اِنّا اعطیناک الکوثر عطیه الهی بر پیامبر اکرم (ص) و این عطیه و بخشش از سوی خالق و رب جهانیان بر ختمی رسالت میباشد. کلمه "آتینا" به معنای "دادیم"، زیاد در قرآن بکار رفته است اما "اعطینا" فقط یکبار در قرآن بکار رفته است.
حضرت محدثه(س) نسبت به رسالت و حضرت ختمی مرتبت(ص) دارای دو شاَن خاص میباشند. اولاً مصداق "امّ ابیها" به معنای مادر و تبار پدرش است بدیهی است که بدون تبار و ریشه و مادر ثمرهای وجود نخواهد داشت.
ثانیاً مصداق اکمل "خیر کثیر" می باشد. خیر به معنای عصاره فضایل و جامع تمامی رنگهای خدایی میباشد. خیر هم در فرایند و هم در برآیند صبغه الله است.
حضرت سیدة نساءالعالمین(س) نسبت به امامت، "حجه الله علی الحجج" میباشند. ایشان الگوی تمام و کمال ائمه معصومین(ع) در فعل و قول و تقریر است. ائمه اطهار(ع) بر ما دلیل و حجت میباشند و حضرت فاطمه(س) بر ائمه(ع) حجت ظاهری و باطنی هستند.
و اما نسبت آن صدیقه شهیده(س) با امت، چشمه سار رحمت و امید و مسئولیت پذیری حجت، حفظ ولایت و تداوم رسالت میباشند. ایشان مظهر اتم شفاعت محبان امام حسین(ع) در روز قیامت (روزی که عرصه حساب و ظهور باطنی نیات و اعمال انسان است)، می باشد.
با ذکر این مقدمه یاد مینماییم از استاد همیشه ماندگار حضرت آیت الله مهدوی کنی(ره) که علاقه و محبت و شیفتگی آن مرحوم نسبت به حضرت زهرا(س) مثال زدنی میباشد. ایشان در ارتباط با حضرت فاطمه(س) اشاره داشتند که حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها کوثر است. کوثری که مادر ثقل اصغر و نگهدارنده ثقل اکبر (قرآن و وحی الهی) میباشد. از یکسو این کوثر با وحی در ارتباط است و از سوی دیگر با مفسران و حافظان وحی.
حضرت آیت الله مهدوی کنی(ره) با بیان اینکه ارتباط نزول قرآن با مقام ولایت و امامت درک میشود به این روایت استناد میکنند که "کسی که فاطمه را خوب بشناسد، لیلة القدر را خوب درک کرده است". (بحارالانوار، جلد 3، صفحه 65) ایشان میفرمودند: چون حقیقت فاطمه (س) هم برای ما شناخته شده نیست، لیلة القدر به یک معنا شبی مجهول است اما بالاخره از طریق فاطمه(س) است و ما به وسیله ایشان به شب قدر می رسیم و لذا کوثر در ارتباط با قرآن و شب قدر است و اگر این کوثر نبود، شب قدر هم مفهومی نداشت. (مهدوی کنی، 1390: 53)
حضرت آیت الله مهدوی کنی(ره) اشاره داشتند که کوثر به خیر کثیر تفسیر شده است کثرتش نه به خاطر زندگی دنیا، مقام و منصب و جاه و جلال و یا حتی عمر طولانی است بلکه عظمت انسانها به خاطر عظمت آثار وجودی آنهاست نه به خاطر جهات مادی یا طول عمر و زمان زندگیشان. زندگانی حضرت زهرا(س) زندگانی کوتاه ولی پرباری است، زندگانیای که ثمرهاش حفظ قرآن، امامت و ولایت است و این امر از عظمت والایی برخوردار است.
حضرت آیت الله مهدوی کنی (ره) همیشه توصیه داشتند که همه مردم به خصوص خانمها باید از این مساله درس بگیرند چرا که خانمها میتوانند با بروز آثار خیر و برکت از خودشان در مسیر زندگی انسان های بزرگی باشند و با پیروی از حضرت زهرا(س) به اندازه سعه وجودیشان بهرهای از این کوثر داشته باشند و آن هم به آن هم به سهم خود کوثری باشند و از آثار بزرگی باقی بگذارند و فرزندان شایستهای تربیت کنند که هر یک دارای آثار و برکاتی باشند.
نکات بسیار مهمی در بیانات حضرت استاد(ره) وجود داشته است، اولاً با تاسّی از حضرت زهرا(س) می توان فهمید که مقام شامخ زن، استعدادها و قابلیتهای بسیار والا و بالا دارد و متاسفانه نگاه قشری و متحجر نسبت به جایگاه زن باعث شده بود که در گذشته ظلم شود و نه تنها خانمها، بلکه نسبت به اسلام نیز این ظلم صورت گرفته بود و لذا بسیاری از استعدادهای آنان شکوفا نگردید.
ثانیاً همت زنان با ایمان باید این باشد که از نظر علمی، اخلاقی و تقوا و بزرگواری و عظمت سعه وجود اثبات کنند که آنان هم قطرهای از آن کوثر بزرگ الهی هستند (ان شاء الله) و بدانند که اگر خود را به این کوثر متصل کنند تا ابد میمانند. لذا حفظ حدود، توجه به حریم تقوا، عفاف و همچنین تحصیل علم میتواند باعث بروز شایستگیهای ارزشمند بانوان در نظام اسلامی ایران شود.