اکنون گروهی از محققان دانشگاه MIT از این عادت رفتاری به ظاهر ساده برای تشخیص یکی از پیچیده ترین بیماری های عصر حاضر یعنی پارکینسون استفاده می کنند.
قلب تپنده این ابتکارعمل، نرم افزاری است که با ضریب بالایی از دقت و حساسیت می تواند سرعت تایپ کردن افراد را سنجیده و از روی آن امکان تشخیص ابتلا به پارکینسون را نشان دهد.
برای تایپ یک کلمه، مغز باید سیگنالهایی را از طریق نخاع به رشته های عصبی موجود در انگشتان ارسال کند. درصورتیکه که سیستم عصبی مرکزی عملکرد صحیحی داشته باشد، فرآیند تایپ کردن باید با سرعت پایدار و قابل قبولی صورت گیرد.
با این حال برخی شرایط نظیر بدخوابی یا کم خوابی – که به نوعی موتور مهارت در انسان را کند می کند- می تواند بر فرآیند تایپ کردن تأثیر بگذارد.
اما گذشته از فاکتور شرایط، بیماری ها نیز قابلیت اثرگذاری بر سیستم عصبی مرکزی بدن را نیز دارند، بیماری هایی نظیر پارکینسون.
نرم افزاری که محققان دانشگاه MIT ابداع کرده اند سرعت تایپ کردن را سنجیده و بر اساس آزمایشاتی که با آن صورت گرفته، مشخص شده است افراد خواب آلود یا کم خوابیده با سرعت های متغیری حروف و کلمات را تایپ می کنند.
این محققان که نام پروژه خود را "پنجره ای رو به مغز" گذاشته اند متوجه شده اند همین فرآیند درخصوص افرادی که به سطحی از پارکینسون مبتلا هستند نیز دیده می شود.
