی هستند که این دستگاه، اولین گام قانونی در مسیر ساخت یک جایگزین مکانیکی دائمی برای قلب‌های از کار افتاده انسان است.
کارآزمایی‌های بالینی این قلب در بدن انسان برای سه سال آینده برنامه‌ریزی شده است.
